Είδος: Κωμωδία, Φαντασίας
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
"Το Σόνικ: ο Σκαντζόχοιρος είναι μια αστεία, καλογυρισμένη και όσο πρέπει συγκινητική ταινία, που απευθύνεται πρωτίστως σε παιδιά. Η παρουσία του κεφάτου Τζιμ Κάρεϊ, η ζεστή φωνητική ερμηνεία του Μπεν Σουάρτς, ο επαγγελματίας Τζέιμς Μάρσντεν και η γενικότερα καλή ενέργεια που φαίνεται να έχει εμφυσήσει ο σκηνοθέτης, Τζεφ Φάουλερ, την κάνει ευχάριστη και στα μάτια ενός ενήλικα."
ΣΟΝΙΚ: Η ΤΑΙΝΙΑ
Σκηνοθεσία:Jeff Fowler
Σενάριο:Patrick Casey,Josh Miller
Παίζουν:Ben Schwartz,
James Marsden,Jim Carrey |
Την εποχή που η Νιντέντο μεσουρανούσε στα ηλεκτρονικά παιχνίδια με το μεγάλο αστέρι της, Σούπερ Μάριο, η Σέγκα προσπαθούσε να βρει το παιχνίδι και το χαρακτήρα που θα μπορούσε να σταθεί απέναντι στον Ιταλό υδραυλικό. Ποιος θα περίμενε ότι η απάντηση ήταν ένας μπλε σκαντζόχοιρος με κόκκινα αθλητικά παπούτσια, που έτρεχε με απίστευτη ταχύτητα. Το 1991 λοιπόν ο Σόνικ ήρθε και παρέμεινε μέχρι σήμερα στα βιντεοπαιχνίδια και την ποπ κουλτούρα.
Με βάση την αποδοχή και τη φήμη του χαρακτήρα θα περίμενε κανείς ότι το πέρασμα του Σόνικ στον κινηματογράφο θα είχε συμβεί αρκετά χρόνια πριν και η αλήθεια είναι ότι οι μεγαλοπαραγωγοί του Χόλιγουντ είχαν δει τη δυναμικότητα του χαρακτήρα, μόλις λίγα χρόνια μετά την εμφάνισή του. Κάπου στο 1994 με 1995 είχε κυκλοφορήσει ένα υποτυπώδες σενάριο και υπήρξε ενδιαφέρον αλλά δεν καρποφόρησε, ίσως γιατί οι υπεύθυνοι των στούντιο είδαν τα τραγικά αποτελέσματα που είχε η ταινία Super Mario Bros, που κυκλοφόρησε το 1993. Ο Σόνικ ωστόσο συνέχισε να υπάρχει, όχι μόνο σε βιντεοπαιχνίδια αλλά και σε κόμιξ, σειρές κινουμένων σχεδίων αλλά και μια "περίπου" ταινία άνιμε, το 1996. Λέμε περίπου γιατί στην ουσία ήταν μια μίνι σειρά δύο επεισοδίων, Ιαπωνικής παραγωγής, που κυκλοφόρησαν στην Αμερική, στην αγορά του βίντεο, ως ταινία εξήντα λεπτών.
Το 2020 ήθελε να είναι η χρονιά που ο μπλε, υπερηχητικός σκαντζόχοιρος θα έκανε τελικά το πέρασμά του στη μεγάλη οθόνη. Άξιζε η αναμονή; Ανάλογα, τι περιμένεις από την ταινία και ανάλογα πόσο "φαν" είσαι του Σόνικ. Φαντάζομαι ότι για τους φαν, θα έχει ενδιαφέρον ούτως ή άλλως η μεταπήδηση του ήρωα στον κινηματογράφο και θα αναζητούν τα λεγόμενα easter eggs μέσα στην ταινία για να ικανοποιηθούν. Αν κρίνω από μια σύντομη έρευνα που έκανα, σε αυτόν τον τομέα τα πήγε καλά η ταινία. Τώρα, αν δεν ανήκεις στους φίλους του ήρωα και περιμένεις να δεις κάτι παραπάνω από μια τουλάχιστον αξιοπρεπή, συμπαθητική, παιδική ταινία, τότε μάλλον θα απογοητευτείς.
Ο Σόνικ είναι στην ουσία ένας εξωγήινος που με τη βοήθεια μαγικών δαχτυλιδιών μπορεί να μεταφερθεί παντού μέσα στο σύμπαν. Κυνηγημένος στον πλανήτη του από μια άγρια φυλή, φτάνει μόνος και απροστάτευτος στη Γη, όπου ζει για χρόνια κρυμμένος σε μια επαρχιακή πόλη της Αμερικής. Ο Σόνικ διαθέτει υπερφυσική ταχύτητα και δυνάμεις που και ο ίδιος δε γνωρίζει ακόμα. Όταν ένα τυχαίο γεγονός αποκαλύπτει την ύπαρξή του, ο Ρομπότνικ, ένας μανιακός ιδιοφυής μεγιστάνας, τον κυνηγά μανιωδώς, με τις ευλογίες της κυβέρνησης των Η.Π.Α. Μόνη βοήθεια του Σόνικ είναι ο ντόπιος σερίφης και η γυναίκα του.
Το Σόνικ: ο Σκαντζόχοιρος είναι μια αστεία, καλογυρισμένη και όσο πρέπει συγκινητική ταινία, που απευθύνεται πρωτίστως σε παιδιά. Η παρουσία του κεφάτου Τζιμ Κάρεϊ, η ζεστή φωνητική ερμηνεία του Μπεν Σουάρτς, ο επαγγελματίας Τζέιμς Μάρσντεν και η γενικότερα καλή ενέργεια που φαίνεται να έχει εμφυσήσει ο σκηνοθέτης, Τζεφ Φάουλερ, την κάνει ευχάριστη και στα μάτια ενός ενήλικα. Δεν ένιωσα ποτέ ότι παρακολουθούσα κάτι παραπάνω από μια παιδική ταινία αλλά δεν είδα και την ταινία περιμένοντας κάτι παραπάνω από αυτό. Προβλέψιμη, παλιομοδίτικη αλλά ευχάριστη. Όλα καλά λοιπόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου