Είδος:Δράσης, Περιπέτεια
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
"Η καθαρή, γρήγορη δράση και οι εξαίρετα χορογραφημένες μάχες σώμα με σώμα δε μπορούν να μην αφήσουν ικανοποιημένο έναν άνθρωπο που αγαπάει το σινεμά αυτού του είδους. Αν ανήκετε σε αυτούς εννοείται ότι θα εκτιμήσετε περισσότερο όσα συμβαίνουν επί της οθόνης."
 |
ΤΑΪΛΕΡ ΡΕΪΚ:
Η ΦΥΓΑΔΕΥΣΗ
Σκηνοθεσία:Sam Hargrave
Σενάριο:Joe Russo
Παίζουν:Chris Hemsworth,
Bryon Lerum,Ryder Lerum |
Τα αδέρφια Ρούσο μεταφέρουν στην οθόνη του Νέτφλιξ κόμικ νουβέλα που τη συγγραφή της έχει επιμεληθεί ο ένας εξ αυτών, ο Τζο, ο οποίος εδώ υπογράφει και το σενάριο. Βάζουν πρωταγωνιστή τον Θορ του κινηματογραφικού σύμπαντος της Μάρβελ, Κρις Χέμσγουορθ, δίνουν τη σκηνοθεσία σε ένα δικό τους παιδί, τον έμπειρο σταντ μαν και μόνιμο συντονιστή μαχών και χορογράφο σκηνών μάχης των τελευταίων ταινιών τους, Σαμ Χάργκρεϊβ, και το αποτέλεσμα τους δικαιώνει (εν μέρει).
Βίαιη και σκληρή ταινία δράσης το Τάιλερ Ρέικ: Η Φυγάδευση. Ο Χέμσγουορθ, που υποδύεται τον Ρέικ, βρίσκεται εδώ χιλιόμετρα μακριά από τη φιγούρα του Θορ, που τον σύστησε στο ευρύ κοινό. Ο Ρέικ είναι μισθοφόρος που σκοτώνει τον έναν τύπο μετά τον άλλο, με οποιοδήποτε τρόπο μπορείς να φανταστείς. Όπλα, μαχαίρια ή με τα ίδια του τα χέρια. Κουβαλάει όμως κι ένα βαρύ ψυχολογικό τραύμα καθώς πριν μερικά χρόνια έχασε τον εξάχρονο γιο του από ανίατη ασθένεια. Δεν τη λες και ιδανική την πορεία ζωής του. Ο άνθρωπος αυτός λοιπόν καλείται να βγάλει από την πρωτεύουσα του Μπαγκλαντές έναν πιτσιρικά, γιο μαφιόζου που βρίσκεται φυλακή, τον οποίο έχει απαγάγει ο προσωπικός αντίπαλος του πατέρα του. Το πρόβλημα είναι ότι ο Ρέικ έχει να αντιμετωπίσει ορδές μαφιόζων και αστυνομικών που αποκλείουν την περιοχή αλλά και τον σωματοφύλακα του μικρού που τους καταδιώκει για τους δικούς του λόγους.
Πάρα πολύ καλά τα πράγματα για τους φίλους των ταινιών δράσης εδώ πέρα. Ο Χέμσγουορθ πείθει απόλυτα στο ρόλο. Είναι μελαγχολικός, σκληρός και με συμμετοχή στις σκηνές δράσης, πράγμα που βοηθά πάντα μια ταινία τέτοιου ύφους. Το κοινό αντιδρά πιο θετικά σε μια ταινία δράσης που ο πρωταγωνιστής φαίνεται να ιδρώνει πραγματικά και να λερώνει τα χέρια του και ο πρωταγωνιστής εδώ φροντίζει να "λερωθεί" αρκετά, κρατώντας όμως και την ερμηνεία του σε αξιοπρεπές επίπεδο. Το ίδιο αξιοπρεπώς στέκεται και ο Ινδός πιτσιρικάς δίπλα στον Χέμσγουορθ και η χημεία τους, παρότι απ' το σενάριο δεν υποστηρίζεται αρκετά, δίνει έξτρα πόντους στο φινάλε.
Τι θα ήταν όμως μια ταινία δράσης, χωρίς δράση; Και τι δράση! Τι δουλειά έχει κάνει ο Χάργκρεϊβ σε αυτή την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του! Μια ταινία που θεωρώ ότι έχει μια από τις καλύτερες σκηνές δράσης της χρονιάς αν όχι την καλύτερη σκηνή δράσης της χρονιάς! Μια σκηνή καταδίωξης γυρισμένη ως ένα δεκάλεπτο μονόπλανο, που ακολουθεί τον Χέμσγουορθ σε δωμάτια, ταράτσες, δρόμους, αυτοκίνητα, σε μια μανιώδη επίδειξη τεχνικής. Παρότι φαίνονται ελαφρώς τα σημεία που επεμβαίνει το "ψηφιακό χέρι", δε μπόρεσα να μη θαυμάσω τον τρόπο που χειρίστηκε την κάμερα ο Χάργκρεϊβ.
"Άρα μιλάμε για ταινιάρα", θα μου πεις. Όχι ακριβώς κι αυτό γιατί δε μπορείς να αφήσεις απέξω κάποιες παραμέτρους. Δε μπορείς να παραβλέψεις τις αδυναμίες του σεναρίου του Τζο Ρούσο. Δε μπορείς να μην προσέξεις τους μονοδιάστατους κακούς αλλά και καλούς στην πλειοψηφία τους. Δε μπορώ να μην διακρίνω ότι η χημεία που υπάρχει ανάμεσα στον Χέμσγουορθ και τον πιτσιρικά δεν αξιοποιείται από το σενάριο στο έπακρο.
Όλα αυτά φυσικά δεν αρκούν για να χαλάσουν την γεύση που αφήνει στο τέλος η ταινία. Η καθαρή, γρήγορη δράση και οι εξαίρετα χορογραφημένες μάχες σώμα με σώμα δε μπορούν να μην αφήσουν ικανοποιημένο έναν άνθρωπο που αγαπάει το σινεμά αυτού του είδους. Αν ανήκετε σε αυτούς εννοείται ότι θα εκτιμήσετε περισσότερο όσα συμβαίνουν επί της οθόνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου