Είδος: Τρόμου
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Όπως και το προηγούμενο φιλμ του σκηνοθέτη Σον Μπερν, το The Loved Ones, έτσι και αυτό έχει την αποδοχή των φίλων του τρόμου. Μείγμα "μέταλ" αισθητικής με δόσεις δράματος και ψυχολογικού τρόμου, με υπόνοιες μεταφυσικού τρόμου, καθώς από τη μία έχουμε να κάνουμε με έναν σχιζοφρενή αλλά από την άλλη δεν είμαστε 100% σίγουροι τι συμβαίνει με τον πρωταγωνιστή. Ακούει όντως φωνές ή έχει κι αυτός επηρεαστεί από την ιστορία του σπιτιού και από την ανάγκη να δημιουργήσει κάτι διαφορετικό έργο ως καλλιτέχνης; Δε θεωρώ ότι παίρνει ξεκάθαρη θέση ο σκηνοθέτης κι αυτό λειτουργεί θετικά για εμάς τους θεατές.
 |
ΤΟ ΔΕΛΕΑΡ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ
Σκηνοθεσία:Sean Byrne
Σενάριο:Sean Byrne
Παίζουν:Ethan Embry,
Shiri Appleby,Kiara Glasco |
ΥΠΟΘΕΣΗ: "Μεταλάς" ζωγράφος μετακομίζει με την κόρη του και τη γυναίκα του σε ένα καινούριο σπίτι. Εκεί υπήρξαν δύο περίεργοι θάνατοι των προηγούμενων ιδιοκτητών αλλά αυτό δεν ανησυχεί τους νέους ενοίκους. Σύντομα ο ζωγράφος χάνεται για πρώτη φορά μέσα στους πίνακες που δημιουργεί, έχοντας περίεργες εμπνεύσεις, παραμελώντας αρκετά την κόρη του, ενώ οι οικογένεια μοιάζει να απειλείται από την εμφάνιση του γιου της προηγούμενης οικογένειας, ο οποίος μοιάζει να έχει εμμονή με τη μικρή.
ΑΠΟΨΗ: Ανεξάρτητη παραγωγή του 2015, το The Devil's Candy, αφού έκανε την περιοδεία του σε διάφορα φεστιβάλ ανά τον κόσμο, βρήκε διανομή μόλις φέτος. Πάλι καλά, γιατί έχουμε να κάνουμε με μια ενδιαφέρουσα περίπτωση ταινίας.
Όπως και το προηγούμενο φιλμ του σκηνοθέτη Σον Μπερν, το The Loved Ones, έτσι και αυτό έχει την αποδοχή των φίλων του τρόμου. Μείγμα "μέταλ" αισθητικής με δόσεις δράματος και ψυχολογικού τρόμου, με υπόνοιες μεταφυσικού τρόμου, καθώς από τη μία έχουμε να κάνουμε με έναν σχιζοφρενή αλλά από την άλλη δεν είμαστε 100% σίγουροι τι συμβαίνει με τον πρωταγωνιστή. Ακούει όντως φωνές ή έχει κι αυτός επηρεαστεί από την ιστορία του σπιτιού και από την ανάγκη να δημιουργήσει κάτι διαφορετικό έργο ως καλλιτέχνης; Δε θεωρώ ότι παίρνει ξεκάθαρη θέση ο σκηνοθέτης κι αυτό λειτουργεί θετικά για εμάς τους θεατές.
Με ένα μικρό μειονέκτημα στις ερμηνείες, το The Devil's Candy αποτελεί ωστόσο μια καλή περίπτωση ταινίας τρόμου και ανεξάρτητου κινηματογράφου. Το πάρα πολύ καλό μοντάζ, η πολύ καλή φωτογραφία και ο τρόπος που ο Μπερν χειρίζεται την πλοκή του και κορυφώνει το φιλμ του, με ένα βίαιο "μουσικό" φινάλε, με τον πρωταγωνιστή να μεταμορφώνεται σε γνήσιο "μεταλά" κιθαρίστα και να κλείνει τη συναυλία με τον κατάλληλο τρόπο, φτιάχνουν μια ξεχωριστή κινηματογραφική εμπειρία. Σαφώς οι φίλοι του τρόμου θα βρουν εδώ αρκετό υλικό να τους ικανοποιήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου