Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας
 |
ΣΤΑΡ ΤΡΕΚ 2:
Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΚΑΝ Σκηνοθεσία:Nicholas Meyer Σενάριο:Harve Bennett, Jack B. Sowards,Nicholas Meyer Παίζουν:William Shatner, Leonard Nimoy,DeForest Kelley |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Έναν παλιό γνώριμο πρέπει να αντιμετωπίσει το πλήρωμα του Εντερπράιζ. Ο Καν Νούνιεν Σίνγκ, αποτέλεσμα γενετικού πειράματος, που του έδωσε τεράστια μυική δύναμη με την προοπτική να δημιουργηθεί ένας υπερστρατιώτης, είχε εγκαταλειφθεί πριν χρόνια σε έναν ακατοίκητο πλανήτη από τον Κερκ και το πλήρωμά του. Τώρα, ο Καν και η ομάδα του έχουν στην κατοχή τους τη συσκευή Γένεσις, δημιούργημα παλιάς αγαπημένης του Κερκ, η οποία μπορεί να δώσει ζωή σε νεκρούς πλανήτες. Όταν όμως η Γένεσις χρησιμοποιηθεί σε ζωντανούς πλανήτες, μπορεί να καταστρέψει κάθε είδος ζωής πάνω σε αυτούς. Με αυτή την απειλή, ο Καν θα αναμετρηθεί μέχρι τέλους με τον Κερκ και το πλήρωμα του Εντερπράιζ.
ΑΠΟΨΗ: Το 1982 ήταν μια σημαδιακή χρονιά για το Σταρ Τρεκ. Η πρώτη ταινία του franchise (1979) τα είχε πάει σχετικά καλά στα ταμεία αλλά δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία, με αποτέλεσμα ναι μεν να δώσει η Paramount το πράσινο φως για τη δημιουργία ενός σίκουελ αλλά αν δεν υπήρχε οφθαλμοφανής αναβάθμιση και η αποδοχή του κοινού ήταν το ίδιο "χλιαρή", δύσκολα θα υπήρχε και τρίτο Σταρ Τρεκ. Χαράς ευαγγέλια λοιπόν για τους trekkies (ή trekkers, όπως προτιμούν οι ίδιοι οι φανατικοί φίλοι του Trek να λέγονται) καθώς το δεύτερο Σταρ Τρεκ παρέσυρε στο διάβα του τα πάντα, τοποθετώντας πολύ ψηλά τον πήχη, για ότι έμελλε να ακολουθήσει.
Το παράξενο είναι ότι ενώ στο πρώτο Σταρ Τρεκ αποφασίστηκε να δοθεί η σκηνοθετική μπαγκέτα σε έναν έμπειρο σκηνοθέτη, εδώ αναλαμβάνει ένας άνθρωπος, ο οποίος είχε να επιδείξει μόνο μία σκηνοθετική δουλειά στο παρελθόν, αρκετά καλή ωστόσο (Time After Time). O κύριος, για τον οποίο γίνεται λόγος, είναι φυσικά ο Nicholas Meyer, ο άνθρωπος που θα εμπλακεί στις τρεις καλύτερες ταινίες του αρχικού πληρώματος του Εντερπράιζ, ξεκινώντας από την Οργή Του Καν και συνεχίζοντας με τα Star Trek IV :The Voyage Home (σενάριο) και Star Trek VI : The Undiscovered Country (σενάριο & σκηνοθεσία). Αυτό που κάνει ο Meyer στην Οργή Του Καν, είναι να βάλει στην πρώτη γραμμή μάχης τα δυνατά χαρτιά του Σταρ Τρεκ, τους χαρακτήρες του. Ο Meyer το ξέρει αυτό και τους χρησιμοποιεί κατάλληλα, δίνοντάς μας μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες κινηματογραφικές στιγμές του Τρεκ.
Ο Σάτνερ βρίσκεται στην καλύτερη στιγμή του ως Κερκ, κυρίως γιατί καλείται να είναι περισσότερο συναισθηματικός, με οργή (Καααααααααν!) και θλίψη να τον πλημμυρίζουν (προς το τέλος του φιλμ). Ο Νιμόι ως Σποκ, παραμένει η πιο εμβληματική φιγούρα του Σταρ Τρεκ και μια από τις πιο χαρακτηριστικές περσόνες της ποπ κουλτούρας, κάτι που ο Meyer αξιοποιεί στο έπακρο, δίνοντάς του μια σκηνή σταθμό για το Τρεκ και την επιστημονική φαντασία (επειδή πολλοί μπορεί να μην έχετε παρακολουθήσει το φιλμ, δεν ασχολούμαι περαιτέρω, για να μην σας το spoil-άρω). Ο πάντα καυστικός Δρ ΜακΚόι, με τη μορφή του ΝτιΦόρεστ Κέλλυ, δίνει ρεσιτάλ ξανά με τις ατάκες του, ενώ οι Σκότι, Οχούρα, Σούλου και Τσέκοβ, είναι πάντα σε δεύτερο πλάνο αλλά εδώ είναι πολύ πιο ευδιάκριτοι, με τον Τσέκοβ να παίρνει λίγο παραπάνω χρόνο, ο οποίος απαιτείται από την υπόθεση (Παρέμβαση: πόσο με εκνεύριζε πάντα ο Τσέκοβ... Είμαι ο μόνος; Πείτε μου. Τον θεωρώ τον πιο εκνευριστικό χαρακτήρα σε ολόκληρο το σύμπαν του Σταρ Τρεκ).
Ακόμα και τον μεγάλο εχθρό του Εντερπράιζ, ο Meyer θα τον ανασύρει από ένα επεισόδιο της original σειράς, με τίτλο Space Seed, επαναφέροντας τον ίδιο ηθοποιό να τον ενσαρκώσει. Ο Ricardo Montalban λοιπόν, επιστρέφει στο ρόλο του Καν και ερμηνεύει τον καλύτερο κακό στην ιστορία του Τρεκ. Ογκώδης, έξυπνος, μορφωμένος, με αγάπη στο Σαίξπηρ και την κλασική λογοτεχνία, ο Καν έχει ένα σκοπό στη ζωή του: την εξόντωση του Κερκ.
Είναι φανερή η επιστροφή στις ρίζες για το Σταρ Τρεκ, με γνήσια, καθαρή επιστημονική φαντασία αλλά και σασπένς, με μια κλασική ιστορία εκδίκησης και φυσικά αυτό που έλειπε σε μεγάλο βαθμό από το πρώτο Σταρ Τρεκ: ενέργεια. Ο Meyer δίνει χώρο στα πρόσωπα και κερδίζει πόντους ενώ όταν χρειάζεται χρησιμοποιεί και τα φέιζερ, με τα κατάλληλα πάντα ηχητικά εφέ, για να μην μείνει παραπονεμένος κανείς αλλά δίνει ακόμα κι ένα παιχνίδι γάτας-ποντικού, ανάμεσα σε δύο διαστημόπλοια!
Το Wrath Of Khan είναι ιερό για τους trekkers. Κράτησε ζωντανό το franchise, του έδωσε νέα πνοή, φρεσκάροντας όσους συμμετείχαν μέχρι τότε σε αυτό και έστρωσε το δρόμο για να ακολουθήσουν τα επόμενα Τρεκ, κάνοντας όμως το έργο τους λίγο πιο δύσκολο. Για να καταλάβετε πόσο σημαντικό είναι το Wrath Of Khan για τους trekkers, δείτε τι συνέβη το 2013. Ο J.J. Abraams, με το Star Trek Into Darkness επιχείρησε να πατήσει πάνω στην Οργή Του Καν, με συνεχείς αναφορές στην ταινία του 1982, δίνοντας όμως στους trekkers την εντύπωση(εδώ συμφωνώ κι εγώ), ότι το κάνει χωρίς σεβασμό στο original. Αποτέλεσμα; Σε ψηφοφορία για την καλύτερη ταινία Σταρ Τρεκ, το Into Darkness πατώνει ενώ το Wrath Of Khan βρίσκεται στην κορυφή και δε νομίζω ότι θα πέσει ποτέ από εκεί, τουλάχιστον στις συνειδήσεις των απανταχού φίλων του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου