16.11.18

The Meg (2018)


"Ο Τερτλτάουμπ φροντίζει να δώσει ενέργεια στο φιλμ και να κρατήσει τους ρυθμούς σε καλά επίπεδα. Ειδικά στο πρώτο κυνήγι του Μεγαλόδοντα φτιάχνει μια αρκετά έντονη σκηνή, όπου λειτουργούν όλα άψογα. Δράση και αγωνία σε κατάλληλες δόσεις."

Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ
Σκηνοθεσία: Jon Turteltaub
Σενάριο: Dean Georgaris,
Jon Hoeber,Erich Hoeber
Παίζουν:Jason Statham,
Bingbing Li,Rainn Wilson
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
 Το καλοκαίρι που μας πέρασε, η επιδρομή των γιγαντιαίων ζώων που θεωρούσαμε ότι έχουν εξαφανιστεί εδώ και εκατομμύρια χρόνια τράνταξε τις κινηματογραφικές αίθουσες. Μετά το Jurassic World: Fallen Kingdom , ήρθε η σειρά του τεράστιου Μεγαλόδοντα να ταράξει τα νερά και ο Τζέισον Στέιθαμ να πάρει το καμάκι του και να ξεχυθεί στο κυνήγι. Κι αν στην πρώτη περίπτωση, αυτή του Fallen Kingdom, τα πράγματα δεν πήγαν πολύ καλά, παρότι περιμέναμε περισσότερα, εδώ, που δεν είχαμε να περιμένουμε και πολλά, περνάς πολύ καλύτερα.
  Ο Τζέισον Στέιθαμ υποδύεται τον Τζόνας Τέιλορ, ειδικό των καταδύσεων και πρώην μέλος των ειδικών δυνάμεων, που εργάζεται πια σε ένα μεγάλο έργο εξερεύνησης ενός ρήγματος στον Ειρηνικό Ωκεανό. Σε μια από τις αποστολές κάτι φαίνεται να επιτίθεται στο πλήρωμα του Τζόνας, διαλύοντας ένα σκάφος εξερεύνησης και ο ίδιος, για να σώσει όσα περισσότερα μέλη μπορεί, αναγκάζεται να αφήσει έντεκα άτομα πίσω. Ως αποτέλεσμα, χάνει τη δουλειά του και κανείς δεν τον πιστεύει όταν μιλά για την τεράστια απειλή που χτύπησε το σκάφος. Πέντε χρόνια μετά θα συμβεί παρόμοιο περιστατικό και η πρώην γυναίκα του Τζόνας, που εργάζεται ακόμα στο ρήγμα, θα βρεθεί παγιδευμένη, μαζί με δύο ακόμα άτομα, στο βυθό. Ο Τζόνας επιστρατεύεται για να βοηθήσει και σύντομα ανακαλύπτουν ότι η απειλή είναι αληθινή και πρόκειται για ένα τεράστιο θηλαστικό της προϊστορικής εποχής, έναν Μεγαλόδοντα. Το πλήρωμα σώζεται αλλά το πλάσμα βγαίνει από το ρήγμα και τώρα πρέπει να το κυνηγήσουν πριν σκορπίσει τον πανικό στις κοντινές ακτές.
 
Εδώ μιλάμε για μια περίπτωση καλογυαλισμένης b-movie! Δεν το παίρνει ποτέ πολύ σοβαρά και μας θυμίζει λίγο δεκαετία 1990. Υπάρχουν όλοι οι αναμενόμενοι χαρακτήρες, υπάρχουν οι "κλασικές" ατάκες και γενικότερα η εξέλιξη της πλοκής δε μας εκπλήσσει αλλά παρόλα αυτά περνάς καλά. Ο Τερτλτάουμπ φροντίζει να δώσει ενέργεια στο φιλμ και να κρατήσει τους ρυθμούς σε καλά επίπεδα. Ειδικά στο πρώτο κυνήγι του Μεγαλόδοντα φτιάχνει μια αρκετά έντονη σκηνή, όπου λειτουργούν όλα άψογα. Δράση και αγωνία σε κατάλληλες δόσεις. Από εκεί και μετά δε μπορεί να το ξανακάνει και να κορυφώσει όπως θα θέλαμε, οπότε βρίσκουμε εδώ ένα από τα σημαντικά μειονεκτήματα του φιλμ.
  Γενικά, όμως, το The Meg είναι ένα φιλμ γυρισμένο με κέφι και διάθεση και φυσικά όλο αυτό περνά στην οθόνη. Εννοείται ότι όλα κάπου τα έχουμε ξαναδεί και πολλές φορές καλύτερα (αλλά και πολύ περισσότερες χειρότερα) όμως η ταινία του Τερτλτάουμπ δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας και ο ίδιος μάλλον το γνωρίζει, οπότε φρόντισε να φτιάξει ένα μια διασκεδαστική B movie, για εύκολους θεατές. Δράση, δύο τρεις θεαματικές σκηνές, χιούμορ κι ένα τεράστιο πλάσμα που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να κυνηγά, γεμίζουν εύκολα εκατό περίπου λεπτά, χωρίς να βαρεθείς.



Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Cine.gr
PopCorn
IMDb



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου