ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο Γουές Κρέιβεν ανανέωσε το είδος του θρίλερ τρόμου, με το σατιρικό Scream του. Η κληρονομιά που άφησε το Scream μια χαρά κρατάει μέχρι σήμερα ενώ δεν ήταν λίγες οι ταινίες που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την επιτυχία του Γουές Κρέιβεν, άλλες με έξυπνο τρόπο ενώ άλλες με ... όχι και τόσο έξυπνο τρόπο. Μία από αυτές που ανήκει στη δεύτερη κατηγορία, είναι το The Wisher.
Γυρισμένο το 2002, το φιλμ που σκηνοθέτησε ο Γκάβιν Γουάιλντινγκ, κυκλοφόρησε την περίοδο που γενικά τα slasher νεανικά φιλμ είχαν ακόμα σχετική πέραση, ενώ το Scream 3 είχε βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες μόλις δύο χρόνια πριν. Αν κι εδώ που τα λέμε οι ταινίες τρόμου που απευθύνονται περισσότερο σε νεανικό κοινό δεν έχουν σταματήσει ποτέ να κάνουν επιτυχία, απλώς εκείνη την εποχή ήταν μαζικότερες οι παραγωγές από τα μεγάλα στούντιο του Χόλιγουντ. Το The Wisher όμως δεν έχει ένα μεγάλο στούντιο πίσω του και μέσα σε όλα τα άλλα μειονεκτήματά του φαίνεται και ο μικρότερος προϋπολογισμός της παραγωγής, χωρίς όμως αυτό να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά του. Ποιο ή ποια είναι το μεγαλύτερα προβλήματά του; Πάμε να πούμε δυο λόγια για την πλοκή και θα επανέρθουμε σε αυτό.
Η Μαίρη είναι μια έφηβη, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα υπνοβασίας και μετά από έντονους εφιάλτες βρίσκεται στη μέση του δρόμου, κινδυνεύοντας κάθε φορά η ζωή της. Μια φαρμακευτική αγωγή που της έχει χορηγηθεί μπορεί να τη βοηθήσει ώστε να κοιμάται ήρεμα αλλά η Μαίρη δεν δέχεται να την ακολουθήσει. Οι γονείς και ο ψυχολόγος του σχολείου θεωρούν ότι αυτό που προκαλεί το πρόβλημα στη Μαίρη είναι ο εθισμός της στις ταινίες τρόμου, η ίδια όμως δεν συμμερίζεται την άποψή τους καθώς πιστεύει ότι κάτι πιο μεταφυσικό κρύβεται πίσω από τις υπνοβασίες της. Αυτή την ιδέα της θα την ενισχύσει ένα περίεργο περιστατικό που αργότερα θα επαναληφθεί. Η νεαρή εύχεται να μην υπήρχε ο πατριός της και το ίδιο βράδυ βρίσκεται νεκρός μετά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Κι άλλοι θάνατοι θα ακολουθήσουν μετά από ευχές της κοπέλας και η Μαίρη θα αποδώσει τα περιστατικά σε μια φιγούρα που μοιάζει με τον κακό μιας νέας ταινίας τρόμου, που έχει κάνει τρομερή επιτυχία, και ονομάζεται The Wisher. Η Μαίρη υποστηρίζει ότι έχει δει το πλάσμα έξω από το σπίτι της να την παρακολουθεί αλλά κανείς δεν την πιστεύει.
Μια ταινία μέσα στην ταινία, περίεργα όνειρα, ένας δολοφόνος με μεταλλικά γαμψά νύχια, έφηβοι που προσπαθούν να ξεφύγουν από αυτόν και τι άλλο να γράψω για να βρεις τις ομοιότητες με κάποιες κλασικές πια ταινίες τρόμου. Πέρα από το Scream, το The Wisher δεν διστάζει να κλέψει λίγο ακόμα από τη φιλμογραφία του Γουές Κρέιβεν και να βάλει και "κάτι τις" από Nightmare on Elm Street στην υπόθεσή του. Νομίζω μια σημερινή έκφραση που μπορεί να περιγράψει εκατό τοις εκατό το The Wisher είναι το "Scream από τα Lidl". Κυλάνε όλα παντελώς αδιάφορα στην οθόνη σου. Από τη χρωματική παλέτα, τα σκηνικά, τις ερμηνείες, την δράση, δεν υπάρχει κάτι που να μπορείς να πεις ένα καλό λόγο. Το χειρότερο είναι ότι δεν φαίνεται να κατέληξαν ποτέ οι δημιουργοί στο αν αυτό που έφτιαξαν θα έχει χαρακτήρα σάτιρας, θα είναι ένα πιο σοβαρό νεανικό θρίλερ ή θα είναι κάτι με στοιχεία μεταφυσικά. Τα κάνει λοιπόν όλα αυτά αλλά τα κάνει πολύ κακά.
Το The Wisher θα μπορούσε να μπει στην φανταστική στήλη του CinEnoxos που θα είχε τίτλο Fast Forward. Μπορείς άνετα να προσπερνάς ολόκληρα δεκάλεπτα και να παρ'όλ' αυτά να καταλαβαίνεις απόλυτα τι συμβαίνει, πράγμα που λίγο νόημα έχει καθώς διάφορες υποπλοκές και θεματικές υπάρχουν στο σενάριο χωρίς τίποτα να έχει σημασία. Το είδα, με την υποψία του ότι θα μπορούσε εδώ να ανακαλυφθεί κάτι που έχει πιθανότητες με διάφορους τρόπους να είναι "καλό" αλλά (για άλλη μια φορά) έπεσα έξω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου