Είδος: Θρίλερ , Αστυνομική
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Κεντρικό πρόσωπο στην ιστορία είναι ο Χοακίν, ένας τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών με κινητικά προβλήματα, που ζει μόνος του, θρηνώντας ακόμα το χαμό της γυναίκας και της κόρης του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα πριν μερικά χρόνια. Τα χρέη πνίγουν τον Χοακίν και αναγκάζεται να νοικιάσει ένα δωμάτιο του σπιτιού του στην Μπέρτα, μια στριπτιζέζ, και την εξάχρονη κόρη της, Μπέτι, η οποία δεν έχει μιλήσει εδώ και δύο χρόνια. Οι δύο γυναίκες μπαίνουν στη ζωή του Χοακίν και την αλλάζουν, όμως, αυτό που θα αλλάξει εντελώς τα πράγματα είναι αυτό που θα ακολουθήσει. Ο Χοακίν εργάζεται πάντα στο υπόγειό του κι εκεί θα παρατηρήσει ότι από το διπλανό οίκημα ακούει κάθε βράδυ ανθρώπους να συνομιλούν και να σχεδιάζουν τη ληστεία της τράπεζας που βρίσκεται λίγο πιο κάτω στο δρόμο. Ο Χοακίν τους παρακολουθεί χρησιμοποιώντας τις γνώσεις του στα ηλεκτρονικά συστήματα και αποφασίζει να επωφεληθεί της κατάστασης και να κλέψει κι αυτός ένα ποσό από την τράπεζα, για να μπορέσει να ξεχρεώσει. Όπως, όμως, μπορείτε να φανταστείτε, τα πράγματα δεν εξελίσσονται ιδανικά, άνθρωποι και καταστάσεις μπλέκονται, σχέδια πάνε στραβά και στο τέλος θα επικρατήσει ο πιο έξυπνος και ο πιο ψύχραιμος.
"Νουάρ ιστορία για μια ληστεία που είναι τόσο καλά μελετημένη κι έτσι όταν μπαίνει στη μέση ο εξωτερικός παράγοντας που κανείς δεν είχε προβλέψει, όλα ξεφεύγουν από τον έλεγχο και κανείς δε μπορεί να το χειριστεί, παρά μόνο εν τέλει ο πιο "βρώμικος" και ο πιο ευφυής."
 |
Σκηνοθεσία:Rodrigo Grande
Σενάριο:Rodrigo Grande
Παίζουν:Leonardo Sbaraglia,
Pablo Echarri,Clara Lago |
Η επίθεση των ισπανόφωνων παραγωγών στο Χόλιγουντ συνεχίζεται. Το Al final del túnel έρχεται να δείξει ότι μπορούν ακόμα να υπάρχουν ενδιαφέρουσες ιδέες εκεί έξω που δεν έχουν χιλιοφορεθεί και που μπορούν να κρατήσουν το ενδιαφέρον του κοινού χωρίς να είναι τιγκαρισμένες στα ειδικά εφέ και στις θεαματικές εκρήξεις αλλά στις καλοστημένες ιστορίες και στους ενδιαφέροντες χαρακτήρες.
Κεντρικό πρόσωπο στην ιστορία είναι ο Χοακίν, ένας τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών με κινητικά προβλήματα, που ζει μόνος του, θρηνώντας ακόμα το χαμό της γυναίκας και της κόρης του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα πριν μερικά χρόνια. Τα χρέη πνίγουν τον Χοακίν και αναγκάζεται να νοικιάσει ένα δωμάτιο του σπιτιού του στην Μπέρτα, μια στριπτιζέζ, και την εξάχρονη κόρη της, Μπέτι, η οποία δεν έχει μιλήσει εδώ και δύο χρόνια. Οι δύο γυναίκες μπαίνουν στη ζωή του Χοακίν και την αλλάζουν, όμως, αυτό που θα αλλάξει εντελώς τα πράγματα είναι αυτό που θα ακολουθήσει. Ο Χοακίν εργάζεται πάντα στο υπόγειό του κι εκεί θα παρατηρήσει ότι από το διπλανό οίκημα ακούει κάθε βράδυ ανθρώπους να συνομιλούν και να σχεδιάζουν τη ληστεία της τράπεζας που βρίσκεται λίγο πιο κάτω στο δρόμο. Ο Χοακίν τους παρακολουθεί χρησιμοποιώντας τις γνώσεις του στα ηλεκτρονικά συστήματα και αποφασίζει να επωφεληθεί της κατάστασης και να κλέψει κι αυτός ένα ποσό από την τράπεζα, για να μπορέσει να ξεχρεώσει. Όπως, όμως, μπορείτε να φανταστείτε, τα πράγματα δεν εξελίσσονται ιδανικά, άνθρωποι και καταστάσεις μπλέκονται, σχέδια πάνε στραβά και στο τέλος θα επικρατήσει ο πιο έξυπνος και ο πιο ψύχραιμος.
Το Al final del túnel είναι ένα φιλμ χαρακτήρων και καταστάσεων. Υπάρχει ο καλός, που δεν είναι 100% συμπαθής καθώς μπλέκεται κι αυτός στην παρανομία, υπάρχουν οι κακοί, που χωρίζονται στους "εργάτες" και στα "μυαλά", και υπάρχουν και τα θύματα, που είναι η χορεύτρια και η κόρη της. Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος, Ροντρίγκο Γκράντε, βάζει τον ανάπηρο Χοακίν στο κέντρο της ιστορίας του και με άξονα αυτόν, περιστρέφει όλη την ιστορία γύρω του, φέρνοντας στο προσκήνιο μαφιόζους, ληστές, διεφθαρμένους αστυνομικούς και μια όχι και τόσο καλή μάνα με την κόρη της, αλλά κι ένα γέρικο, άρρωστο σκυλί, που δένεται με την πιτσιρίκα και παίζει κι αυτό το ρόλο του στην πορεία.
 |
| © Haddock Films |
Νουάρ ιστορία για μια ληστεία που είναι τόσο καλά μελετημένη κι έτσι όταν μπαίνει στη μέση ο εξωτερικός παράγοντας που κανείς δεν είχε προβλέψει, όλα ξεφεύγουν από τον έλεγχο και κανείς δε μπορεί να το χειριστεί, παρά μόνο εν τέλει ο πιο "βρώμικος" και ο πιο ευφυής. Μετά το πρώτο σαραντάλεπτο και την παρουσίαση των χαρακτήρων, παρακολουθούμε την προετοιμασία της ληστείας, από την πλευρά των ληστών αλλά και από την πλευρά του Χοακίν, ενώ το καλύτερο κομμάτι του φιλμ είναι από τη στιγμή που θα γίνει η ληστεία και μετά, καταλήγοντας σε ένα αρκετά δυνατό και πιο βίαιο τελευταίο ημίωρο, όπου ο Γκράντε χρησιμοποιεί έξυπνα όλα όσα έστησε την προηγούμενη ώρα.
Καλή επιλογή, με καλές ερμηνείες, καλό σενάριο και σκηνοθεσία. Δεν είναι άριστο φιλμ, έχει τα ψεγάδια του, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι απόλυτα ικανοποιητικό για τους φίλους των αστυνομικών ταινιών και πιο συγκεκριμένα του παρακλαδιού αυτών, των ταινιών ληστείας (heist movies, που λένε και οι "φίλοι" μας οι Αμερικανοί).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου