Είδος: Περιπέτεια, Δράσης
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Ο Ολλανδός Ρολ Ρενέ σκηνοθετεί τον action star Σκοτ Άντκινς σε ρόλο αντι-Βαν Νταμ και φτιάχνει ένα φιλμ στο ύφος του πρώτου που σκηνοθέτησε ο Γου, απλώς όχι τόσο διασκεδαστικό όσο το πρωτότυπο, ούτε με τόση ενέργεια. Ο Ρενέ σκορπάει μερικά περιστέρια εδώ κι εκεί, θέλοντας ίσως να αποτίσει φόρο τιμής στον Γου, γεμίζει το φιλμ με αργή κίνηση της κάμερας, όπως και ο Γου, αλλά κάπου το παρακάνει με όλα αυτά. Όταν ο Γου χρησιμοποιούσε το slow motion ήταν πρωτότυπο και σήμα κατατεθέν του σκηνοθέτη, το 2016, όμως, η υπερβολική χρήση του δεν βοηθάει. Το τελικό αποτέλεσμα ωστόσο δεν είναι κακό. Μπορεί να μην είναι κάτι διαφορετικό αλλά για δευτεροκλασάτης παραγωγής περιπέτεια μια χαρά τα πάει.
 |
Σκηνοθεσία:Roel Reiné
Σενάριο:Matt Harvey,
Dominic Morgan,George Huang
Παίζουν:Scott Adkins,
Robert Knepper,Rhona Mitra |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ένας πρωταθλητής πολεμικών τεχνών βρίσκεται σε άθλια κατάσταση μετά τον θάνατο φίλου και συναθλητή του κατά τη διάρκεια μεταξύ τους αγώνα. Ζώντας σε μια διαρκή παρακμή και δίνοντας αγώνες για να αυτοσυντηρείται, βρίσκεται μπροστά σε μια τεράστια ευκαιρία. Ένας πλούσιος τύπος του δίνει τη δυνατότητα να βγάλει ένα ποσό που θα τον εξασφαλίσει για μια ζωή, αρκεί να δώσει έναν αγώνα στη Μιανμάρ. Όταν, όμως, φτάνει στη Μιανμάρ ανακαλύπτει ότι πρέπει στην ουσία να παίξει το θήραμα σε ένα ανθρωποκυνυγητό, έτσι βρίσκεται κυνηγημένος μέσα στη ζούγκλα, να παλεύει για την ίδια του τη ζωή.
ΑΠΟΨΗ: Είκοσι τρία χρόνια μετά το Hard Target, το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Τζον Γου στην Αμερική, με πρωταγωνιστή τον Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ, έρχεται η πολυπόθητη συνέχεια! Τι; Ποιά ταινία είναι το Hard Target; Αν είναι αυτή που ο Βαν Νταμ παίζει διπλό ρόλο; Όχι, βέβαια! Όχι, ούτε η άλλη είναι που παίζει διπλό ρόλο και ούτε η τρίτη που παίζει διπλό ρόλο. Είναι αυτή που ο Βαν Νταμ σφαλιαρίζει ένα φίδι! Δε θυμάσαι; Εντάξει ρε αδερφέ, μ' έσκασες. Καμία σημασία δεν έχει αν θυμάσαι. Πάμε παρακάτω.
Ο Ολλανδός Ρολ Ρενέ σκηνοθετεί τον action star Σκοτ Άντκινς σε ρόλο αντι-Βαν Νταμ και φτιάχνει ένα φιλμ στο ύφος του πρώτου που σκηνοθέτησε ο Γου, απλώς όχι τόσο διασκεδαστικό όσο το πρωτότυπο, ούτε με τόση ενέργεια. Ο Ρενέ σκορπάει μερικά περιστέρια εδώ κι εκεί, θέλοντας ίσως να αποτίσει φόρο τιμής στον Γου, γεμίζει το φιλμ με αργή κίνηση της κάμερας, όπως και ο Γου, αλλά κάπου το παρακάνει με όλα αυτά. Όταν ο Γου χρησιμοποιούσε το slow motion ήταν πρωτότυπο και σήμα κατατεθέν του σκηνοθέτη, το 2016, όμως, η υπερβολική χρήση του δεν βοηθάει. Το τελικό αποτέλεσμα ωστόσο δεν είναι κακό. Μπορεί να μην είναι κάτι διαφορετικό αλλά για δευτεροκλασάτης παραγωγής περιπέτεια μια χαρά τα πάει.
Ο Άντκινς είναι το δυνατό χαρτί του Ρενέ και αυτός φροντίζει να το αποδεικνύει κάθε στιγμή που πρέπει να επιδείξει τις ικανότητές του στις πολεμικές τέχνες. Όπως και στα υπόλοιπα φιλμ του, ο Άντκινς, δε φοβάται να λερώσει τα χέρια του. Κάνει μόνος του τις επικίνδυνες σκηνές και δείχνει γιατί οι περισσότεροι σήμερα τον θεωρούν τον καλύτερο action star παρότι δεν έχει καταφέρει να γίνει αστέρας πρώτης γραμμής. Από εκεί και πέρα έχουμε σε ρόλους κακών τον Ρόμπερτ Νέπερ, ο οποίος συμπαθητικός είναι με βάση το υλικό που έχει να δουλέψει, και η πανέμορφη Ρόνα Μίτρα, της οποίας η παρουσία δυστυχώς σπαταλάται, καθώς ούτε πολύ χρόνο συμμετοχής έχει, ούτε και ουσιαστικό ρόλο.
Για τους φίλους της δράσης, το Hard Target 2, προσφέρει ικανοποιητικές στιγμές. Καλές μάχες σώμα με σώμα, ένα εντυπωσιακό φινάλε με τον Άντκινς να δείχνει όλα του τα προσόντα και συμπαθητική φιλμογράφηση της άγριας φύσης. Το σενάριο και οι ατάκες δεν είναι το δυνατό σημείο του φιλμ αλλά δε νομίζω ότι θα επιλέξει κανείς να το δει περιμένοντας ένα καλογραμμένο σενάριο και χαρακτήρες με βάθος. Για να περάσεις μιάμιση ώρα χαλαρή μπροστά στην τηλεόρασή σου, δεν είναι απαγορευτικό. Αν απέφευγε και αυτές τις συνεχόμενες χρήσεις της αργής κίνησης για ψύλλου πήδημα, θα είχε άνετα μισό αστεράκι παραπάνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου