Είδος: Περιπέτεια, Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
 |
Σκηνοθεσία:Michael Bay
Σενάριο:Roberto Orci,Alex Kurtzman
Παίζουν:Shia LaBeouf,Megan Fox,
Josh Duhamel |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Η εξωγήινη φυλή των Τράνσφορμερς εμφανίζεται στη Γη. Οι μοχθηροί Ντισέπτικονς αναζητούν τον θαμμένο εδώ και αιώνες στη Γη αρχηγό τους, Μέγκατρον, ελπίζοντας να τον αφυπνίσουν και να βρουν το χάρτη που θα τους οδηγήσει στην Φλόγα, έναν κύβο που κρατά το μυστικό της ζωής των Τράνσφορμερς. Η μεγαλύτερη ελπίδα της Γης είναι πλέον οι Ότομποτς, οι φιλικοί Τρανσφόρμερς, οι οποίοι ανακαλύπτουν το σχέδιο των Ντισέπτικονς και αναλαμβάνουν να υπερασπιστούν τον πλανήτη. Σύμμαχός τους ο νεαρός Σαμ Γουιτγουίκι, που χωρίς να το γνωρίζει έχει στην κατοχή του το χάρτη που οδηγεί στη Φλόγα!
ΑΠΟΨΗ: "Ότομποτς! Εξαπλωθείτε... στη μεγάλη οθόνη!", είπε με την επιβλητική του φωνή ο Όπτιμους Πράιμ και το 2007 έφτασε η στιγμή που κάθε ένας από εμάς που ζήσαμε τη χρυσή εποχή των κινουμένων σχεδίων των Transformers είχε φανταστεί. Βέβαια, μπορεί ο Μάικλ Μπέι να μην κατάφερε να μας ικανοποιήσει απόλυτα αλλά δε μπορείς να τον κατηγορήσεις κι ότι απέτυχε, σε αυτή την πρώτη live action κινηματογραφική εκδοχή των πασίγνωστων ρομπότ από τον πλανήτη Σάιμπερτρον.
Με αφορμή την ανακοίνωση της Hasbro πριν μερικές ημέρες, για το δικό της ενωμένο κινηματογραφικό σύμπαν, πήγαμε πίσω στο 2007 και θυμηθήκαμε την πρώτη επίσκεψη των Τράνσφορμερς στον κινηματογράφο! Αυτή η πρώτη φορά δεν βρήκε πολλούς επικριτές παρά το ότι τη σκηνοθεσία είχε αναλάβει ο Μάικλ Μπέι, ο οποίος δεν είναι και ο αγαπημένος των κριτικών. Η αλήθεια είναι ότι το τελικό αποτέλεσμα είναι μια συμπαθητική ταινία επιστημονικής φαντασίας, με όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του σκηνοθέτη της, που καταφέρνει παρά τα όποια ελαττώματά της να είναι διασκεδαστική και χορταστική!
 |
| © 2007 DreamWorks LLC and Paramount Pictures. All Rights Reserved. Hasbro, TRANSFORMERS and all related characters are trademark |
Η έναρξη της ταινίας είναι ιδιαίτερα θεαματική, δείχνοντας ότι θα ακολουθήσει λίγο πιο σκοτεινά μονοπάτια από αυτά που τελικά ακολουθεί, καταφέρνοντας να σε συναρπάσει. Μνήμες από Εξολοθρευτή ξυπνούν (και δεν είναι η μόνη στιγμή της ταινίας που σου θυμίζει κάποιο άλλο φιλμ) και τα εφέ και οι εκρήξεις αρχίζουν από νωρίς αλλά ακολουθεί μια μεγάλη ανάπαυλα για να διηγηθεί ένα βαρετό εφηβικό love story, να μας δώσει τεράστιες ποσότητες του κακού χιούμορ του δημιουργού της και να φροντίσει να απλώσει τόσο πολύ τη διήγησή του, χωρίς ουσία, φανερώνοντας για άλλη μια φορά τη μεγαλομανία που διακρίνει τον Αμερικανό σκηνοθέτη. Θεαματικά πλάνα και επιδεικτικός χειρισμός της κάμερας ακόμα και εκεί που δεν χρειάζεται, με αποτέλεσμα να πλατειάζει αδικαιολόγητα το φιλμ. Η πρώτη μία ώρα θα μπορούσε άνετα να συμπτυχθεί σε σαράντα με σαράντα πέντε λεπτά αλλά για τον Μπέι η διάρκεια της ταινίας πρέπει να φτάνει οπωσδήποτε της δυόμιση ώρες, αλλιώς το επικό χάνει την έννοια του. Μέσα σε αυτή τη μία ώρα θα δούμε την τεράστια στρατιωτική δύναμη της Αμερικής, θα δούμε τον Σάια ΛεΜπεφ να ουρλιάζει σαν παλαβός, θα δούμε τεράστια ρομπότ να προσπαθούν να κρυφτούν στο πίσω μέρος μιας αυλής και έχουμε πάρει και αρκετές δόσεις από το κουραστικό μοντάζ των δύο δευτερολέπτων μάξιμουμ για το κάθε πλάνο.
 |
| © 2007 DreamWorks LLC and Paramount Pictures. All Rights Reserved. Hasbro, TRANSFORMERS and all related characters are trademark |
Κάπου εκεί στο βάθος κρύβεται μια συμπαθητική ιστορία, η οποία προσπαθεί να κρατηθεί στην επιφάνεια με νύχια και με δόντια παρά την μεγάλη προσπάθεια του Μπέι να στερήσει τα όποια συναισθήματα από την ταινία του. Για εμάς που μεγαλώσαμε με τα καρτούν των τελών του 1980 και των αρχών του 1990, όλα αυτά που συμβαίνουν στο φιλμ, θα μας θυμίσουν έντονα εκείνη την εποχή. Οι ηρωικές ατάκες και οι φωνή του Όπτιμους Πράιμ ξυπνά εκείνες τις μνήμες και ίσως ο καλύτερος τρόπος για να δεις το φιλμ είναι αυτός: δες το σαν ένα μεγάλης διάρκειας καρτούν.
Μέχρι τώρα δε μας τα λες και πολύ καλά θα μου πείτε αλλά η αλήθεια είναι ότι, μέσα σε όλη αυτή τη βαβούρα, το φιλμ έχει και θετικά στοιχεία. Βαβούρα και Μάικλ Μπέι πάνε πάντα μαζί και το παράξενο είναι ότι καταφέρνει να το διαχειριστεί με μοναδικό τρόπο, κάτι που πρέπει να του το αναγνωρίσεις! Τα εφέ είναι υπέρ θεαματικά, η κάμερα κινείται συνεχώς μπροστά, πίσω, πλάγια, από πάνω, από κάτω, καταγράφοντας κυνηγητά, εκρήξεις και μάχες γιγάντιων ρομπότ! Μπορεί ο αμφιβληστροειδής μας να μη μπορεί να εστιάσει αρκετή ώρα κάπου αλλά όπως και να το κάνεις, αυτά που περιμένεις από το φιλμ τα παίρνεις. Δεν παίρνεις κάτι παραπάνω, κάτι που θα κάνει τη διαφορά και αυτό βρίσκεται πάντα στο επίπεδο των συναισθημάτων, που, όπως είπαμε και παραπάνω, ο Μπέι δε μπορεί να το διαχειριστεί και φροντίζει να στεγνώσει το φιλμ από συναισθηματισμούς.
Το Transformers αποτελεί την κλασική ταινία μπλόκμπαστερ του καλοκαιριού. Χάζι μαζί με νοσταλγία για τους παλιότερους, δράση και εφέ για όλους, ποπ κορν και αναψυκτικά ή μπίρες και μια χαρά περνάει η ώρα (οι ώρες μάλλον, γιατί είπαμε ότι έχουμε δυόμιση ώρες ταινία- ο ορισμός του επικού για τον Μπέι). Μια τυπική ηρωική ιστορία που μετά κόπων και βασάνων παραμένει ζωντανή μέχρι το τέλος, είναι εκεί και καταφέρνει να κάνει τα πολυμορφικά ρομπότ αρκετά πιο συμπαθή, ειδικά σε σχέση με τους ανθρώπινους χαρακτήρες της ταινίας. Θα μπορούσε να είναι καλύτερο; Έτσι φαντάζομαι αλλά τη δουλειά του τη κάνει. Θα μπορούσε να είναι χειρότερο; Κατά πολύ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου