Dead Heat (1988) Review

Δράσης,Φαντασίας,Τρόμου


Σκηνοθεσία:Mark Goldblatt
Σενάριο:Terry Black
Πρωταγωνιστούν:Treat Williams, JoePiscopo,Lindsay Frost,
Darren McGavin
Διάρκεια: 86'

 

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

Το Dead Heat του 1988, μπαίνει πολύ ψηλά στη (φανταστική) λίστα των πιο "καρτούν" ταινιών που έχω παρακολουθήσει. Είναι σαν να βλέπεις ένα λίγο πιο βίαιο καρτούν, από αυτά που φτιάχνονταν τη δεκαετία του '80 και έπαιζαν τα Σαββατοκύριακα στην τηλεόραση, να παίρνει σάρκα και οστά. Η πλοκή, οι χαρακτήρες, τα σκηνικά, οι φιγούρες είναι λες και ξεπήδησαν μέσα από τα κινούμενα σχέδια ενός τέτοιου καρτούν. Μπορεί λοιπόν κάποιος που μεγάλωσε με τους Γκόστμπαστερς, το Σερίφη του Διαστήματος, τους G.I.JOE και το M.A.S.K. να μην συμπαθήσει αυτή την θεοπάλαβη b movie; Όχι, βέβαια!

 Αποτυχημένη στην εποχή της ταινία, το Dead Heat βρήκε αρκετούς ακόλουθους με το πέρασμα των χρόνων. Η καρτουνίστικη μορφή του δεν έπεισε το κοινό της εποχής (ούτε προφανώς τους κριτικούς) και πέρασε στα ψιλά. Σιγά σιγά όμως απέκτησε καλτ φήμη, όπως αρκετά δημιουργήματα της περίφημης δεκαετίας του 1980!

Πρόκειται στην ουσία για ένα buddy movie, με δύο αστυνομικούς του Λος Άντζελες να κυνηγούν νεκροζώντανους! Ένα κύμα διαδοχικών ληστειών στην πόλη έχει ξεσπάσει και οι αστυνομικοί Ρότζερ Μόρτις και Νταγκ Μπίγκελοου προσπαθούν να σταματήσουν μια από αυτές. Μετά από απανωτούς πυροβολισμούς και μια επίθεση με .... αυτοκίνητο κατευθείαν πάνω στον ένα δράστη, οι κακοποιοί βρίσκονται πλέον στο νεκροτομείο. Εκεί η ιατροδικαστής αποδεικνύει ότι τα δύο πτώματα έχουν βρεθεί ξανά στο νεκροτομείο, καθώς υπάρχουν φωτογραφίες τους αλλά και σημάδια από την προηγούμενη νεκροψία. Ένα χημικό στοιχείο που υπάρχει στον οργανισμό των νεκρών οδηγεί τους δύο αστυνομικούς συνεργάτες σε μια εταιρεία που πρόσφατα έχει παραγγείλει μια μεγάλη ποσότητα  από αυτό. Εκεί ανακαλύπτουν μια μηχανή που μπορεί να επαναφέρει τα νεκρά σώματα ξανά στη ζωή και πίσω από όλα αυτά κρύβεται φυσικά ο πλούσιος ιδιοκτήτης της εταιρείας αλλά κι ένας συνεργός μέσα από την αστυνομία, που φροντίζει να προμηθεύει τα πτώματα. Το μεγάλο πρόβλημα προκύπτει όταν ο ένας αστυνομικός, μετά από συμπλοκή με ένα ζόμπι θα χάσει τη ζωή του. Τι κάνει λοιπόν ο φίλος του; Φυσικά τον επαναφέρει στη ζωή με τη βοήθεια του μηχανήματος! Οι ώρες όμως που έχει μπροστά του δεν είναι πολλές καθώς η αποσύνθεση προχωρά και το σώμα του σύντομα θα διαλυθεί.

 Ο Μαρκ Γκόλντμπλατ έχει σκηνοθετήσει είναι επιτυχημένος μοντέρ στο Χόλιγουντ αλλά έχει σκηνοθετήσει μόλις δύο ταινίες. Το Dead Heat και ένα χρόνο μετά το The Punisher, με τον Ντολφ Λούντγκρεν στο ρόλο του κόμικ ήρωα της Μάρβελ. Και οι δύο ταινίες του Γκολντμπλατ έχουν αποκτήσει καλτ φήμη αλλά δεν είχαν πάει καλά εισπρακτικά στην εποχή τους κάτι που φαίνεται να σταμάτησε την σκηνοθετική καριέρα του. Εδώ πάντως φτιάχνει μια αρκετά διασκεδαστική ταινία, ένα βίαιο αλλά εντελώς καρτουνίστικο b movie, με γρήγορους ρυθμούς, καλές ατάκες και πάρα πολύ καλά πρακτικά εφέ, που κρατάνε μέχρι σήμερα. Κορυφή όλων των σκηνών με πρακτικά εφέ είναι αυτή στο κινέζικο εστιατόριο, την οποία δεν χρειάζεται να περιγράψουμε, γιατί αξίζει απλώς να τη δείτε.

 Εύσημα παίρνει σίγουρα και το σενάριο του Τέρι Μπλακ, που ούτε αυτός δούλεψε ξανά σε κινηματογραφική ταινία αλλά μόνο σε τηλεοπτικές σειρές και βίντεο παιχνίδια. Έχει φτιάξει μια αρκετά έξυπνη ιστορία και έχει φροντίσει να να εξελίξει την πλοκή του. Οι χαρακτήρες μπορεί να είναι τυπικοί για το είδος και να μην αναλύονται ιδιαίτερα αλλά είναι τέτοια η "υφή " της ταινίας που πραγματικά δε σε απασχολεί ιδιαίτερα.

Αυτό που σίγουρα δεν υπάρχει στην ταινία είναι καλές ερμηνείες. Οι δύο πρωταγωνιστές σώζονται σχετικά κυρίως λόγω προσωπικότητας των ηθοποιών. Ο Τζο Πίσκοπο ήταν ένας αρκετά έμπειρος κωμικός και έχει αρκετή άνεση στην οθόνη ενώ ο Τριτ Γουίλιαμς, από τη στιγμή που επιστρέφει στη ζωή φαίνεται να χαλαρώνει την ερμηνεία του και να το απολαμβάνει. Από τους υπόλοιπους, μέτρια πράγματα. Ακόμα κι από τον μέγιστο Βίνσεντ Πράις, πράγμα που με κάνει να πιστεύω ότι όλο αυτό οφείλεται στον σκηνοθέτη και την καθοδήγηση των ηθοποιών.

 Θα μπορούσε να είναι κάτι πολύ καλύτερο και ακόμα πιο διασκεδαστικό, το Dead Heat, αν ίσως έδινε λίγη περισσότερη βάση στους ηθοποιούς και δούλευε λίγο περισσότερο τους διαλόγους του. Υπάρχουν εκπληκτικές ατάκες, που τις διαδέχονται όμως άλλες εντελώς συμβατικές και πολλές φορές ανόητες.

 Ίσως όμως αυτό να προσθέτει κάτι τελικά στη μαγεία αυτής της ταινίας. Ίσως αυτό το πιο πρόχειρο σε πολλά σημεία, να σε χαλαρώνει ακόμα περισσότερο και να δέχεσαι πιο εύκολα τα ευτράπελα που συμβαίνουν μέχρι να φτάσεις στην απίστευτη τελευταία σκηνή παρωδία του Καζαμπλάνκα! Συν του ότι οδηγήσε σε ένα φινάλε που καμία σημερινή ταινία δε θα υιοθετούσε.

 Τέλεια πρόταση λοιπόν για τους φίλους της δεκαετίας του '80, των αστυνομικών buddy movies και των ταινιών φαντασίας. Ταινία για εγγυημένο χαβαλέ, είτε για ατομική είτε για ομαδική προβολή!

Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων

b-movies.gr

PopCorn

IMDB