ΤΟΠ ΓΚΑΝ
 |
| Δράσης, Δραματική Σκηνοθεσία:Tony Scott Σενάριο:Jim Cash,Jack Epps Jr. Πρωταγωνιστούν:Tom Cruise,,Kelly McGillis,Val Kilmer,Anthony Edwards,Tom Skerritt,Tim Robbins Διάρκεια: 100' |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Νομίζω ότι η εκ Βρετανίας έκφραση, "not my cup of tea", μου ταιριάζει γάντι στην περίπτωση του Top Gun. Χρόνια τώρα για κάποιο λόγο δεν έτυχε και δεν επιδίωξα ποτέ να δω το φιλμ που έκανε κορυφαίο αστέρα τον Τομ Κρουζ και καθιέρωσε τον Τόνι Σκοτ στο Χόλιγουντ. Με την ευκαιρία της επερχόμενης κυκλοφορίας του Top Gun: Maverick αποφάσισα ότι τώρα ήταν η στιγμή.
Κορυφαίοι πιλότοι της Αμερικανικής Πολεμικής αεροπορίας εκπαιδεύονται και κάπου μέσα σε καντάρια ιδρώτα, κοκορομαχιών, φιλομιλιταρισμού, ρομάντζου, καλούνται να αντιμετωπίσουν την ματαιοδοξία τους αλλά κι έναν άγνωστο εχθρό που από το πουθενά εμφανίζεται και στο πουθενά εξαφανίζεται.
Top Gun αποκαλούν την ομάδα ελίτ της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας. Ο νεαρός Τομ Κρουζ παίζει με αρκετή ποζεριά, που πάει στον ρόλο, τον Μάβερικ, ταλαντούχο και αλαζόνα πιλότο που φιλοδοξεί να φτάσει στη κορυφή. Ο Κρουζ λάμπει, η ΜακΓκίλις το ίδιο, ο Βαλ Κίλμερ το ίδιο και γενικά οι νεανικές φάτσες της ταινίας πάσχουν από υπερβολικά καλή εμφάνιση. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει κάτι να υποστηρίξει τους λαμπερούς πρωταγωνιστές, πέρα από τα εξαιρετικά πλάνα, τη φωτογραφία, που παίζει κι αυτή ερωτικά παιχνίδια, τόσο με τους ηθοποιούς όσο και με τους θεατές. Αυτή λοιπόν η μαεστρία του Τόνι Σκοτ και του διευθυντή φωτογραφίας του, Τζέφρι Λ. Κίμπολ, σε συνδυασμό με τους γοητευτικούς πρωταγωνιστές και την ποπ ηχητική επένδυση, καθιέρωσαν ως κλασική μια ταινία που πραγματικά σήμερα ο μέσος θεατής θεωρώ ότι δύσκολα θα μπορούσε να την εκτιμήσει κι εγώ είμαι μαζί του, σε περίπτωση που αυτό δεν έχει γίνει ακόμα κατανοητό.
Ίσως περίμενα περισσότερα και για αυτό να απογοητεύτηκα εν τέλει. Όσο πάντως κι αν εκτιμάω τη δουλειά του Τόνι Σκοτ, αυτό το φιλμ του μου φάνηκε πραγματικά κενό. Δεν με έπεισε το ρομάντζο Κρουζ - ΜακΓκίλις, δεν βρήκα ενδιαφέροντες διαλόγους και το πιο εκνευριστικό είναι ότι δεν κατάλαβα ποιος ήταν ο σκοπός αυτής της ταινίας, πέρα από τη διαφήμιση του Αμερικανικού στρατού. Και στο κάτω κάτω, αν θες να το κάνεις αυτό, κάνε το με λίγη περισσότερη και πιο ουσιαστική δράση. Εδώ μιλάμε στην ουσία για ένα μεγάλης διάρκειας διαφημιστικό που προσπαθεί να πετάξει και λίγο συναίσθημα μέσα και να βάλει και λίγη δράση, για να έχουμε μια σχετική κορύφωση, λύτρωση για τον Μάβερικ. Μπορώ να κατανοήσω τους φίλους εκεί έξω που βλέπουν με νοσταλγία την ταινία, απλώς εγώ δεν θα πάρω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου