Είδος : Τρόμου, θρίλερ
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
εξέλιξη. Οι πρωταγωνιστές είναι στην ουσία η Άιλα Φίσερ και ο Άνσον Μάουντ, ως το νεαρό ζευγάρι, και η Τζίλιαν Τζέικομπς, ως η νέα φίλη της πρωταγωνίστριας. Καμία ιδιαίτερη προσπάθεια προσέγγισης χαρακτήρα από κανέναν δε μπόρεσα να διακρίνω, όσο κι αν το προσπάθησα.
 |
Σκηνοθεσία:Kevin Greutert
Σενάριο:L.D. Goffigan,Lucas Sussman
Παίζουν:Isla Fisher,
Anson Mount,Jim Parsons |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Προσπαθώντας να ξεπεράσει την εμπλοκή της σε ένα τροχαίο, η Έβελι μετακομίζει μαζί με το σύζυγό της στην επαρχία, αγοράζοντας ένα σπίτι και επενδύοντας τα λεφτά τους στη δημιουργία ενός οινοποιείου, ενώ παράλληλα περιμένουν το πρώτο τους παιδί. Σύντομα η Έβελι ια αρχίσει να έχει περίεργα οράματα και θα συνειδητοποιήσει ότι το σπίτι κρύβει κάποιο μυστικό.
ΑΠΟΨΗ: -"Γνώριζες τους Πόρτερ; Είναι το ζευγάρι που έμενε πριν από εσάς εδώ."
Όταν αυτή η ατάκα ακούγεται στα πρώτα λεπτά μιας ταινίας τρόμου, τότε ο κάθε υποψιασμένος θεατής μπορεί να καταλάβει που θα καταλήξει. Ακριβώς έτσι έχουν τα πράγματα και στο Visions, με μια μικρή διαφοροποίηση στο φινάλε.
Το Visions είναι μια τυπική ταινία τρόμου, με όλα τα κλισέ του είδους, με τα ξαφνικά τρομάγματά του, με τους πρωταγωνιστές που δε φέρονται με καμία λογική και με τους περίεργους ντόπιους που βλέπουν με καχυποψία το νέο ζευγάρι. Αυτό που δεν έχει η ταινία και που κάνει άλλες ταινίες του είδους περισσότερο υποφερτές, είναι η ατμόσφαιρα. Είναι πολύ λίγες οι στιγμές που νιώθεις πραγματικά την ύπαρξη της απειλής στο χώρο. Όσα jump scares και να βάλεις στην ταινία και όσες φορές και να πικάρεις την ένταση του ήχου, δεν αρκεί αν δεν βάλεις το θεατή μέσα στο σκηνικό.
Μια "γνήσια" ταινία τρόμου της εποχής πρέπει φυσικά να φέρει όλα τα γνωρίσματα του είδους κι έτσι κι εδώ οι ηθοποιοί δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για να διατηρήσουν το ερμηνευτικό επίπεδο στη μετριότητα. Ο Σέλντον Κούπερ, γνωστός στην πραγματική του ζωή ως Τζιμ Πάρσονς, εμφανίζεται εδώ ως γιατρός της πρωταγωνίστριας αλλά τόσο αυτός όσο και η Εύα Λονγκόρια χρησιμοποιούνται περισσότερο σαν "κράχτες", καθώς κανένα ουσιαστικό ρόλο δεν παίζουν στην
Αν αντέξετε και φτάσετε μέχρι τα τελευταία λεπτά, εκεί θα βρείτε το καλύτερο κομμάτι της ταινίας, το οποίο είναι το τελευταίο τέταρτο περίπου. Εκεί υποτίθεται ότι έχουμε μια ανατροπή, την οποία μπορεί πολλοί να προβλέψουν, και έχουμε και την αντιστροφή του "στοιχειώματος", το οποίο σαν στοιχείο αν είχε δουλευτεί λίγο καλύτερα και αν υπήρχε λίγο περισσότερη ενέργεια τα προηγούμενα 60 λεπτά (όλα κι όλα 82 λεπτά διαρκεί ούτως ή άλλως) ίσως να είχαμε ένα πιο εύκολα θεάσιμο έργο. Υπάρχει τουλάχιστον μια κινητοποίηση σε αυτά τα λίγα τελευταία λεπτά που σε ξυπνάει από την κατάσταση ύπνωσης που είχες βρεθεί.
Το Visions επρόκειτο να κυκλοφορήσει το 2014 αλλά οι δοκιμαστικές προβολές ήταν απογοητευτικές κι έτσι το φιλμ μπήκε ξανά σε επεξεργασία. Τώρα το τι ακριβώς επεξεργάστηκαν, δε μπορώ να το γνωρίζω. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι και μετά την επεξεργασία παρέμεινε μια απογοητευτική ταινία τρόμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου