ΛΕΣΧΗ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ
Δράσης,Θρίλερ Διάρκεια:111' |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Υπάρχουν διάφορα ερωτήματα που σου γεννιούνται κατά την διάρκεια παρακολούθησης του Assassin Club. Παραθέτω μερικά: "Ξεκινά με σχετικές καλές σκηνές δράσεις... Λες;", "Τι κάνει ο Σαμ Νιλ εδώ;", "Γιατί το βλέπω τώρα αυτό;", "Γιατί γυρίστηκε τελικά αυτό;", "Τι θα φάμε;", "Μπανάκι το Σάββατο;", "Ποτάκι μετά το μπανάκι;", "Κυριακή να κλείσω να φάμε έξω;", "Έχετε ένα τραπεζάκι για τέσσερις την Κυριακή;", "Μπορώ άραγε να μάθω να πλέκω Online;". Και πριν το καταλάβεις, η ώρα της ταινίας πέρασε νεράκι! Δεν θυμάσαι τίποτα; Μην ανησυχείς. Σου θυμίζω μερικά πραγματάκια εγώ!
Πληρωμένος εκτελεστής, πολύ καλός στη δουλειά του και εξαιρετικό παλικάρι προφανώς, αποφασίζει να αποσυρθεί και να προχωρήσει τη ζωή του με την κοπέλα του. Ο μέντορας και αφεντικό του όμως δεν τον αφήνει ακόμα. Του αναθέτει μια τελευταία δουλειά την οποία αναγκαστικά θα δεχθεί. Πρέπει να εκτελέσει έξι "συναδέλφους" του και θα πάρει ένα εκατομμύριο για κάθε φόνο. Αναγκάζεται να δεχτεί τη δουλειά γιατί οι έξι έχουν ένα αντίστοιχο συμβόλαιο, όπου μέσα βρίσκεται και το δικό του όνομα. Φυσικά, όπως πάντα συμβαίνει, κρύβεται μια μεγαλύτερη συνωμοσία από πίσω.
Δεν καταλαβαίνω τι κάνει εδώ η τριάδα των πρωταγωνιστών. Ο Χένρι Γκόλντινγκ, η Νούουμι Ραπάς και ο Σαμ Νιλ είναι αξιοπρεπέστατοι ηθοποιοί (ειδικά οι δύο τελευταίοι το έχουν αποδείξει σε βάθος χρόνου). Εδώ βάζουν τον εαυτό τους σε διαδικασία αμφισβήτησης από το κοινό που μπορεί να μην τους γνωρίζει. Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Καμίλ Ντελαμάρ, ενώ δείχνει καλύτερα στοιχεία στις σκηνές δράσεις, στην καθοδήγηση των ηθοποιών του αλλά και σε όλα τα υπόλοιπα, δεν τα καταφέρνει. Θέλει πολύ προσπάθεια να καταφέρεις να βγάλει τον Σαμ Νιλ αδιάφορο στην οθόνη και ο Ντελαμάρ το πετυχαίνει!
Έχουμε λοιπόν ένα b-movie με λίγο γνωστότερα ονόματα, αν και ούτε ο Γκόλντινγκ ούτε η Ραπάς είναι αυτό που λέμε αστέρια πρώτου μεγέθους. Φαίνεται αρχικά ότι θα δώσει έμφαση στη δράση κι ενώ ξεκινάει θετικά, στην πορεία ούτε και οι σκηνές δράσεις έχουν κάτι να προσδώσουν στο θέαμα. Το σενάριο έχει μια καλή βασική ιδέα ώστε να φτιαχτεί μια δυναμική ταινία δράσης αλλά η επιλογή του σκηνοθέτη (αρχικά) αλλά και η επιλογή των ηθοποιών (δευτερευόντως) μοιάζει λάθος. Αν για παράδειγμα στον πρωταγωνιστικό ρόλο είχαμε έναν ηθοποιό με εμπειρία στη δράση (Σκοτ Άντκινς, για παράδειγμα) και στη σκηνοθεσία έναν αντίστοιχα έμπειρο σκηνοθέτη (π.χ. Ισαάκ Φλορεντάιν, για να δέσει με τον Άντκινς), είμαι σίγουρος ότι θα είχαμε ένα αξιοπρεπέστατο b-movie δράσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου