Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας, Περιπέτεια, Κόμικ
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Στο σενάριο που έγραψαν οι Σαμ Ράιμι, Άιβαν Ράιμι και Άλβιν Σάρτζεντ βλέπουμε τον Πίτερ Πάρκερ να έχει μια πιο στρωμένη ζωή. Καταφέρνει να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της σχολής του, η σχέση του με τη Μαίρη Τζέιν βρίσκεται σε καλό δρόμο και ετοιμάζεται να τις κάνει πρόταση γάμου ενώ και το alter ego του, ο Σπάιντερμαν, είναι πια ο αγαπημένος ήρωας της Νέας Υόρκης. Ο Πίτερ όμως φαίνεται να μη μπορεί να χειριστεί την απήχηση που έχει ο Σπάιντερμαν και παρουσιάζει έναν έντονο εγωκεντρισμό. Ο εγωκεντρισμός εντείνεται όταν ένας εξωγήινος συμβιωτικός οργανισμός που επέβαινε σε ένα μετεωρίτη που πέφτει κοντά σε ένα σημείο που βρίσκονταν η Μαίρη Τζέην και ο Πίτερ, ακολουθεί τον Πίτερ και προσκολλάται μαζί του. Ο Πίτερ ξυπνά έχοντας αποκτήσει μια μαύρη στολή, μεγαλύτερη δύναμη αλλά και μεγαλύτερη επιθετικότητα. Ο Χάρι Όσμπορν βρίσκεται στο νοσοκομείο μετά τη μάχη του με τον Πίτερ, χάνει για λίγο τη μνήμη του αλλά σύντομα επανέρχεται και κυνηγά ξανά το φίλο του, ως νέος Γκόμπλιν θέλοντας να εκδικηθεί για το θάνατο του πατέρα του, ενώ ένας ακόμα εχθρός κάνει την εμφάνισή του. Ο Φλιντ Μάρκο είναι ένας δραπέτης, που προσπαθώντας να ξεφύγει από τους αστυνομικούς βρίκεται στη μέση ενός πειράματος που θα τον μετατρέψει σε μια κινούμενη μάζα άμμου και θα αποκτήσει υπερφυσικές δυνάμεις. Σύμφωνα με την αστυνομία, ο Μάρκο είναι ο άνθρωπος που σκότωσε τον Μπεν Πάρκερ, το θείο του Πίτερ, κι όχι ο συνεργάτης του, που έπιασε ο Πίτερ στο πρώτο φιλμ. Έχουμε κι άλλα όμως! Όταν κάποια στιγμή ο Πίτερ καταφέρνει να ξεφορτωθεί το συμβιωτικό οργανισμό, αυτός θα βρει νέο συμβιωτή στο πρόσωπο του Έντι Μπροκ, νέου φωτογράφου της Ημερήσιας Σάλπιγγας, αντίπαλο δέος του Πίτερ και ένας από αυτούς που αντιπαθούν τον Σπάιντερμαν. Έτσι ο Άνθρωπος Αράχνη πρέπει τώρα να παλέψει με τρεις εχθρούς, αφού δώσει και τη μάχη με τον ίδιο του τον εαυτό και όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή του ως Πίτερ.
Μεγάλο πλήγμα για τους φίλους του Σπάιντι οι σκηνές που ο Πίτερ χάνει τον εαυτό του λόγω του εξωγήινου οργανισμού. Ο ναρκισσισμός του νέου Πάρκερ, το ηλίθιο χτένισμα, οι βόλτες στην πόλη με αέρα κάγκουρα τρώνε πολύ ώρα από το φιλμ αδικαιολόγητα και αποτελούν έναν από τους κύριους λόγους των κακών κριτικών που δέχτηκε το φιλμ. Ο τρίτος Σπάιντερμαν θυμιζεί αρκετά την περίπτωση του τρίτου Σούπερμαν. Κι εκεί έχουμε την εσωτερική διαμάχη του ήρωα ενώ παράλληλα το φιλμ γίνεται υπερβολικά κωμικό, περισσότερο και με διαφορετικό τρόπο από όσο μπορεί να ανεχτεί το κοινό.
"Πάρα πολλά συμβαίνουν εδώ! Ο Σάντμαν, ο νέος Γκόμπλιν, ο Έντι Μπροκ που μετατρέπεται σε Βένομ, η μαύρη στολή του Σπάιντερμαν, η Γκουέν Στέισι και το φλερτ με τον Πίτερ, τα προβλήματα που προκύπτουν με τη Μαίρη Τζέην. Το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει χρόνος για να αναπτυχθούν όλα όπως πρέπει και ο Ράιμι να χάνει το παιχνίδι σε αυτό το τρίτο φιλμ. "
 |
Σκηνοθεσία:Sam Raimi
Σενάριο:Sam Raimi,
Ivan Raimi,Alvin Sargent
Παίζουν:
|
Το 2004 ο Σαμ Ράιμι τα κατάφερε περίφημα με το Spider-Man 2, δίνοντας μια από τις καλύτερες υπερηρωικές ταινίες όλων των εποχών, φτιάχνοντας ένα φιλμ που διείσδυσε στην ψυχοσύνθεση των διάσημων κόμικ χαρακτήρων. Το 2007 όμως με το Spider-Man 3 κάτι δεν λειτούργησε όπως θα επιθυμούσε ο δημιουργός των δύο πρώτων ταινιών του Ανθρώπου Αράχνη και αφού το προηγούμενο φιλμ του μπήκε στις λίστες με τις καλύτερες κόμικ μεταφορές, ετούτη εδώ η προσπάθεια μπήκε στην αντίστοιχη λίστα με τις χειρότερες!
Στο σενάριο που έγραψαν οι Σαμ Ράιμι, Άιβαν Ράιμι και Άλβιν Σάρτζεντ βλέπουμε τον Πίτερ Πάρκερ να έχει μια πιο στρωμένη ζωή. Καταφέρνει να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της σχολής του, η σχέση του με τη Μαίρη Τζέιν βρίσκεται σε καλό δρόμο και ετοιμάζεται να τις κάνει πρόταση γάμου ενώ και το alter ego του, ο Σπάιντερμαν, είναι πια ο αγαπημένος ήρωας της Νέας Υόρκης. Ο Πίτερ όμως φαίνεται να μη μπορεί να χειριστεί την απήχηση που έχει ο Σπάιντερμαν και παρουσιάζει έναν έντονο εγωκεντρισμό. Ο εγωκεντρισμός εντείνεται όταν ένας εξωγήινος συμβιωτικός οργανισμός που επέβαινε σε ένα μετεωρίτη που πέφτει κοντά σε ένα σημείο που βρίσκονταν η Μαίρη Τζέην και ο Πίτερ, ακολουθεί τον Πίτερ και προσκολλάται μαζί του. Ο Πίτερ ξυπνά έχοντας αποκτήσει μια μαύρη στολή, μεγαλύτερη δύναμη αλλά και μεγαλύτερη επιθετικότητα. Ο Χάρι Όσμπορν βρίσκεται στο νοσοκομείο μετά τη μάχη του με τον Πίτερ, χάνει για λίγο τη μνήμη του αλλά σύντομα επανέρχεται και κυνηγά ξανά το φίλο του, ως νέος Γκόμπλιν θέλοντας να εκδικηθεί για το θάνατο του πατέρα του, ενώ ένας ακόμα εχθρός κάνει την εμφάνισή του. Ο Φλιντ Μάρκο είναι ένας δραπέτης, που προσπαθώντας να ξεφύγει από τους αστυνομικούς βρίκεται στη μέση ενός πειράματος που θα τον μετατρέψει σε μια κινούμενη μάζα άμμου και θα αποκτήσει υπερφυσικές δυνάμεις. Σύμφωνα με την αστυνομία, ο Μάρκο είναι ο άνθρωπος που σκότωσε τον Μπεν Πάρκερ, το θείο του Πίτερ, κι όχι ο συνεργάτης του, που έπιασε ο Πίτερ στο πρώτο φιλμ. Έχουμε κι άλλα όμως! Όταν κάποια στιγμή ο Πίτερ καταφέρνει να ξεφορτωθεί το συμβιωτικό οργανισμό, αυτός θα βρει νέο συμβιωτή στο πρόσωπο του Έντι Μπροκ, νέου φωτογράφου της Ημερήσιας Σάλπιγγας, αντίπαλο δέος του Πίτερ και ένας από αυτούς που αντιπαθούν τον Σπάιντερμαν. Έτσι ο Άνθρωπος Αράχνη πρέπει τώρα να παλέψει με τρεις εχθρούς, αφού δώσει και τη μάχη με τον ίδιο του τον εαυτό και όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή του ως Πίτερ.
Πάρα πολλά συμβαίνουν εδώ! Ο Σάντμαν, ο νέος Γκόμπλιν, ο Έντι Μπροκ που μετατρέπεται σε Βένομ, η μαύρη στολή του Σπάιντερμαν, η Γκουέν Στέισι και το φλερτ με τον Πίτερ, τα προβλήματα που προκύπτουν με τη Μαίρη Τζέην. Το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχει χρόνος για να αναπτυχθούν όλα όπως πρέπει και ο Ράιμι να χάνει το παιχνίδι σε αυτό το τρίτο φιλμ. Αρχικά το φιλμ θα είχε μόνο τον Σαντμαν και το νέο Γκόμπλιν ως βασικούς κακούς αλλά η Sony ήθελε και τον Βένομ στο φιλμ, έναν από τους διασημότερους χαρακτήρες των κόμικς του Σπάιντερμαν. Ο Ράιμι βρίσκει τρόπο να τον χρησιμοποιήσει αλλά επιβαρύνει κι άλλο το φιλμ του με χαρακτήρες και περιστατικά, που δεν υπάρχει άφθονος χρόνος για κανέναν στην ουσία, παρά τις δύο ώρες και είκοσι λεπτά διάρκεια. Δε χάνει τη μαεστρία του στο χειρισμό των σκηνών δράσης ο ικανότατος σκηνοθέτης και φροντίζει να μας δώσει μερικές από τις πιο θεαματικές στιμγές της τριλογίας (έχει εξάλλου μεγαλύτερο μπάτζετ στη διάθεσή του) ενώ η σκηνή της δημιουργίας του Σαντμαν είναι πανέμορφη. Το ίδιο συμβαίνει και με το μαύρο κοστούμι του Σπάιντερμαν. Η πρώτη εμφάνιση του είναι δοσμένη με προσοχή και ντυμένη με ένα ενδιαφέρον μουσικό θέμα από τον Κρίστοφερ Γιανγκ, που αντικατέστηε τον Ντάνι Έλφμαν. Το πρόβλημα όμως είναι στην ιστορία και στους χαρακτήρες της ταινίας. Εκεί που η πρώτη ταινία και πολύ περισσότερο η δεύτερη έδωσαν ιδιαίτερη προσοχή, αυτή η τρίτη ταινία κάνει τεράστιο λάθος εν τέλει να γεμίσει χαρακτήρες που θέλουν να πρωταγωνιστήσουν και ο Ράιμι αδυνατεί να το χειριστεί. Ο Σαντμαν, ο Γκόμπλιν και ο Βένομ είναι χαρακτήρες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ο καθένας ξεχωριστά ως βασικοί αντίπαλοι του Ανθρώπου Αράχνη αλλά εδώ μπαίνουν όλοι μαζί στο παιχνίδι και μας ικανοποιούν μόνο με μερικές καλές στιγμές.
Μεγάλο πλήγμα για τους φίλους του Σπάιντι οι σκηνές που ο Πίτερ χάνει τον εαυτό του λόγω του εξωγήινου οργανισμού. Ο ναρκισσισμός του νέου Πάρκερ, το ηλίθιο χτένισμα, οι βόλτες στην πόλη με αέρα κάγκουρα τρώνε πολύ ώρα από το φιλμ αδικαιολόγητα και αποτελούν έναν από τους κύριους λόγους των κακών κριτικών που δέχτηκε το φιλμ. Ο τρίτος Σπάιντερμαν θυμιζεί αρκετά την περίπτωση του τρίτου Σούπερμαν. Κι εκεί έχουμε την εσωτερική διαμάχη του ήρωα ενώ παράλληλα το φιλμ γίνεται υπερβολικά κωμικό, περισσότερο και με διαφορετικό τρόπο από όσο μπορεί να ανεχτεί το κοινό.
Το δεύτερο φιλμ ανέβασε υπερβολικά τον πήχη με τον εξαιρετικό χειρισμό του Ράιμι σε όλα τα επίπεδα. Από ένα απόλυτα δεμένο φιλμ με πολύ καλό μοντάζ, προχωράμε σε μια συνέχεια που δεν έχει καλό δέσιμο και που ξεχνά το βασικό ατού των προηγούμενων ταινιών, που ήταν η προβολή των χαρακτήρων. Υπάρχουν εξαιρετικές στιγμές και είναι ολοφάνερα μια προσεγμένη παραγωγή αλλά το φιλμ είναι υπερβολικά φορτωμένο με χαρακτήρες, ψηφιακά εφέ, σκηνές δράσης, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χώρος να ανασάνει και να μην αφήνει το θεατή να συγκεντρωθεί.
Δύο στα τρία λοιπόν για τον Ράιμι που κατάφερε να δώσει πνοή και κινηματογραφική υπόσταση στον Άνθρωπο Αράχνη με τα δύο πρώτα φιλμ αλλά η τελευταία προσπάθεια τελείωσε τη σειρά με άσχημο τρόπο. Λίγα χρονιά μετά έχουμε την αχρείαστη επανεκκίνηση της σειράς, με τον Άντριου Γκάρφιλντ στο ρόλο του Σπάιντερμαν, μια συμπαθητική πρώτη ταινία αλλά και μια τραγική δεύτερη, για να καταλήξουμε στην επανεμφάνιση του Σπάιντι στο Civil War και τον Τομ Χόλαντ να αναλαμβάνει πλέον το ρόλο, για να ενσωματωθεί στο κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel. Το νέο προσωπικό φιλμ του Ανθρώπου Αράχνη κυκλοφορεί αύριο στις κινηματογραφικές αίθουσες και αναμένουμε να δούμε αν μπορεί να βγει κάτι καλύτερο από το δεύτερο φιλμ του Ράιμι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου