Είδος: Περιπέτεια, Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας, Κόμικ
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
 |
X-MEN: Η ΠΡΩΤΗ ΓΕΝΙΑ
Σκηνοθεσία:Matthew Vaughn
Σενάριο:Ashley Miller,Zack Stentz,
Jane Goldman,Matthew Vaughn
Παίζουν:James McAvoy,
Michael Fassbender,Jennifer Lawrence |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Η κυβέρνηση των Η.Π.Α. ζητά τις υπηρεσίες του καθηγητή Τσαρλς Ξαβιέ, ειδικού στις γενετικές μεταλλάξεις, για να αντιμετωπίσει μια ομάδα μεταλλαγμένων που προσπαθεί να προκαλέσει Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Ξαβιέ έχει στο πλευρό του τον Έρικ Λέσνερ, ένα μεταλλαγμένο που ζητά εκδίκηση για το θάνατο της μητέρας του, αλλά και τη δική του ομάδα μεταλλαγμένων.
ΑΠΟΨΗ: Το 2011 ο Μάθιου Βον φρεσκάρει κυριολεκτικά τους X-Men, αντικαθιστώντας το επιτελείο ηθοποιών που έπαιξε τους μεταλλαγμένους στα τρία αρχικά φιλμ, με νέα πρόσωπα και ο Τζέιμς ΜακΑβόι μαθαίνει ότι θα παίξει τον Τσαρλς Ξαβιέ και ξυρίζει το κεφάλι του, για να μάθει λίγο καιρό μετά ότι σε αυτή την εκδοχή ο Ξαβιέ θα εμφανιστεί με όλα τα μαλλιά της κεφαλής του!
Ο Βρετανός σκηνοθέτης κρατάει την ουσία των πρώτων ταινιών του Μπράιαν Σίνγκερ αλλά και του κόμικ των X-Men, αλλά φτιάχνει μια εντελώς διαφορετική ταινία, κάτι ανάμεσα από reboot και πρίκουελ, μακριά από το ύφος εκείνων των φιλμ. Έντονα χρώματα καθώς βρισκόμαστε στη δεκαετία του 1960, οπτικές αναφορές στα κατασκοπευτικά φιλμ εκείνης της εποχής και στις ταινίες του Μποντ. Τόσο οπτικά όσο και στην εξέλιξή του το φιλμ μοιάζει να εμφανίζει την τάση να ακολουθήσει την φόρμα του Μποντ στον κινηματογράφο, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη σκηνή της μεγάλης συμπλοκής πριν το φινάλε αλλά και τον τρόπο που λειτουργεί ο μεγαλομανής κακός, που ερμηνεύει ο Κέβιν Μπέικον. Ειδικά σε ότι έχει να κάνει με το οπτικό κομμάτι της ταινίας και την αναπαράσταση της εποχής και το ψυχροπολεμικό κλίμα, το φιλμ του Βον παίρνει άριστα.
 |
| Images via Marvel |
Οι έντονες σκηνές δε λείπουν από την ταινία και στιγμή δεν ξεχνά, όπως και οι προηγούμενες ταινίες της σειράς, ότι το φαινόμενο του ρατσισμού και ο σεβασμός στης διαφορετικότητα είναι η ψυχή αυτού του franchise. Οι πρωταγωνιστές του νιώθουν ξένοι μέσα σε έναν κόσμο που δε μπορεί να τους δεχθεί ως ίσους αλλά ως επικίνδυνους, παρείσακτους και ενίοτε ως πειραματόζωα. Η σκηνή με τον νεαρό Έρικ και τη δολοφονία της μητέρας του μπροστά τα μάτια του είναι από τις πιο χαρακτηριστικές της ταινίας. Ο Ρέιβεν και ο Χανκ είναι αυτοί που νιώθουν περισσότερο από τους υπόλοιπους τον ρατσισμό, λόγω της εξωτερικής τους εμφάνισης, ενώ και οι υπόλοιποι παρά το ότι οι μεταλλάξεις τους τους έχουν χαρίσει μερικές εκπληκτικές ικανότητες, δε μπορούν να ενταχθούν στο ευρύ κοινωνικό σύνολο με ευκολία.
 |
| Images via Marvel |
Όλα αυτά δεν υπάρχουν μέσα σε ένα βαρύ, αργό, υποτονικό φιλμ αλλά μέσα σε μια γρήγορη, με πολύ καλό μοντάζ, μοντέρνα περιπέτεια. Η τροφή για σκέψη δε χρειάζεται να πλασάρεται στο κοινό μόνο μέσα από ένα βαρύ, σκοτεινό φιλμικό δημιούργημα αλλά χωράει και σε μια κόμικ περιπέτεια, όπως αποδεικνύει ο Βον και όπως κατάφερε να κάνει το ίδιο και ο Σίνγκερ στα δύο πρώτα φιλμ των μεταλλαγμένων. Τα ψηφιακά εφέ είναι παρόντα, η δράση το ίδιο και το χιούμορ επίσης. Το σύντομο πέρασμα του Χιου Τζάκμαν ως Λόγκαν/ Γούλβεριν είναι το πιο καλό "μικρό" αστείο της ταινίας ενώ ο Ξαβιέ του ΜακΑβόι δεν αποφεύγει τις αναφορές στα ξυρισμένα κεφάλια!
Με λίγα λόγια το φιλμ του Μάθιου Βον είναι χορταστικό. Είναι μια περίπτωση σκεπτόμενου μπλόκμπαστερ, που δε μένει μόνο στον εντυπωσιασμό με τις θεαματικές σκηνές και τα ψηφιακά εφέ αλλά που αφήνει τους χαρακτήρες του να φερθούν σαν ανθρώπινα όντα και δεν τους μετατρέπει σε καρικατούρες. Μπορεί στο τέλος να βλέπεις ότι ο πιο καλά δουλεμένος χαρακτήρας και αυτός που κλέβει την παράσταση είναι ο Λέσνερ/ Μαγκνίτο, στον οποίο έδωσε βάθος ο Φάσμπεντερ, αλλά κατανοείς τις καλές προθέσεις του και προς τους υπόλοιπους χαρακτήρες, έστω κι αν τελικά φαίνεται να μην πηγαίνει τόσο βαθιά στην ψυχολογία τους όσο θα μπορούσε, κάτι που θεωρώ ότι είναι το μοναδικό αλλά βασικό μειονέκτημα του X-Men: First Class. Δεν είναι εύκολο να χειριστείς πολλούς χαρακτήρες και να μην αδικήσεις κανένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου