Είδος: Κωμωδία, Δράμα
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Οι δύο σύμμαχοι του σκηνοθέτη στην κωμική πλευρά του φιλμ είναι ο Τομ Χανκς και ο πρωτοεμφανιζόμενος Αλεξάντερ Μπλακ. Ο κωμικός συγχρονισμός του νεαρού με τον έμπειρο Χανκς είναι πολύ καλός και μας δίνει μερικές πικρά αστείες στιγμές. Η συνάντηση των δύο διαφορετικών κόσμων, που εκπροσωπούν ο Αμερικανός Άλαν και ο ανατολίτης, Σαουδάραβας, Γιούσεφ, δίνει έδαφος για μερικά κοινωνικοπολιτικά σχόλια ενώ δε λείπει και η ματιά στα ήθη και τα έθιμα της χώρας του Γιούσεφ. Μερικά πιάνουν τόπο, άλλα βρίσκονται στα όρια της προπαγάνδας, χωρίς, όμως, να νιώθεις ποτέ ότι τα ξεπερνούν.
 |
ΕΝΑ ΟΛΟΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΑ
Σκηνοθεσία:Tom Tykwer
Σενάριο:Tom Tykwer,
Dave Eggers(βιβλίο)
Παίζουν:Tom Hanks,
Alexander Black,Sarita Choudhury |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο Άλαν, ένας Αμερικανός επιχειρηματίας, εξειδικευμένος στις πωλήσεις, βρίσκεται στα όρια της πτώχευσης. Για να αντεπεξέλθει στο πρόσφατο διαζύγιό του και για να βρει τρόπο να πληρώσει τα δίδακτρα της κόρης του στο κολέγιο, δέχεται μια δουλειά στη Σαουδική Αραβία. Εκεί πρέπει να πουλήσει μια τρελή ιδέα, που έχει να κάνει με τη χρήση ολογράμματος στην επικοινωνία, στον βασιλιά της χώρας. Ο νέος αυτός κόσμος θα γοητεύσει εν τέλει τον Άλαν, παρά τις αρχικές δυσκολίες.
ΑΠΟΨΗ: Λίγο σινεφίλ, λίγο Ευρωπαϊκό σινεμά, λίγο Χόλιγουντ και μια γερή δόση Τομ Χανκς για να δέσουν τα υλικά. Το νέο φιλμ του Τομ Τίκβερ έρχεται αθόρυβα (δεν είναι και το πιο διαφημισμένο φιλμ του 2016), μας κερδίζει αρχικά αλλά στην πορεία μας αφήνει μουδιασμένους.
Βασιζόμενος στην ιδιαίτερη ιδέα του συγγραφέα Ντέιβ Έγκερς, ο Τομ Τίκβερ φτιάχνει ένα φιλμ που υπόσχεται πράγματα από τις πρώτες σκηνές του. Ο κωμικός τόνος που διατηρεί για αρκετή ώρα το φιλμ, τονίζεται ιδιαίτερα από το έξυπνο μοντάζ και τα κωμικοτραγικά γεγονότα της ζωής του πρωταγωνιστή αποκτούν κωμικές διαστάσεις, παρότι κανείς δε θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση του. Διαζύγιο, μια πρώην σύζυγος που δε δείχνει κανένα έλεος, δίδακτρα κολεγίου που πρέπει να πληρωθούν, οικονομική κρίση και κίνδυνος πτώχευσης και να για πότε φτάνεις στη Σαουδική Αραβία να πρέπει να πουλήσεις ολογράμματα σε σεΐχηδες. Πραγματικά ο Άλαν(Τομ Χανκς) είναι για λύπηση, όμως, ο Τίκβερ καταφέρνει να διατηρήσει το κωμικό της όλης κατάστασης και να μη βαρύνει το κλίμα.
Οι δύο σύμμαχοι του σκηνοθέτη στην κωμική πλευρά του φιλμ είναι ο Τομ Χανκς και ο πρωτοεμφανιζόμενος Αλεξάντερ Μπλακ. Ο κωμικός συγχρονισμός του νεαρού με τον έμπειρο Χανκς είναι πολύ καλός και μας δίνει μερικές πικρά αστείες στιγμές. Η συνάντηση των δύο διαφορετικών κόσμων, που εκπροσωπούν ο Αμερικανός Άλαν και ο ανατολίτης, Σαουδάραβας, Γιούσεφ, δίνει έδαφος για μερικά κοινωνικοπολιτικά σχόλια ενώ δε λείπει και η ματιά στα ήθη και τα έθιμα της χώρας του Γιούσεφ. Μερικά πιάνουν τόπο, άλλα βρίσκονται στα όρια της προπαγάνδας, χωρίς, όμως, να νιώθεις ποτέ ότι τα ξεπερνούν.
Η είσοδος της Σαρίτα Τσάουντρι στο φιλμ, ως μια ντόπια γιατρός, που επισκέπτεται ο Χανκς λόγω ενός εξογκώματος στην πλάτη του, δίνει στο φιλμ άλλη κατεύθυνση και μοιάζει λίγο να το κόβει στα δύο. Η κωμωδία ελαττώνεται, το ύφος σοβαρεύει, το δραματικό στοιχείο με το ρομάντζο γίνονται πιο έντονα και ο ρυθμός πέφτει. Κάπου εκεί νιώθεις ότι ο Τίκβερ θέλει να πιέσει λίγο τα συναισθήματα των θεατών, όμως, όλο αυτό λειτουργεί αντίστροφα και το ενδιαφέρον μοιάζει να κατακάθεται και να αναπολείς το πόσο ευχάριστα κυλούσε το πρώτο σαραντάλεπτο του φιλμ.
Σχόλιο για την οικονομική ύφεση, ματιά στον απρόσωπο κόσμο των μεγάλων επιχειρήσεων, εξερεύνηση των πολιτισμικών διαφορών Δύσης και Ανατολής, ωδή για τη ζωή και τον έρωτα στη μέση ηλικία. Όλα αυτά τα έχει το φιλμ του Τίκβερ αλλά κάπου στην πορεία χάνει τον τρόπο μίξης των υλικών του, με αποτέλεσμα να μη μας μείνουν και πολλά να θυμόμαστε. Αν για κάτι είσαι σίγουρος μετά το τέλος της ταινίας είναι ότι ο Τομ Χανκς είναι ένας από τους πιο χαρισματικούς ηθοποιούς της γενιάς του, με ικανότητες ίσες στο δράμα και την κωμωδία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου