Δράσης, Θρίλερ, Τρόμου Σκηνοθεσία:Zack Snyder Σενάριο:Zack Snyder,Shay Hatten,Joby Harold Πρωταγωνιστούν:Dave Bautista,Ella Purnell,Ana de la Reguera, Nora Arnezeder,Tig Notaro Διάρκεια: 148' |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Μέσα στο βράδυ, λίγο έξω από το Λας Βέγκας, στρατιωτική πομπή μεταφέρει "κάτι" από την περιοχή 51. Απ' την αντίθετη πλευρά του δρόμου, ένα νιόπαντρο ζευγάρι οδηγεί προς το Βέγκας, για να το γιορτάσει. Η γιορτή ξεκινά λίγο πιο νωρίς, ο οδηγός αφαιρείται και γίνεται σύγκρουση με τα στρατιωτικά οχήματα. Το φορτίο, ένας μεταλλαγμένος στρατιώτης (απ' όσο μπορούμε να καταλάβουμε), αυτό που στη σύγχρονη κινηματογραφική γλώσσα ονομάζουμε "ζόμπι", είναι πια ελεύθερο και αφού σκοτώνει όσους επέζησαν της σύγκρουσης, τους παίρνει μαζί του και καταλαμβάνουν το Λας Βέγκας.
Οι εναρκτήριοι τίτλοι της νέας ταινίας του Ζακ Σνάιντερ πέφτουν και μέσα σε λίγα λεπτά γινόμαστε μάρτυρες της αιματηρής επίθεσης των ζόμπι, της προσπάθειας μιας ομάδας να σώσει όσους δεν έχουν ακόμα μεταλλαχτεί και τέλος του "σφραγίσματος" του Βέγκας, με μεγάλα καμιόνια γύρω από την πόλη, και της μετατροπής του σε τόπο καραντίνας για τους μεταλλαγμένους. Λίγο αργότερα συναντάμε τον Μπλάι Τανάκα, γιαπωνέζο εκατομμυριούχο, ιδιοκτήτη ενός καζίνο στο Βέγκας, ο οποίος προτείνει στον αρχηγό εκείνης της ηρωικής ομάδας που βγήκε από την περιοχή, να επιστρέψει εκεί με τους συνεργάτες του, να πάρει 200 εκατομμύρια από το χρηματοκιβώτιο του καζίνο και να του τα παραδώσει. Όλα αυτά φυσικά με το αζημίωτο.
Σκηνοθέτης, διευθυντής φωτογραφίας και συν-σεναριογράφος, ο Ζακ Σνάιντερ δείχνει κι εδώ την εξαιρετική αισθητική του και τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο αφήγησης. Οι εικόνες που φτιάχνει και σε αυτή την ταινία του δεν είναι κάτι που μπορεί να κάνει ο καθένας. Ο Σνάιντερ έχει ακούσει πολλά κατά καιρούς και τα περισσότερα από αυτά δεν μπορώ ούτε να τα κατανοήσω, ούτε να τα δικαιολογήσω. Είναι άλλο πράγμα να μην σου αρέσει ο τρόπος του Σνάιντερ και άλλο πράγμα να μειώνεις την "κάποια" καλλιτεχνική αξία που φαίνεται να έχει αυτός ο άνθρωπος. Η ματιά του Σνάιντερ δεν είναι κάτι που το βρίσκεις σε αφθονία εκεί έξω. Τα έργα του έχουν σεναριακά θέματα. Ναι, δεκτό. Πάσχουν μερικές φορές στην ανάλυση χαρακτήρων. Δεκτό κι αυτό, με κάποιες αντιρρήσεις βέβαια. Η εικονογραφία όμως των ταινιών του και η οπτική αφήγηση, μπορεί σε μεγάλο βαθμό να καλύψει τις ελλείψεις από τα προηγούμενα. Έτσι τουλάχιστον δουλεύουν σε εμένα οι ταινίες του. Ακόμα κι εδώ λοιπόν υπάρχει αυτό. Σε μια ταινία που δεν τη θεωρώ από τις καλύτερές του, απλώς μια από τις πιο εύκολες και μια από τις πιο ικανές να ικανοποιήσουν το μέσο θεατή.
Στο Army Of The Dead έχουμε λοιπόν μια ταινία ληστείας. Απλώς η ληστεία πρέπει να γίνει στο κατάμεστο από ζόμπι, Λας Βέγκας. Δύο (ή τρία, ανάλογα πως θα το δει κανείς) κινηματογραφικά είδη συναντιούνται εδώ. Αυτό από μόνο του έχει ενδιαφέρον αλλά εδώ έχουμε και μερικές καινοτομίες στον τομέα των ζόμπι, καθώς πλέον τα έχουμε δει σχεδόν όλα στο είδος. Τα ζόμπι εδώ χωρίζονται σε κάποια πιο έξυπνα, τα Άλφας, και σε κάποια που απλώς ακολουθούν τις διαταγές των Άλφας, τα "Σαπάκια". Έχουμε λοιπόν όντως έναν στρατό από ζωντανούς νεκρούς και στην κορυφή έχουμε έναν βασιλιά και μια βασίλισσα.
Ο δημιουργός είναι και ο πρωταγωνιστής αυτής της ταινίας, καθώς φέρει όλα τα χαρακτηριστικά του, όπως είπαμε, αλλά υπάρχει ψωμί και μπροστά από την κάμερα. Ο αρχηγός της ομάδας που καλείται να βγάλει τα χρήματα από το Βέγκας, είναι ο Σκοτ Γουόρντ και τον υποδύεται ο Ντέιβ Μπατίστα, ο οποίος εδώ δείχνει στόφα πρωταγωνιστή. Δίνει βάθος στο χαρακτήρα του και δεν βασίζεται μόνο στην εξωτερική του εμφάνιση, που από μόνη της θα αρκούσε για έναν action star. Όλο το επιτελείο των ηθοποιών κάνει πολύ καλή δουλειά, ενδεικτικά όμως αναφέρω τους τρεις που ξεχώρισα, εκτός του Μπατίστα. Η Τιγκ Νοτάρο, στο ρόλο της κυνικής πιλότου, η Νόρα Άρνεζεντερ, στο ρόλο της Λίλι, ενώ εντυπωσιακό βρήκα και τον τύπο που παίζει τον Βασιλιά των ζόμπι, Ρίτσαρντ Σιτρόουν. Η κίνηση και το ύφος του ήταν εξαιρετικά.
Εύσημα και στην επιλογή της χρησιμοποίησης αρκετών πρακτικών εφέ. Τα ψηφιακά εφέ εδώ είναι αρκετά καλά αλλά μια ταινία ζόμπι που σέβεται τον εαυτό της οφείλει να έχει πρακτικά εφέ και τόνους make up.
Ιδανική επιλογή για τους φίλους του είδους. Θα βρουν όλα αυτά που περιμένουν μέσα στην ταινία του Σνάιντερ. Αρκετή βία, gore, αίμα και μπόνους μια τίγρης κι ένα άλογο ζόμπι. Κλισέ υπάρχουν ένα σωρό, όπως υπάρχουν και μια δυο ανατροπές που θεωρώ ότι τις περιμένεις. Ένα πιο χαλαρό, αναγνωριστικό πρώτο μέρος, δίνει τη θέση του στο έντονο δεύτερο μέρος, που νομίζω ότι θα ικανοποιήσει αρκετά με την εξέλιξή του. Άσε που μάλλον θα έχουμε και συνέχεια...
Απο οσες ταινιες με ζομπι εχω δει αυτη ειναι στο top 3 αλλα απο το τελος. Ακομα και το Love and Monsters ηταν καλυτερο, τo πρωτο Zombieland και η λιστα ειναι τεραστια.
ΑπάντησηΔιαγραφή