Είδος: Περιπέτεια, Θρίλερ
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στο φιλμ που σκηνοθετεί ο Στίβεν Σ. Μίλερ. Αν εξαιρέσουμε την όμορφη κινηματογράφηση της άγριας φύσης, στα υπόλοιπα η ταινία πάσχει. Έχουμε μια ταινία δράσης με στοιχεία θρίλερ, που ούτε αρκετή δράση έχουμε, ούτε ιδιαίτερα αγωνιούμε για την κατάληξη της πλοκής για τους ήρωες. Υπάρχει μια ανατροπή λίγο πριν το φινάλε που όμως την περιμένεις από πολύ νωρίς και καμία εντύπωση δε σου προκαλεί.
"Δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στο φιλμ που σκηνοθετεί ο Στίβεν Σ. Μίλερ. Αν εξαιρέσουμε την όμορφη κινηματογράφηση της άγριας φύσης, στα υπόλοιπα η ταινία πάσχει. Έχουμε μια ταινία δράσης με στοιχεία θρίλερ, που ούτε αρκετή δράση έχουμε, ούτε ιδιαίτερα αγωνιούμε για την κατάληξη της πλοκής για τους ήρωες. "
 |
Σκηνοθεσία:Steven C. Miller
Σενάριο:Nick Gordon
Παίζουν:Bruce Willis,
Hayden Christensen,Ty Shelton |
Δε θέλω να επαναλαμβάνομαι. Το έχω γράψει ξανά. Έχω αναφέρει το ζήτημα της επιλογής των ταινιών που προτείνουν στον Μπρους Γουίλις τα τελευταία χρόνια και την τάση να λέει σε κάθε μπαρούφα, εύπεπτη περιπέτεια της σειράς, "ναι". Άλλο ένα "ναι" του Γουίλις αποτελεί το First Kill, όπου στη θέση του συμπρωταγωνιστή βρίσκουμε τον Χέιντεν Κρίστενσεν, που κάποτε ήλπιζε ότι θα γίνει πρώτο όνομα, λόγω του ρόλου του ως Άνακιν Σκάιγουόκερ στην πρίκουελ τριλογία του Πολέμου Των Άστρων. Όνειρα χαμένα για τον Χέιντεν, περασμένα μεγαλεία για τον Μπρους, και τίποτα δεν αλλάζει ούτε με το First Kill.
Η υπόθεση θέλει τον σκληρά εργαζόμενο χρηματομεσίτη στη Γουόλ Στριτ, Γουίλ, να επιστρέφει για Σαββατοκύριακο στη μικρή πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, για να έρθει πιο κοντά με τον μικρό του γιο. Εκεί θα κυνηγήσουν και θα προσπαθήσουν να περάσουν ανέμελες οικογενειακές στιγμές αλλά η τύχη τους μπλέκει στην πρόσφατη ληστεία της τράπεζας της πόλης. Μια τυχαία συνάντηση με δύο κακοποιούς στο δάσος, ένα κλειδί που μόνο ο Γουίλ βλέπει που προσγειώνεται όταν το πετά ένας από τους δύο κακοποιούς, ο θάνατος ενός από σφαίρες του Γουίλ που προσπαθεί να προστατέψει το γιο του, η απαγωγή του μικρού από τον άλλο και η προσπάθεια να πάρει πίσω ο Γουίλ το γιο του, βρίσκοντας το κλειδί και ανταλλάσσοντάς το με το παιδί, χωρίς όμως να μπλεχτεί σε όλα αυτά η αστυνομία και ο ντόπιος σερίφης, που υποψιάζεται ότι κάτι του κρύβει ο Γουίλ.
Δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στο φιλμ που σκηνοθετεί ο Στίβεν Σ. Μίλερ. Αν εξαιρέσουμε την όμορφη κινηματογράφηση της άγριας φύσης, στα υπόλοιπα η ταινία πάσχει. Έχουμε μια ταινία δράσης με στοιχεία θρίλερ, που ούτε αρκετή δράση έχουμε, ούτε ιδιαίτερα αγωνιούμε για την κατάληξη της πλοκής για τους ήρωες. Υπάρχει μια ανατροπή λίγο πριν το φινάλε που όμως την περιμένεις από πολύ νωρίς και καμία εντύπωση δε σου προκαλεί.
Το σενάριο είναι τυπικό για φιλμ του είδους αλλά καμουφλάρεται με μικρές ψυχολογικές προεκτάσεις, μπλέκοντας την ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού στο σχολείο με το κυνήγι και την ενδυνάμωση του χαρακτήρα του μέσα από αυτή τη διαδικασία. Όχι άσχημη η ιδέα αλλά η εκτέλεση περνά λάθος το μήνυμα. Προσπαθεί λίγο παραπάνω με την ανατροπή πριν το φινάλε και την αποκάλυψη μιας πλεκτάνης να δώσει κάτι παραπάνω, όμως δε βοηθά ο τρόπος που χειρίζεται το υλικό ο Μίλερ. Η δράση είναι χλιαρή και αποτυγχάνει και στο χτίσιμο αγωνίας, ενώ έχει χάσει από νωρίς το παιχνίδι των χαρακτήρων και της δόμησης των μεταξύ τους σχέσεων.
Ο Μπρους Γουίλις έχει κι εδώ μονίμως το βαριεστημένο ύφος του, ο Κρίστενσεν δεν πείθει γενικότερα κι έτσι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι (αν μπορείς να το πεις έτσι) βρίσκεται μόνο στη σχέση του μικρού με τον απαγωγέα του.
Τι μας μένει λοιπόν από το First Kill; Στην ουσία, τίποτα πέρα από μία συμπαθητική σκηνή κυνηγητού στο δάσος. Όλα τα υπόλοιπα είναι τόσο συμβατικά και χιλιοϊδωμένα, κυλάνε με τόσο γνώριμο τρόπο, που σε αφήνουν αδιάφορο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου