Είδος: Θρίλερ, Τρόμου
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Η δεύτερη μόλις μεγάλου μήκους ταινία του Ουρουγουανού, Φέντε Άλβαρεζ (η πρώτη ήταν το ριμέικ του The Evil Dead), είναι ένα δυνατό, κλειστοφοβικό θρίλερ εισβολής, που το ζεις, όμως, απ' την ανάποδη, δηλαδή από την πλευρά του εισβολέα. Ο Άλβαρεζ στήνει το παιχνίδι μέσα στο σπίτι του τυφλού "θύματος" και δημιουργεί στιγμές τεράστιας αγωνίας, παίζοντας με τους ήχους, τις σκιές και με τις άδειες γωνιές του σπιτιού, ενώ όσο περνά η ώρα το φιλμ του μετατρέπεται σε κάτι ακόμα πιο σκληρό και ωμό από αυτό που παρακολουθούσες. Ο Ουρουγουανός καταφέρνει να σοκάρει, έχοντας, όμως, προετοιμάσει κατάλληλα το έδαφος για να βρει στόχο το σοκ και να μην πάει στον αέρα.
 |
ΜΗΝ ΑΝΑΣΑΙΝΕΙΣ
Σκηνοθεσία:Fede Alvarez
Σενάριο:Fede Alvarez,Rodo Sayagues
Παίζουν:Stephen Lang,
Jane Levy,Dylan Minnette |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Τρεις έφηβοι που το όνειρό τους είναι να καταφέρουν να φύγουν από το Μίτσιγκαν και να ζήσουν μια καλύτερη ζωή στην Καλιφόρνια, κάνουν κλοπές πολύτιμων αντικειμένων από πλούσια σπίτια. Δεν αργούν να ανακαλύψουν ότι στην πόλη τους, σε μια ερημική γειτονιά, ζει ολομόναχος ένας τυφλός βετεράνος πολέμου, ο οποίος λίγα χρόνια πριν έχασε την κόρη του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και πήρε μια τεράστια χρηματική αποζημίωση, του ύψους των 300.00 δολαρίων. Η εισβολή στο σπίτι του τυφλού και η αρπαγή του τεράστιου ποσού μοιάζει στα μάτια των παιδιών ως η λύση στην πραγματοποίηση του ονείρου τους κι έτσι αποφασίζουν να το κάνουν. Τα πράγματα, όμως, δεν εξελίσσονται ιδανικά καθώς ο βετεράνος δεν είναι ένας ανυπεράσπιστος τυφλός αλλά κρύβει πολύ περισσότερα.
ΑΠΟΨΗ: Υπάρχουν αυτές οι ταινίες που δε θέλεις να γράψεις σχεδόν τίποτα γι αυτές, παρά μόνο να προτρέψεις τον κόσμο να πάει στον κινηματογράφο. Είναι οι περιπτώσεις αυτές που ξέρεις ότι όσο λιγότερα γνωρίζει ο θεατής τόσο πιο ιδιαίτερη εμπειρία θα είναι η προβολή της ταινίας. Το Don't Breathe ανήκει σε αυτή την κατηγορία, οπότε, αν σκοπεύετε να τη δείτε, μην αρχίσετε να ψάχνετε τα πάντα στο διαδίκτυο. Για την ακρίβεια μπορείτε να σταματήσετε να διαβάζετε κι αυτό το κείμενο αμέσως μετά το τέλος της επόμενης φράσης, αν νομίζετε ότι μπορεί κι εγώ να προβώ σε λανθασμένες κινήσεις και να σας στερήσω κάτι από τη χαρά της προβολής. Το Don't Breathe είναι το καλύτερο θρίλερ του 2016 κι αυτό είναι ίσως το μόνο που πρέπει να ξέρετε.
Η δεύτερη μόλις μεγάλου μήκους ταινία του Ουρουγουανού, Φέντε Άλβαρεζ (η πρώτη ήταν το ριμέικ του The Evil Dead), είναι ένα δυνατό, κλειστοφοβικό θρίλερ εισβολής, που το ζεις, όμως, απ' την ανάποδη, δηλαδή από την πλευρά του εισβολέα. Ο Άλβαρεζ στήνει το παιχνίδι μέσα στο σπίτι του τυφλού "θύματος" και δημιουργεί στιγμές τεράστιας αγωνίας, παίζοντας με τους ήχους, τις σκιές και με τις άδειες γωνιές του σπιτιού, ενώ όσο περνά η ώρα το φιλμ του μετατρέπεται σε κάτι ακόμα πιο σκληρό και ωμό από αυτό που παρακολουθούσες. Ο Ουρουγουανός καταφέρνει να σοκάρει, έχοντας, όμως, προετοιμάσει κατάλληλα το έδαφος για να βρει στόχο το σοκ και να μην πάει στον αέρα.
Σημαντικό κομμάτι της απήχησης που έχει το φιλμ στο θεατή βρίσκεται στο στήσιμο των χαρακτήρων, που εδώ προλαβαίνεις να κατανοήσεις τον καθένα τους και να τους δεις σαν ανθρώπινα όντα κι όχι σαν πρόβατα προς σφαγή, όπως συνήθως γίνεται με τα μοντέρνα θρίλερ και τις ταινίες τρόμου. Πολύ καλή δουλειά από τους νεαρούς ηθοποιούς Ντίλαν Μινέτ και Τζέιν Λέβι αλλά δεν είναι άλλος από τον Στέφεν Λανγκ αυτός που κλέβει την παράσταση. Στο ρόλο του τυφλού, ψυχωτικού βετεράνου, ο Λανγκ δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία, αρχικά παίζοντας με τρόπο που σου δημιουργεί θλίψη αλλά σύντομα μεταμορφώνεται σ' έναν ανατριχιαστικό χαρακτήρα, από αυτούς που ελπίζω ότι θα μνημονεύονται μελλοντικά ως οι πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες σε ταινίες τρόμου/θρίλερ.
Και πολλά είπαμε για το φιλμ του Άλβαρεζ! Κάπου εδώ σταματάμε γιατί πολύ το φοβάμαι ότι θα την κάνω την κουτσουκέλα και θα πω πράγματα που δεν πρέπει. Το Don't Breathe είναι το καλύτερο θρίλερ του 2016 και μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Δείτε το στην κινηματογραφική αίθουσα για να βιώσετε την εμπειρία όπως πρέπει και όπως πραγματικά αξίζει στο φιλμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου