17.11.22

R.I.P.D. 2: Rise of the Damned (2022) Review

 

RIPD 2 Rise of The Damned Review
Δράσης, Φαντασίας, Κωμωδία
Διάρκεια: 102'

 

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

 Κι εκεί που όλη η υφήλιος αναρωτιέται εδώ και εννιά χρόνια πότε θα δούμε τη συνέχεια του R.I.P.D., "ω", της έκπληξης, αιφνιδιαστικά το R.I.P.D. 2 έρχεται να κλονίσει τα  θεμέλια της κωμωδίας φαντασίας και τρόμου. Τώρα αν εσείς δεν θυμάστε καν την ταινία με τον τίτλο R.I.P.D τότε μάλλον το 2013 ζούσατε στην τρύπα σας και δεν είχατε καμία επικοινωνία με τον έξω κόσμο, που παραμιλούσε μπροστά στη συνεργασία Τζεφ Μπρίτζες και Ράιαν Ρέινολντς!

 Ποιος στον άνεμο θυμήθηκε το R.I.P.D. μετά από εννιά χρόνια και θεώρησε καλή ιδέα να κυκλοφορήσει ένα σίκουελ της ταινίας τώρα; Απάντηση πειστική δεν μπορώ να βρω, την ταινία πάντως την είδα, γιατί είναι γνωστό το βίτσιο μου να βλέπω αυτά που οι περισσότεροι εκεί έξω θα σνομπάρουν.

 Τοποθετημένη πίσω στο 1876, η ιστορία της ταινίας μας ακολουθεί τα βήματα του σερίφη Ρόι Πούλσιφερ, του χαρακτήρα που υποδύθηκε ο Τζεφ Μπρίτζες στην ταινία του 2013 και που ήταν το καλύτερο πράγμα σ' αυτή. Ο Ρόι υποδέχεται την μοναχοκόρη του και ετοιμάζεται να την παντρέψει, όταν σε μια επίθεση κακοποιών στο σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης θα βρεθεί νεκρός. Μια  ευκαιρία δίνεται όμως στον Ρόι για να πάρει την εκδίκησή του όταν στρατολογείται από το R.I.P.D. (Rest In Peace Department). Πρέπει να επιστρέψει στη Γη και να σταματήσει την επερχόμενη είσοδο του κακού σε αυτή, η οποία προετοιμάζεται σε ένα ορυχείο κοντά στην πόλη του. Ο Ρόι ευελπιστεί ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί έστω να αποχαιρετήσει την κόρη του όμως οι κανόνες του "Άλλου Κόσμου" είναι περίεργοι. Όσο θα βρίσκεται στη Γη, ο Ρόι και η συνεργάτιδά του στην αποστολή, Ζαν, θα έχουν τη μορφή δύο μαύρων γυναικών και αν επιχειρήσουν να μιλήσουν σε άτομα αγαπημένα τους τότε από το στόμα τους θα βγαίνουν απλώς ασυναρτησίες.

 Είχα μια μικρή ελπίδα ότι θα έπεφτα πάνω σε ένα διασκεδαστικό b movie, που θα συνδύαζε στοιχεία γουέστερν και φαντασίας. Ο συνδυασμός αυτός υπάρχει στην ταινία αλλά γενικά δεν είναι ιδιαίτερα διασκεδαστική. Η ταινία του 2013 μπορεί να μην τα κατάφερε στα ταμεία και στις κριτικές αλλά ήταν μια μεγάλη παραγωγή με καλά ψηφιακά εφέ και δύο μεγάλα ονόματα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Αυτή η συνέχεια, είναι μια μικρή παραγωγή με μέτρια ψηφιακά εφέ και κανένα μεγάλο όνομα σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Τζέφρι Ντόνοβαν, που υποδύεται τον Ρόι, και η παλιόφατσα του Ρόμπερτ Μπρέικ, που υποδύεται τον κακό της υπόθεσης, το διασκεδάζουν και είναι σίγουρα ότι καλύτερο έχει να δείξει η τανία αλλά από εκεί και πέρα δεν υπάρχουν πολλά να πεις. Έχει πλάκα κυρίως η ιδέα των μαύρων γυναικών που γυρίζουν οπλοφορώντας στην Άγρια Δύση και χρησιμποποιείται αυτό για μερικά κοινωνικά σχόλια ενώ πολλές φορές παίζει και έξυπνα με την εναλλαγή πλάνων ο σκηνοθέτης. Υπάρχει επίσης μια συμπαθητική σκηνή δράσης προς το τέλος της ταινίας όμως οι γενικότεροι ρυθμοί είναι χαλαροί και μια κωμική περιπέτεια φαντασίας που δεν έχει αρκετά καλά αστεία και γρήγορους ρυθμούς, τότε μάλλον δύσκολα θα βρει το στόχο της.

 Δεν είναι ωστόσο για τα σκουπίδια η ταινία. Θέλει αλλά δεν μπορεί να δώσει ένα πιο γουέστερν, στιλιζαρισμένο ύφος και κινείται σε μέτρια επίπεδα σε ότι αφορά την εξέλιξη της πλοκής, το ρυθμό και τις ερμηνείες αλλά το παλεύει να κρατήσει ένα σχετικό επίπεδο στην παραγωγή και να καλύψει όσο μπορεί το μικρό προϋπολογισμό της. χρησιμοποιώντας επίσης με έξυπνο τρόπο τα μέτρια ψηφιακά εφέ της. Προσθέτωντας σε αυτά τους πολύ καλούς ηθοποιούς Ντόνοβαν και Μπρέικ, αυτόματα παίρνεις λίγους πόντους παραπάνω. Ωστόσο, το R.I.P.D. 2 είναι μια ταινία που όχι απλώς θα ξεχαστεί σύντομα αλλά φοβάμαι ότι ελάχιστοι θα γνώρισουν την ύπαρξη της.


Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου