Είδος: Τρόμου, Κωμωδία
"Υπό προϋποθέσεις μπορείς να περάσεις καλά και σε αυτή την ταινία παρότι δεν είναι τόσο φρέσκια όσο η πρώτη. Δεν έχει την ίδια ενέργεια παρά μόνο για ένα μισάωρο πριν το τέλος, που εκεί όντως θυμίζει περισσότερο το πρώτο φιλμ και τον καλό ρυθμό που διατηρούσε."Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Η ΝΤΑΝΤΑ:
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ
Σκηνοθεσία: McG
Σενάριο: Dan Lagana,
Brad Morris,Jimmy Warden,McG
Παίζουν: Judah Lewis, Jenna Ortega
Emily Alyn Lind, Robie Amell,
Bella Thorne, Samara Weaving
Το Netflix καταφέρνει να παρουσιάσει μερικές φορές ταινίες που μπορεί να μην ξεχειλίζουν ποιότητας αλλά που να είναι αρκούντως διασκεδαστικές για τηλεοπτική προβολή. Τέτοια ταινία ήταν το The Babysitter του 2017(που φυσικά ακόμα μπορείτε να δείτε στην πλατφόρμα),που παρά τα σεναριακά του ελαττώματα, έβγαζε μια διάθεση για πλάκα και μια εφηβική ενέργεια, που εύκολα παρέπεμπε σε δουλειές της δεκαετίας του ‘80. Φαντάζομαι όχι τυχαία, γιατί είναι η εποχή που οι b movies ανθίζουν και φθηνές ταινίες τρόμου και κωμικά slashers γεμίζουν τα ράφια των βίντεο κλαμπ αλλά και τις κινηματογραφικές αίθουσες και είναι φανερό ότι ο McG, ο σκηνοθέτης της ταινίας, έχει αρκετά στο μυαλό του την εποχή εκείνη. Ο συνδυασμός τρόμου, κωμωδίας, slasher και μουσικής είναι κάτι που φαίνεται να του πηγαίνει και λειτουργεί πολύ καλά για την ταινία του, που εύκολα μπορεί να βρει κοινό εκεί έξω.
Τρία χρόνια μετά έρχεται η συνέχεια αυτής της ταινίας, με το The Babysitter :Killer Queen και όλοι οι βασικοί συντελεστές επιστρέφουν. Εδώ βέβαια ο πρωταγωνιστής, Τζούντα Λιούις, δεν χρειάζεται πλέον νταντά καθώς τελείωσε το σχολείο και ετοιμάζεται για το κολλέγιο. Κανείς δεν έχει πιστέψει μέχρι σήμερα την ιστορία του για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν τρία χρόνια πριν και την σατανική αίρεση, που, με αρχηγό την ίδια την νταντά του, προσπάθησε να τον σκοτώσει. Έτσι εξακολουθεί να δέχεται τα πειράγματα των συμμαθητών του ενώ και οι γονείς του ετοιμάζονται να τον στείλουν σε ψυχιατρική κλινική. Για να το αποφύγει, το σκάει με τη φίλη του, Μέλανι, για ένα Σαββατοκύριακο σε μια λίμνη, όπου διάφοροι μαθητές οργανώνουν πάρτι αποφοίτησης. Το παρελθόν όμως έρχεται να τον στοιχειώσει και η σατανική αίρεση επιστρέφει για να τελειώσει αυτό που άρχισε τρία χρόνια πριν αλλά με διαφορετική αρχηγό αυτή τη φορά.
Υπό προϋποθέσεις μπορείς να περάσεις καλά και σε αυτή την ταινία παρότι δεν είναι τόσο φρέσκια όσο η πρώτη. Δεν έχει την ίδια ενέργεια παρά μόνο για ένα μισάωρο πριν το τέλος, που εκεί όντως θυμίζει περισσότερο το πρώτο φιλμ και τον καλό ρυθμό που διατηρούσε. Το χιούμορ παραμένει το ίδιο και οι αιματηρές σκηνές εξακολουθούν να έρχονται κι εδώ χωρίς προειδοποίηση, πράγμα που τους φίλους του slasher θα ικανοποιήσει αρκετά, γιατί είναι μέσα στα πλαίσια των κανόνων του είδους οι όσο γίνεται πιο αιματηροί θάνατοι επί της οθόνης.
Οι ηθοποιοί πάντως είναι αυτοί που το διασκεδάζουν περισσότερο απ’ ότι φαίνεται και ειδικότερα ο Ρόμπι Αμέλ, που γυρίζει επιδεικνύοντας το γυμνασμένο πάνω σώμα του και παίζει έναν τύπο γεμάτο ενέργεια και πάντα κεφάτο, με μόνο πρόβλημα το ότι είναι δολοφονικό μέλος μιας αίρεσης. Ο Τζούντα Λιούις είναι κι εδώ καλός, ως ο λίγο μεγαλύτερος πια πιτσιρικάς με τα προβλήματα κοινωνικής δικτύωσης, η συνομήλική του, Έμιλι Άλιν Λιντ, έχει έναν ρόλο λίγο πιο ενδιαφέροντα, ενώ η παρουσία της , όπως εξελίσσεται, νέας βασίλισσας των ταινιών τρόμου, Σαμάρα Γουίβινγκ, δεν μας ενόχλησε ποτέ.
Με λίγα λόγια, λοιπόν, αν έχεις δει την πρώτη ταινία και σου άρεσε, τότε μια χαρά θα σου κάνει κι αυτή εδώ κι ας διακρίνεις τις ελλείψεις της σε μερικά επίπεδα. Αν δεν έχεις δει όμως την πρώτη ταινία, δε θα πρότεινα να πας σε αυτή, όχι γιατί δε θα καταλάβεις τι γίνεται λόγω του πολύπλοκου και πολυεπίπεδου σεναρίου αλλά γιατί είναι σαν τη συνέχεια μιας φάρσας που θα έχεις χάσει την αρχή της, οπότε δε θα μπορείς να μπεις στο κλίμα όπως η υπόλοιπη παρέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου