Είδος : Περιπέτεια, Δράσης
Το σενάριο και οι ερμηνείες είναι αρκούντως ικανοποιητικά, με τη λογική του ότι υπάρχει πλοκή και υποστηρίζεται στην εξέλιξη, ενώ υπάρχουν και ηθοποιοί που μπορούν να δώσουν στο είδος (ταινία δράσης) αυτά που χρειάζεται. Ο Ντίζελ μοιάζει να βαριέται λίγο παραπάνω εδώ αλλά οι υπόλοιποι τον καλύπτουν. Ο Γουόκερ πιάνει τη στάνταρ απόδοσή του (γνωστή και ως "απόδοση: ΟΚ"), ο Ταϊρέζ Γκίμπσον, ο Λούντακρις και οι δύο "βραζιλιάνοι" (των οποίων τα ονόματα βαριέμαι να ψάξω, συγχωρέστε με) δίνουν ένα πιο χαλαρό τόνο στο φιλμ. Αυτός που έρχεται με φόρα είναι ο Ντουέιν Τζόνσον, ο οποίος με τις ατάκες και τα μούσκουλα παίρνει το προβάδισμα από τον Ντίζελ. Πραγματικά είναι τεράστιος! Μπορεί να μην έχει εμφανίσει ιδιαίτερα δείγματα ταλέντου αλλά το στιλ και η εμφάνιση του είναι προσόντα στο συγκεκριμένο είδος.
 |
ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ:
ΛΗΣΤΕΙΑ ΣΤΟ ΡΙΟΣκηνοθεσία:Justin Lin Σενάριο:Chris Morgan Παίζουν:Vin Diesel,Paul Walker, Dwayne Johnson |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο Ντόμινικ, ο Μπράιαν και η Μία βρίσκονται στο Ρίο και εκεί σχεδιάζουν μια τελευταία μεγάλη δουλειά. Θα κλέψουν εκατό εκατομμύρια δολάρια από έναν μεγαλέμπορο ναρκωτικών, μαζί με τη βοήθεια φίλων απ' τα παλιά. Στο δρόμο τους μπλέκεται κι ένας σκληροτράχηλος ομοσπονδιακός που αποστολή του είναι να τους συλλάβει και να τους γυρίσει στην Αμερική και κάπως έτσι τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα για τον Ντόμινικ και τους υπόλοιπους.
ΑΠΟΨΗ: Δύο είναι τα πράγματα που με εντυπωσιάζουν με το franchise του Fast & Furious : 1. Ότι δημιουργήθηκε ολόκληρη σειρά ταινιών από μια συμπαθητική μεν μέτρια δε ταινία και 2. Ότι από το πέμπτο φιλμ και μετά τα πράγματα παίρνουν άλλη τροπή και γίνονται όλα πολύ καλύτερα!
Συμπαθητικό το πρώτο φιλμ, μέτριο το δεύτερο, μια απ' τα ίδια και το τρίτο, καλύτερα τα πράγματα στο τέταρτο και ξαφνικά έρχεται το πέμπτο μέρος των Μαχητών του Δρόμου να δώσει νέα πνοή σε μια σειρά ταινιών που έμοιαζε να έχει κουραστεί. Ο Τζάστιν Λιν σκηνοθετεί την τρίτη συνεχόμενη ταινία της σειράς και δίνει στο κοινό μια διασκεδαστική και αρκετά χορταστική περιπέτεια, παίρνοντας το ρίσκο να δώσει κάτι διαφορετικό στη σειρά. Το Fast & Furious μετατρέπεται σε μια πιο "κόμικ" περιπέτεια και δεν το ενδιαφέρει σχεδόν καθόλου ο ρεαλισμός. Τα πράγματα που βλέπουμε από αυτό το φιλμ της σειράς και μετά, στερούνται αληθοφάνειας αλλά είναι θεαματικά. Γρήγορα κυνηγητά, απίστευτα ακροβατικά, αυτοκίνητα που βγαίνουν από εν κινήσει βαγόνια τρένων και άλλα πολλά θα δείτε στο φιλμ, τα οποία είναι απολαυστικά κι ας είναι συνήθως "τραβηγμένα". Γρήγορη ρυθμοί από τον Λιν και ιδανική σκηνοθεσία για το είδος, ενώ χειρίζεται καλά και το ζήτημα της ενορχήστρωσης της ληστείας δίνοντας έτσι και μια δεύτερη ταυτότητα στο φιλμ, παραπέμποντας στο στυλ της Συμμορίας των 11.
Το σενάριο και οι ερμηνείες είναι αρκούντως ικανοποιητικά, με τη λογική του ότι υπάρχει πλοκή και υποστηρίζεται στην εξέλιξη, ενώ υπάρχουν και ηθοποιοί που μπορούν να δώσουν στο είδος (ταινία δράσης) αυτά που χρειάζεται. Ο Ντίζελ μοιάζει να βαριέται λίγο παραπάνω εδώ αλλά οι υπόλοιποι τον καλύπτουν. Ο Γουόκερ πιάνει τη στάνταρ απόδοσή του (γνωστή και ως "απόδοση: ΟΚ"), ο Ταϊρέζ Γκίμπσον, ο Λούντακρις και οι δύο "βραζιλιάνοι" (των οποίων τα ονόματα βαριέμαι να ψάξω, συγχωρέστε με) δίνουν ένα πιο χαλαρό τόνο στο φιλμ. Αυτός που έρχεται με φόρα είναι ο Ντουέιν Τζόνσον, ο οποίος με τις ατάκες και τα μούσκουλα παίρνει το προβάδισμα από τον Ντίζελ. Πραγματικά είναι τεράστιος! Μπορεί να μην έχει εμφανίσει ιδιαίτερα δείγματα ταλέντου αλλά το στιλ και η εμφάνιση του είναι προσόντα στο συγκεκριμένο είδος.
Μην το φοβηθείτε το Fast Five, ακόμα κι αν δεν έχετε δει κάποιο από τα προηγούμενα φιλμ ή ακόμα κι αν έχετε δει κάποιο και δε σας άρεσε. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια νέα προσέγγιση, η οποία εστιάζει κυρίως στη διασκέδαση και στην αδρεναλίνη. Αν έχετε αυτό μέσα στο κεφάλι σας όταν παρακολουθείτε το φιλμ, είμαι σίγουρος ότι θα βγείτε κερδισμένοι. Εμένα πάντως, χωρίς να ανήκω στους φίλους της σειράς κατάφερε να με διασκεδάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου