26.11.22

Slumberland (2022) Review


ΣΛΑΜΠΕΡΛΑΝΤ

Φαντασίας, Περιπέτεια, Κωμωδία
Διάρκεια: 117'

 

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

 Μερικές φορές ένα μικρό σκοτεινό παραμυθάκι αρκεί για να ικανοποιηθείς. Μια απλή ιστορία φαντασίας, με ωραία αφήγηση και ένα μήνυμα αγάπης, έστω και μέσα από το δρόμο της απώλειας. Τίποτα ιδιαίτερο αλλά αρκετό για να σου φτιάξει την διάθεση. Δεν ζητάς πολλά από μια προβολή στο σπίτι και το Slumberland σου δίνει αρκετά ώστε να νιώσεις ότι στέκεται με ειλικρίνεια απέναντί σου.

 Η μικρή Νίμο ζει στο φάρο με τον μπαμπά της, ο οποίος φροντίζει κάθε βράδυ να της εξιστορήσει τις φανταστικές περιπέτειες του ίδιου και του φίλου του, Φλιπ. Μια ονειροχώρα, ένα σκοτεινό τέρας και κάποια μαργαριτάρια που όποιος τα αποκτήσει μπορεί να ονειρευτεί ότι θέλει. Μια νύχτα με καταιγίδα, ο φαροφύλακας μπαμπάς βγαίνει για βοήθεια σε μια βάρκα και δεν γυρίζει ποτέ. Η Νίμο πρέπει αναγκαστικά να μείνει στην πόλη με τον από χρόνια απομακρυσμένο από την οικογένεια θείο της. Δεν αργεί όμως να ανακαλύψει ότι η ονειροχώρα που περιέγραφε ο μπαμπάς της είναι αληθινή και ο Φλιπ βρίσκεται εκεί αναζητώντας τον χάρτη για τα πολύτιμα μαργαριτάρια που θα του χαρίσουν τα όνειρα που θέλει.

 Σκηνοθέτης αυτής της όμορφης και λίγο σκοτεινής οικογενειακής ταινίας είναι ο Φράνσις Λόρενς και η δουλειά του μπορεί να χαρακτηριστεί τουλάχιστον αξιοπρεπής. Διατηρεί μια σε σημεία γοτθική ατμόσφαιρα και μας δείχνει έναν ενδιαφέροντα κόσμο, με αρκετά καλά ψηφιακά εφέ και όμορφα σχεδιασμένα σετ. Έχει έναν κινηματογραφικό αέρα η ταινία του, πράγμα που λείπει από αρκετές ταινίες του Νέτφλιξ.

 Το σενάριο της ταινίας δεν ακριβώς πρωτότυπο. Βασίζεται στα κόμικ στριπ του πρώτου Αμερικανού καρτουνίστα, Γουίνσορ ΜακΚέι, που είχαν τον τίτλο Little Nemo in Slumberland και κυκλοφόρησαν σε συνέχειες στη New York Herald από το 1905 έως το 1911. Δεν γνωρίζω πόσο η ιστορία της ταινίας υπάρχει στα κόμικ στριπ του ΜακΚέι, που φαίνεται να έχει επηρεάσει τουλάχιστον το οπτικό κομμάτι της ταινίας, το σεναριακό δίδυμο πάντως των Ντέιβιντ Γκάιον και Μάικλ Χάντελμαν, το προσπάθησε αρκετά στο να παρουσιάσει μια ιστορία οριακά σκοτεινή σε κάποια σημεία για τις μικρές ηλικίες, που μιλά για την απώλεια αλλά και την αξία των ίδιων των ονείρων.

 Η μικρή Μάρλοου Μπάρκλεϊ υποδύεται τη Νίμο με αρκετή ωριμότητα και είναι απολύτως εκφραστική ενώ η χημεία της με τους δύο ενήλικους συμπρωταγωνιστές της μόνο θετικά δουλεύει για την ταινία. Φυσικά πιο πολύ χρόνο περνά με τον Τζέισον Μομόα, που παίζει τον ρόλο του Φλιπ, διαλέγοντας μια μανιέρα που θυμίζει κάτι ανάμεσα από τον Τζακ Σπάροου του Τζόνι Ντεπ αλλά και την υπερκινητικότητα του Τζιμ Κάρεϊ. Σημασία έχει ότι ο ίδιος διασκεδάζει με την ερμηνεία του και αυτό περνάει στο θεατή.

 Ευχάριστη έκπληξη γενικά το Slumberland. Δεν φλυαρεί και δεν υπερβάλει. Δεν σπαταλά ανούσια το χρόνο της αφήγησης του και φροντίζει να αποφύγει τους πολλούς μελοδραματισμούς αλλά και την τάση για ηθικοπλαστικά μηνύματα. Είναι μια από τις καλές περιπτώσεις που θα βρεις στην πλατφόρμα του Νέτφλιξ, ιδανικό για οικογενειακή προβολή.



Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Filmy.gr



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου