7.2.19

Revenger (2019)

Είδος: Δράσης

"Κάμερα που συμμετέχει στις μάχες, γρήγορο μοντάζ και εξαιρετικές χορογραφίες, αποζημιώνουν εν τέλει για το αλλοπρόσαλλο του σεναρίου στην προσπάθεια να δώσει παραπάνω κίνητρα και να μας κάνει να συμπαθήσουμε περισσότερο τον πρωταγωνιστή, χωρίς να χρειάζεται, αφού και μόνο το κίνητρο της εκδίκησης για το χαμό της οικογένειάς του αρκεί."

Η ΤΕΛΙΚΗ ΕΚΔΙΚΗΣΗ
Σκηνοθεσία:Seung-Won Lee
Σενάριο:Bruce Khan
Παίζουν:Bruce Khan,
Hee-soon Park,Jin-seo Yoon
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
 Ο Μπρους Καν, ο άνθρωπος που δε μπορείς να βρεις πολλά πράγματα για αυτόν στο διαδίκτυο, είναι ο σεναριογράφος και πρωταγωνιστής του Revenger. Προσπάθησα να συλλέξω πληροφορίες για τον Καν αλλά μάταια, καταφέρνοντας να μάθω μόνο ότι κατάγεται από τη Νότια Κορέα και ότι έχει εργαστεί ως χορογράφος πολεμικών και κασκαντέρ σε μερικά φιλμς, μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Το The Revenger φαίνεται να είναι η προσπάθειά του να κερδίσει μια θέση ανάμεσα στους πρωταγωνιστές των ταινιών πολεμικών τεχνών και προσωπικά με κέρδισε, δείχνοντας ότι έχει αυτό που χρειάζεται για τις ταινίες του είδους. Υστερεί μεν σε υποκριτικό ταλέντο αλλά στις ταινίες που στοχεύει δεν είναι αυτό το κύριο ζητούμενο. Οι πρωταγωνιστές ταινιών δράσης και ειδικά στον τομέα των πολεμικών τεχνών, αυτό που χρειάζεται να κάνουν είναι να μπαίνουν οι ίδιοι μπροστά από την κάμερα και να λερώνουν τα χέρια τους, πράγμα που ο Καν μπορεί άνετα να κάνει.
  Στο Revenger γράφει ένα προσχηματικό σενάριο, το οποίο αν το βάλεις κάτω δε θα βρεις να "στέκει" σαν ρεαλιστική ιστορία αλλά απλώς βοηθά στην επίδειξη πολεμικών τεχνών που θέλει να στήσει ο πρωταγωνιστής. Παρακολουθούμε λοιπόν έναν πρώην αστυνομικό να φυλακίζεται για κάποιο έγκλημα σε ένα νησί- φυλακή για βαρυποινίτες. Σκοπός είναι να βρει τον άνθρωπο που δολοφόνησε τη γυναίκα και το παιδί του και να πάρει εκδίκηση.
  Το φιλμ δεν αργεί να πάρει μπροστά και δείχνει από την πρώτη σκηνή τι είναι αυτό που θέλει να κάνει, έστω κι αν προσπαθεί να στήσει μια αλλόκοτη ιστορία που δεν έχει κανένα νόημα αν το καλοσκεφτείς. Δεν ξέρω τι δουλειά έχουν ολόκληρες οικογένειες φυλακισμένες σε ένα νησί το οποίο είναι φυλακή για στυγερούς εγκληματίες, ούτε μπόρεσα να καταλάβω τι έκανε ο ίδιος ο αστυνομικός για να βρεθεί εκεί αλλά είπαμε ότι στο συγκεκριμένο είδος μπορούμε να κάνουμε μερικές παραχωρήσεις, αρκεί η δράση και μάχες σώμα με σώμα να μπορούν να προσφέρουν το αναμενόμενο θέαμα. Ευτυχώς εκεί τα πάει μια χαρά η ταινία. Κάμερα που συμμετέχει στις μάχες, γρήγορο μοντάζ και εξαιρετικές χορογραφίες, αποζημιώνουν εν τέλει για το αλλοπρόσαλλο του σεναρίου στην προσπάθεια να δώσει παραπάνω κίνητρα και να μας κάνει να συμπαθήσουμε περισσότερο τον πρωταγωνιστή, χωρίς να χρειάζεται, αφού και μόνο το κίνητρο της εκδίκησης για το χαμό της οικογένειάς του αρκεί.
  Η περίπτωση "Μπρους Καν" μοιάζει ενδιαφέρουσα μπροστά στην κάμερα. Του λείπει κάτι από φυσιογνωμία, κάτι πιο έντονο που θα ήθελες να δεις στο πρόσωπο ενός ήρωα ταινιών δράσης αλλά έχει όλο το υπόλοιπο πακέτο. Το κομμάτι της υποκριτικής εδώ το καλύπτει έξυπνα, φροντίζοντας να ανοίξει το στόμα του ελάχιστα, κρύβοντας τα κενά που είναι φανερό ότι υπάρχουν αλλά όλα μπορούν να προχωρήσουν καλά για τον Καν με την επιλογή κατάλληλων ρόλων. Ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος "action hero" περιορισμένων ερμηνευτικών ικανοτήτων θα είναι.



Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
PopCorn
IMDb



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου