Είδος: Κωμωδία, Δράσης
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Η δόση παρωδίας του Πολύ Σκληρός Για να Πεθάνει δεν σώζει ετούτο το απαράδεκτο δημιούργημα. Ανδρικά όργανα σε κοινή θέα, κακόγουστα ομοφοβικά αστεία και όλα αυτά σε μια διαρκής επανάληψη, προκαλώντας την αντοχή σου στο κακό χιούμορ. Μπορεί ένα αστείο να είναι προκλητικό, μπορεί να είναι ακόμα και ομοφοβικό και να βρει το στόχο του, αρκεί να υπάρχει ένα δείγμα ευφυίας πίσω από αυτό. Δε χρειάζεται πάντα να συμφωνείς με ένα αστείο για να γελάσεις. Τουναντίον, θεωρώ ότι το καλό αστείο είναι αυτό που σε κάνει να γελάσεις ακόμα κι αν σε βρίσκει αντίθετο ως προς αντικείμενό του.
"Ανδρικά όργανα σε κοινή θέα, κακόγουστα ομοφοβικά αστεία και όλα αυτά σε μια διαρκής επανάληψη, προκαλώντας την αντοχή σου στο κακό χιούμορ."
 |
Σκηνοθεσία: Kyle Newacheck
Σενάριο: Anders Holm,
Kyle Newacheck,Adam Devine, Blake Anderson
Παίζουν:Adam Devine,
Anders Holm,Blake Anderson |
Απογοητευτική κωμωδία, κακού "κολεγιακού" χιούμορ που εστιάζει σε σεξουαλικού τύπου λεκτικά και οπτικά "αστεία" ελπίζοντας να βρει το κοινό της στους φίλους του Workaholics, αφού έχει τους ίδιους δημιουργούς και πρωταγωνιστές με τη σειρά. Δεν έχω παρακολουθήσει ούτε ένα επεισόδιο της σειράς αλλά αν το χιούμορ κινείται στα ίδια πλαίσια με αυτό του Game Over, Man, χαίρομαι που δεν το έκανα.
Η πλοκή της ταινίας μας μεταφέρει σε ένα ξενοδοχείο κάποιας πόλης της Αμερικής, που ειλικρινά δε θυμάμαι ποια είναι -όχι ότι έχει σημασία. Εκεί εργάζονται στην υπηρεσία καθαρισμού τρεις τύποι, οι οποίοι φιλοδοξούν να σχεδιάσουν ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι που θα τους αποφέρει πολλά χρήματα και θα αλλάξει τις μίζερες ζωές τους. Η ιδέα υπάρχει αλλά το χρήμα όχι. Η ευκαιρία για χρηματοδότηση της ιδέας τους εμφανίζεται όταν ένας πλούσιος νεαρός Άραβας θα κάνει ένα πάρτι στο ξενοδοχείο. Οι τρεις τους θα τον πλησιάσουν και θα προσπαθήσουν να του παρουσιάσουν τα σχέδιά τους, όμως, έρχονται τα πάνω κάτω όταν μια ομάδα τρομοκρατών εισβάλει, με στόχο τον πλούσιο Άραβα. Οι "ήρωές" μας βρίσκονται παγιδευμένοι στους διαδρόμους του ξενοδοχείου και αφού δεν μπορούν να ξεφύγουν αποφασίζουν να το παίξουν Τζον ΜακΛέιν και να αναλάβουν δράση, να σώσουν τους ομήρους και τον υποψήφιο χρηματοδότη τους.
Η δόση παρωδίας του Πολύ Σκληρός Για να Πεθάνει δεν σώζει ετούτο το απαράδεκτο δημιούργημα. Ανδρικά όργανα σε κοινή θέα, κακόγουστα ομοφοβικά αστεία και όλα αυτά σε μια διαρκής επανάληψη, προκαλώντας την αντοχή σου στο κακό χιούμορ. Μπορεί ένα αστείο να είναι προκλητικό, μπορεί να είναι ακόμα και ομοφοβικό και να βρει το στόχο του, αρκεί να υπάρχει ένα δείγμα ευφυίας πίσω από αυτό. Δε χρειάζεται πάντα να συμφωνείς με ένα αστείο για να γελάσεις. Τουναντίον, θεωρώ ότι το καλό αστείο είναι αυτό που σε κάνει να γελάσεις ακόμα κι αν σε βρίσκει αντίθετο ως προς αντικείμενό του.
Όντας ένας άνθρωπος που γελάει εύκολα ακόμα και με αυτό που ονομάζουμε "χαζοκωμωδία" ή "χαζοαμερικανιά", έκατσα να παρακολουθήσω το Game Over, Man με αρκετά καλές προθέσεις. Μετά τα πρώτα λεπτά είχε χαθεί κάθε ελπίδα μου για μια μέτρια έστω κωμωδία καταστάσεων, ενώ στο μέσο της ταινίας έκλεισα την τηλεόραση κι έφυγα απογοητευμένος για το βραδινό μου ύπνο. Game Over στα σαράντα (περίπου) λεπτά για εμένα. Η χειρότερη κωμωδία που έχω δει (έστω και μέχρι τη μέση) τα τελευταία χρόνια!
(Οι ταινίες της στήλης Πριν Το Τέλος δεν βαθμολογούνται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου