Είδος: Περιπέτεια, Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας, Κόμικ
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ:
CAPTAIN AMERICA
Σκηνοθεσία:Joe Johnston
Σενάριο:Christopher Markus,
Stephen McFeely
Παίζουν:Chris Evans,Hugo Weaving,
Hayley Atwell |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, Αμερική: Ο Δρ Άμπρααμ Έρσκιν έχει δημιουργήσει τον ορό του υπέρ στρατιώτη, ένα μείγμα που μπορεί να κάνει τον άνθρωπο δέκα φορές πιο δυνατό. Προϋπόθεση που θέτει ο Έρσκιν για να δοκιμαστεί ο ορός και για να λειτουργήσει κατάλληλα είναι να δοκιμαστεί σε ένα στρατιώτη που θα έχει πολύ περισσότερα προσόντα από τα φυσικά, όπως το θάρρος και η αυτοθυσία. Ο καχεκτικός Στιβ Ρότζερς, αφού αποτυγχάνει κάθε φορά που προσπαθεί να καταταγεί στο στρατό και να πάρει μέρος στον πόλεμο κατά των Ναζί, είναι ο άνθρωπος που θα δοκιμάσει τον ορό και θα μετατραπεί στον υπέρ στρατιώτη, που ο κόσμος θα μάθει ως Κάπτεν Αμέρικα. Ο Στιβ οδηγεί τους συμμάχους σε μια μάχη εναντίον των Ναζί αλλά και μιας μυστικής οργάνωσης που δρα υπόγεια και φέρει το όνομα ΥΔΡΑ.
ΑΠΟΨΗ: Μπορεί το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel να ξεκίνησε με τον Iron Man, ο πρώτος εκδικητής, όμως, χρονολογικά δεν είναι άλλος από τον υπερπατριώτη, Κάπτεν Αμέρικα! Οι ανησυχίες μου για το κατά πόσο μπορεί να βγει συμπαθητικός στο πανί ένας τόσο ... πατριωτικός, "Αμερικανικός" χαρακτήρας,πήγαν περίπατο.
Το πρώτο φιλμ του Κάπτεν Αμέρικα μας πάει πίσω στα χρόνια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και το διακρίνει μια ρετρό, κόμικ αισθητική με αρκετά αναχρονιστικά στοιχεία. Ένα είδος steampunk, που αναμιγνύει όμως το 1940 (κι όχι τη Βικτωριανή Αγγλία ή την Άγρια Δύση) με μελλοντική και εξωγήινη τεχνολογία, με έναν ενδιαφέροντα τρόπο. Ο Τζο Τζόνστον κάνει αρκετά καλή δουλειά σε αυτόν τον τομέα, χωρίς να ξεχνάει τους χαρακτήρες που έχει να διαχειριστεί. Μπορεί το δημιούργημα του να κινείται σε μεγάλα διαστήματα σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς και σε κάποια άλλα να ανεβάζει απότομα στροφές, πάντα, όμως, ο Στιβ Ρότζερς είναι ο κεντρικός άξονας της ιστορίας.
Ο Κρις Έβανς μας δίνει έναν εξαιρετικά συμπαθή χαρακτήρα, είτε τον βλέπουμε ως Στιβ Ρότζερς είτε φορώντας τη στολή του Κάπτεν Αμέρικα. Αρχικά αδύνατος, κοκαλιάρης, με τη βοήθεια των ειδικών εφέ, στην πορεία με τέλεια γυμνασμένο σώμα, αυτό που καταφέρνει το φιλμ είναι να περάσει στον θεατή την ουσία του χαρακτήρα. Ο Ρότζερς είναι ένας άνθρωπος αγνός, ιδεαλιστής της ελευθερίας, έτοιμος να θυσιαστεί για το κοινό καλό. Το μυστικό εδώ είναι ότι παρά την υπερδύναμη του Κάπτεν, εμείς τον αντιμετωπίζουμε περισσότερο σαν άνθρωπο παρά σαν υπερήρωα. Μπορεί ο Κάπτεν Αμέρικα που δημιούργησε ο Τζο Σάιμον με τον Τζακ Κέρμπι το 1941 να είχε πιο έντονο το πατριωτικό στοιχείο, λόγω της κατάστασης που επικρατούσε στον κόσμο εκείνη την περίοδο και πάνω στην προσπάθεια των λαών να τονώσουν το ηθικό των στρατιωτών τους, όμως, στο φιλμ του Τζόνστον όλο αυτό καταφέρνουν να είναι πιο διακριτικά.
Απέναντι στον πολύ καλό Κάπτεν του Κρις Έβανς, έχουμε κι έναν εξίσου πολύ καλό κακό. Ο Γιόχαν Σμιτ ή Κόκκινο Κρανίο, του Χιούγκο Γουίβινγκ, χρησιμοποιείται ως το αντίπαλο δέος. Από τη μία το καλό και από την άλλη το κακό, στην πιο διακριτή μορφή του. Όχι μόνο υψηλόβαθμος ναζί αλλά και μέλος της ΥΔΡΑ, μιας ομάδας που απλώνει τα πλοκάμια της μέχρι της μεταγενέστερες περιπέτειες του Κάπτεν, και που ευθύνεται για τεράστια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Το Captain America: The First Avenger δεν είχε την ενθουσιώδη υποδοχή του Iron Man και κυριότερος λόγος ήταν το προπαγανδιστικό ύφος πολλών περιπετειών του ήρωα στα κόμικς αλλά και η μικρότερης εμβέλειας φυσιογνωμία του Κρις Έβανς σε σχέση με τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζ. Ωστόσο, ο Έβανς αποτελεί αναμφισβήτητα πλέον μια εξαιρετική επιλογή για το ρόλο και, σημαντικότερο όλων, εξελίσσει το χαρακτήρα στις ταινίες που ακολουθούν. Ο Πρώτος Εκδικητής συμβάλει στο καλό στήσιμο όλου αυτού του Μαρβελικού σύμπαντος που κορυφώθηκε (;) με τους Εκδικητές και που συνεχίζει να μεγαλώνει μέχρι σήμερα με εντυπωσιακό τρόπο. Λίγο από Ιντιάνα Τζόουνς, λίγο από Rocketeer, λίγο από φιλμ νουάρ και λίγο από πολεμική περιπέτεια με μια δόση ρομαντισμού, ο Κάπτεν Αμέρικα μας συστήθηκε με ιδανικό τρόπο, κρατώντας, όμως, πολύ περισσότερα για τη συνέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου