Είδος: Φαντασίας, Περιπέτεια
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Μπορεί τα εφέ να είναι σήμερα ξεπερασμένα, μπορεί οι ερμηνείες να είναι ξύλινες, μπορεί να διακρίνεις ίχνη μισογυνισμού στην οθόνη, μπορεί η πρωταγωνίστρια Φέι Ρέι να δίνει ρεσιτάλ ουρλιαχτών σε βαθμό αστείο ορισμένες φορές, όμως, η δύναμη που βγάζει αυτό το πρωτόγονο δημιούργημα ακόμα και σήμερα είναι μοναδική. Φαντάζομαι λοιπόν ότι αν έβλεπα αυτό το φιλμ το 1933 θα μπορούσα άνετα κι εγώ να το θεωρήσω ένα θαύμα. Και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται το φιλμ των Κούπερ και Σούντσακ, για πάντα, από όλους τους λάτρεις του κινηματογράφου. Υπόδειγμα μοντάζ και χρησιμοποίησης οπτικών και πρακτικών εφέ, από τη στιγμή που ο Κονγκ εμφανίζεται στην οθόνη, κάπου μισή ώρα μετά την έναρξη του φιλμ, δεν υπάρχει χρόνος για στάσεις. Μάχες με δεινόσαυρους, ιπτάμενα πλάσματα και ένα επικό φινάλε, για το οποίο δε χρειάζεται να πούμε τίποτα παραπάνω, κάνουν ακόμα και σήμερα το θεατή να μένει έκθαμβος μπροστά στο μεγαλείο της σύλληψης και της δημιουργίας των σκηνών που παρακολουθεί.
Ακόμα και ο ήχος του φιλμ είναι εξαιρετικός. Σε μια εποχή που ο ήχος στην κινηματογράφο έκανε τα πρώτα του βήματα, υπήρξαν άνθρωποι που κατάφεραν να δουλέψουν υποδειγματικά πάνω σε αυτόν. Ο Κονγκ όταν βρυχάται το κάνει με ένα συνδυασμό δύο άγριων ζώων. Μια τίγρης κι ένα λιοντάρι βρυχώνται ταυτόχρονα, με την εγγραφή να τρέχει ανάποδα και σε πιο αργό ρυθμό, δίνοντας έτσι αυτό το αποτέλεσμα!
 |
ΚΙΝΓΚ ΚΟΝΓΚ
Σκηνοθεσία:Merian C. Cooper,
Ernest B. Schoedsack
Σενάριο:James Ashmore Creelman,
Ruth Rose,Merian C. Cooper, Edgar Wallace
Παίζουν:Fay Wray,
Robert Armstrong,Bruce Cabot |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ένα κινηματογραφικό συνεργείο ταξιδεύει σε ένα μακρινό, αχαρτογράφητο νησί, για να κάνουν τα γυρίσματα μιας νέας ταινίας. Το νησί, όμως, κρύβει μυστικά κι εκεί η ομάδα θα συναντήσει μια άγρια φυλή ντόπιων αλλά και έναν πελώριο γορίλα και ζώα ξεχασμένα από το χρόνο και τον κόσμο.
ΑΠΟΨΗ: Ο τεράστιος γορίλας στην κορυφή του Empire State Building τα βάζει με τα διπλάνα που αδειάζουν τις σφαίρες πάνω του. Η πρώτη εικόνα που ήρθε στο μυαλό του Μέριαν Κ. Κούπερ όταν συνέλαβε την ιδέα του Κινγκ Κονγκ έμελλε να γίνει ένα από τα πιο χαρακτηριστικά φινάλε της κινηματογραφικής τέχνης και κάπως έτσι ο Κινγκ Κονγκ πήρε τη θέση του στην ιστορία της 7ης Τέχνης.
Μπορεί τα εφέ να είναι σήμερα ξεπερασμένα, μπορεί οι ερμηνείες να είναι ξύλινες, μπορεί να διακρίνεις ίχνη μισογυνισμού στην οθόνη, μπορεί η πρωταγωνίστρια Φέι Ρέι να δίνει ρεσιτάλ ουρλιαχτών σε βαθμό αστείο ορισμένες φορές, όμως, η δύναμη που βγάζει αυτό το πρωτόγονο δημιούργημα ακόμα και σήμερα είναι μοναδική. Φαντάζομαι λοιπόν ότι αν έβλεπα αυτό το φιλμ το 1933 θα μπορούσα άνετα κι εγώ να το θεωρήσω ένα θαύμα. Και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται το φιλμ των Κούπερ και Σούντσακ, για πάντα, από όλους τους λάτρεις του κινηματογράφου. Υπόδειγμα μοντάζ και χρησιμοποίησης οπτικών και πρακτικών εφέ, από τη στιγμή που ο Κονγκ εμφανίζεται στην οθόνη, κάπου μισή ώρα μετά την έναρξη του φιλμ, δεν υπάρχει χρόνος για στάσεις. Μάχες με δεινόσαυρους, ιπτάμενα πλάσματα και ένα επικό φινάλε, για το οποίο δε χρειάζεται να πούμε τίποτα παραπάνω, κάνουν ακόμα και σήμερα το θεατή να μένει έκθαμβος μπροστά στο μεγαλείο της σύλληψης και της δημιουργίας των σκηνών που παρακολουθεί.
Ψάχνοντας να βρω ποιος ήταν ο κύριος υπεύθυνος πίσω από τη δημιουργία των ειδικών εφέ, κυρίως της stop motion τεχνικής, ανακάλυψα το όνομα του Γουίλις Χ. Ο'Μπράιεν. Ο Ο'Μπράιεν θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους στον τομέα αυτό κάτι που φανερώνεται από τον τρόπο που αυτός και η ομάδα του χειρίζονται τις μινιατούρες στο φιλμ. Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό που παρακολουθούμε δεν είναι αληθινό, είναι όμως έντονο, ειδικά στη μάχη του Κονγκ με τον τυραννόσαυρο, με τον δεύτερο να καταλήγει αιμόφυρτος στο έδαφος και τον γορίλα να παίζει με το σπασμένο σαγόνι του!
Ακόμα και ο ήχος του φιλμ είναι εξαιρετικός. Σε μια εποχή που ο ήχος στην κινηματογράφο έκανε τα πρώτα του βήματα, υπήρξαν άνθρωποι που κατάφεραν να δουλέψουν υποδειγματικά πάνω σε αυτόν. Ο Κονγκ όταν βρυχάται το κάνει με ένα συνδυασμό δύο άγριων ζώων. Μια τίγρης κι ένα λιοντάρι βρυχώνται ταυτόχρονα, με την εγγραφή να τρέχει ανάποδα και σε πιο αργό ρυθμό, δίνοντας έτσι αυτό το αποτέλεσμα!
Στο νούμερο τέσσερα της λίστας με τα δέκα σημαντικότερα φιλμς φαντασίας του Αμερικανικού Κινηματογραφικού Ινστιτούτου (AFI) φιγουράρει ο Κινγκ Κονγκ. Ένα φιλμ πολύ μακρυά από την εποχή των ψηφιακών εφέ, εποχή που δε μπορούσαν να φανταστούν οι τότε δημιουργοί ότι θα έφτανε κάποτε, κατάφερε να επηρεάσει γενιές ολόκληρες κινηματογραφιστών. Τα υπέροχα σκηνικά, τα δουλεμένα στο χέρι εφέ και το πρωτοποριακό μοντάζ, τοποθετούν το φιλμ στα μνημεία της κινηματογραφικής τέχνης. Ένα φιλμ που έδειξε το λόγο για τον οποίο δημιουργήθηκε ο κινηματογράφος: το ταξίδι σε κόσμους που δεν υπάρχουν. Ένα μπλοκμπάστερ πριν ακόμα ο όρος εφευρεθεί και πριν προλάβει να ευτελισθεί, χάριν μόνο του κούφιου εντυπωσιασμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου