Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Τα υλικά που χρειάζονται για να φτιάξεις μια καλή περιπέτεια δεν είναι ιδιαιτέρως δύσκολο να τα βρεις. Το κόλπο είναι στην μίξη των συστατικών, ώστε να έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αν δεν μπορείς να χειριστείς πολλά υλικά, τότε το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μείνεις στα λίγα και να φροντίσεις να τα δέσεις όσο καλύτερα μπορείς. Μπορεί το τελικό σου αποτέλεσμα να μην φέρει νεωτερισμούς αλλά δεν είναι πάντα το ζητούμενο αυτό για το θεατή. Ωραία τα ψηφιακά και μηχανικά εφέ, ωραίες οι εκρήξεις και τα κυνηγητά αυτοκινήτων! Δεν είναι όμως όλα αυτά απαραίτητα για να φτιάξεις μια δυναμική περιπέτεια και η απόδειξη έρχεται με τη νέα Ισπανική παραγωγή, Bajocero, η οποία έχει σε ένα βαθμό κάποια από τα παραπάνω αλλά δεν είναι αυτά το ατού της. Το βασικό συστατικό της είναι οι χαρακτήρες και η αλληλεπίδραση αυτών.
Κλέφτες και αστυνόμους έχουμε εδώ. Κρατούμενοι που μεταφέρονται από τη μια φυλακή στην άλλη, μέσα από έναν ερημικό δρόμο, τη νύχτα με τις πιο χαμηλές θερμοκρασίες των τελευταίων ετών στην Ισπανία, βρίσκονται στο στόχαστρο μιας μυστηριώδης φιγούρας που φαίνεται να ανοιχτούς λογαριασμούς με κάποιον από αυτούς. Στη μέση των πυρών βρίσκεται ο οδηγός του οχήματος μεταγωγών, που καλείται να τα βγάλει πέρα με τους κρατούμενους, τη μυστηριώδη φιγούρα και τις υπό του μηδενός θερμοκρασίες, αφού το φορτηγό βρίσκεται ακινητοποιημένο στη μέση του πουθενά.
Μεγάλο μέρος της ταινίας διαδραματίζεται στο πίσω μέρος του οχήματος μεταγωγών, με τη μυστηριώδη φιγούρα να πολιορκεί όσους βρίσκονται μέσα και σίγουρα αυτό είναι το καλύτερο κομμάτι της ταινίας. Η αντίδραση των πολιορκημένων, οι μικρές ιστορίες τους αλλά και οι αντιδράσεις τους που σε βοηθούν να κατανοήσεις τους χαρακτήρες, οδηγούν βήμα βήμα στο λυτρωτικό (;) φινάλε. Εκεί ξεκαθαρίζει λίγο παραπάνω ο ψυχισμός του βασικού πρωταγωνιστή μας και μπορούμε να αποδεχτούμε με μεγαλύτερη ευκολία τη συμπεριφορά του.
Ο εξαιρετικός Ισπανός ηθοποιός, Χαβιέρ Γκουτιέρεζ, υποδύεται εδώ τον αστυνομικό και οδηγό του οχήματος. Γήινος και όχι χολιγουντιανός σούπερ αστυνομικός, ο χαρακτήρας του Γκουτιέρεζ είναι αυτός που το κοινό μπορεί εύκολα να ταυτιστεί. Τρώει ξύλο, τραυματίζεται και κάνει λάθη.
Πολύ καλός ρυθμός και καλές ερμηνείες σε τούτη την Ισπανική ταινία δράσης που σε κάνει να αφήσεις στην άκρη τις ενστάσεις σου και να προχωρήσεις παρακάτω. Χωρίς φανφάρες και χωρίς θεαματικές σκηνές δράσης που σου κόβουν την ανάσα, αλλά με αρκετό σασπένς, το Bajocero είναι μια αξιοπρεπέστατη περιπέτεια με λίγο μελαγχολική κατάληξη. Δεν τελειώνουν πάντα οι αστυνομικές περιπέτειες με τη σύλληψη του κακού και το θρίαμβο του καλού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου