ΒΙΒΛΙΟ- 60 Ώρες (2006) του Dean Koontz

The Husband
Συγγραφέας: Ντιν Κουντζ

Εκδόσεις: Bell (2009)

Πρώτη κυκλοφορία: 2006

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

Ο Ντιν Κουντζ είναι από τους πιο δημοφιλείς και πολυδιαβασμένους Αμερικανούς συγγραφείς. Ειδικεύεται στα θρίλερ αλλά πολλές φορές τα έργα του έχουν μέσα και στοιχεία τρόμου και φαντασίας. Οι 60 Ώρες είναι ένα καθαρό θρίλερ με έναν καθημερινό άνθρωπο που προσπαθεί να πάρει πίσω την γυναίκα του από τους απαγωγείς της.

"Κρατάμε τη γυναίκα σου. Για να την πάρεις πίσω θέλουμε δύο εκατομμύρια δολάρια. Ο Μίτσελ Ράφερτι νομίζει ότι του κάνουν κάποιο κακόγουστο αστείο.

 Αυτός είναι μόνο ένας απλός κηπουρός. Βρισκόταν στην αυλή κάποιου πελάτη του κι ετοιμαζόταν να φυτέψει έρωτες, όταν χτύπησε το κινητό του. Τώρα στέκεται κάτω από την καλοκαιρινή λιακάδα, σε μια ήσυχη γειτονιά στα προάστια, κι έχει μια τηλεφωνική συνομιλία που μοιάζει βγαλμένη από τον πιο φρικτό εφιάλτη.

 Όμως ο άντρας που βρίσκεται στην άλλη άκρη της γραμμής δεν αστειεύεται καθόλου. Έχει απαγάγει τη γυναίκα του Μιτς και απειλεί να τη σκοτώσει αν δεν πάρει τα χρήματα που ζητάει. Δεν τον νοιάζει που ο Μιτς δεν έχει τρόπο να βρει ένα τόσο εξωφρενικό ποσό. Είναι σίγουρος ότι θα τα καταφέρει. Αν αγαπάει αρκετά τη γυναίκα του…" (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

  Τα θετικά του βιβλίου του Κουντζ είναι αρκετά. Έχει γρήγορο ρυθμό και είναι αρκετά ευκολοδιάβαστο ενώ μέσα από την πλοκή ο Κουντζ καταφέρνει να δημιουργήσει ένα δυνατό αίσθημα αγωνίας, το οποίο προέρχεται κυρίως από τη συμπάθεια που σου δημιουργεί ως προς το πρόσωπο του πρωταγωνιστή, καθώς ο Μιτς και ο αδερφός του, Άνσον, είναι οι δύο χαρακτήρες που αναλύονται ικανοποιητικά.

  Στα αρνητικά του 60 Ώρες θα έβαζα τον τρόπο γραφής του Κουντζ, που πολλές φορές είναι αρκετά απλοϊκός, περιγράφοντας με τέτοιο τρόπο τη σχέση του Μιτς με τη γυναίκα του, που νομίζεις ότι διαβάζεις "Άρλεκιν". Άλλο ένα ενδεικτικό του βιβλίου είναι η συγγραφική "φλυαρία" του συγγραφέα, η οποία οδηγεί ακόμα και σε μερικά αχρείαστα κεφάλαια, ενώ στο τέλος ξεχνιούνται πολλά γεγονότα που έχουν συμβεί, μόνο και μόνο για να οδηγηθούμε σε ένα εύκολο "χάπι εντ".

  Γενικά δε θα απέτρεπα κάποιον από την ανάγνωση του 60 Ώρες, αρκεί να μην αναζητά ένα έργο υψηλού λογοτεχνικού επιπέδου αλλά κάτι ευχάριστο, γρήγορο, που να του δίνει τη δυνατότητα μικρότερης συγκέντρωσης.