Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας, Περιπέτεια
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Το φιλμ του Ριβς ξεκινά δέκα περίπου χρόνια μετά τα γεγονότα της προηγούμενης ταινίας και το ξέσπασμα του ιού που σκοτώνει τους σιγά σιγά τους ανθρώπους. Οι πίθηκοι έχουν χτίσει μια ολόκληρη κοινωνία και αναπτύσσουν συνεχώς την ευφυΐα τους. Κυνηγούν για να ζήσουν, μαθαίνουν τη νοηματική σε όλα τα μέλη της φυλής, δίνουν εκπαίδευση στους νεαρούς και χτίζουν τα πρώτα σημάδια πολιτισμού, απομακρυσμένοι από τους ανθρώπους. Πίσω στο Σαν Φρανσίσκο, απέναντι από το δάσος που ζουν οι πίθηκοι, οι άνθρωποι ζουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και τις ανέσεις του παρελθόντος. Μια ομάδα από αυτούς προσπαθεί να φτάσει στο δάσος, να επικοινωνήσει με τους πιθήκους και να περάσει από την περιοχή τους για να φτάσει σε ένα παλιό υδροηλεκτρικό φράγμα και να μπορέσει να τροφοδοτήσει την πόλη ξανά. Μετά από μια σύντομη διαμάχη και τη βοήθεια των ανθρώπων στην άρρωστη σύζυγο του Σίζαρ, που μόλις έφερε στον κόσμο το δεύτερο γιο τους, οι πίθηκοι βοηθούν τους ανθρώπους να επιδιορθώσουν το φράγμα. Ο έχθρος όμως έρχεται μέσα από την ίδια του τη φυλή για τον Σίζαρ. Ο Κόμπα, πιστός υπαρχηγός του, στήνει μια απόπειρα δολοφονίας με στόχο τον Σίζαρ και με τέτοιο τρόπο ώστε να κατηγορηθούν γι αυτό οι άνθρωποι. Ο Σίζαρ θεωρείται νεκρός και ο Κόμπα ηγείται της επίθεσης ενάντια στην πόλη των ανθρώπων.
Αρκετά πράγματα απασχολούν το φιλμ, όπως συνέβαινε και με τα παλαιότερα φιλμ της σειράς. Ο Ριβς και οι σεναριογράφοι του σκαλίζουν θέματα κοινωνικά, πολιτικά, ηθικά και πολιτισμικά και φτιάχνουν ένα από τα καλύτερα φιλμ των τελευταίων ετών. Η κάμερα του Αμερικανού σκηνοθέτη έχει εκπληκτική δυναμική και φροντίζει να μιλά μέσα από αυτή στήνοντας τα πλάνα του μοναδικά. Συμβολισμοί σε πολλά σημεία, αναδρομές στο ιστορικό παρελθόν των ανθρώπων και στο κέντρο όλων ένας υπέροχος χαρακτήρας. Ο Σίζαρ προσπαθεί να κατανοήσει των τρόπο σκέψης των ανθρώπων μόνο και μόνο για να δει ότι και η δική του φυλή δεν αργεί να ακολουθήσει τα μονοπάτια ίντριγκας και διαφθοράς που ακολούθησαν πολλές φορές στο παρελθόν οι άνθρωποι. Άνθρωπος εναντίον ανθρώπου, πίθηκος εναντίον ανθρώπου αλλά και πίθηκος εναντίον πιθήκου και ο Ριβς διευθύνει όλες αυτές τις διαμάχες δημιουργώντας μια έντονη κορύφωση στην ταινία του, η οποία μπορεί να έχει εξαιρετικά ειδικά εφέ αλλά όλα όσα συμβαίνουν δημιουργούνται χάρη στην προσοχή που δίνει ο Ριβς στο σενάριο και τους χαρακτήρες του.
Αντίπαλο δέος του Σίζαρ είναι ο Κόμπα, ερμηνευμένος κι αυτός εξαιρετικά από τον Τόμπι Κίμπελ. Ο Αντίπαλο δέος όχι μόνο για χάρη της πλοκής της ταινίας αλλά και στο ερμηνευτικό επίπεδο καθώς ο Κίμπελ δίνει μια ερμηνεία αρκετά κοντά σε αυτή του Σέρκις και ο Κόμπα γίνεται ένας από τους πιο μισητούς αλλά και αρκετές στιγμές συμπαθείς κακούς που έχουμε δει, κατανοώντας τα τραύματα που κουβαλά από την εποχή που ζούσε ως πειραματόζωο στα ανθρώπινα εργαστήρια.
"Άνθρωπος εναντίον ανθρώπου, πίθηκος εναντίον ανθρώπου αλλά και πίθηκος εναντίον πιθήκου και ο Ριβς διευθύνει όλες αυτές τις διαμάχες δημιουργώντας μια έντονη κορύφωση στην ταινία του, η οποία μπορεί να έχει εξαιρετικά ειδικά εφέ αλλά όλα όσα συμβαίνουν δημιουργούνται χάρη στην προσοχή που δίνει ο Ριβς στο σενάριο και τους χαρακτήρες του."
 |
Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΩΝ ΠΙΘΗΚΩΝ:
Η ΑΥΓΗ
Σκηνοθεσία:Matt Reeves
Σενάριο:Mark Bomback,
Rick Jaffa,Amanda Silver
Παίζουν:Andy Serkis,Jason Clarke,
Gary Oldman |
Αν υποθέσουμε ότι κανείς δεν περίμενε ότι θα είχε κάτι να πει η προηγούμενη ταινία του Πλανήτη των Πιθήκων (Rise of The Planet of The Apes) κι ότι μάλλον θα ήταν μια αρπαχτή για το καλοκαίρι του 2011, τότε ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι η συνέχεια θα ήταν ακόμα πιο συναρπαστική, ακόμα πιο ουσιαστική κινηματογραφικά. Κι όμως το δεύτερο φιλμ αυτής της νεότερης σειράς ταινιών του franchise κατάφερε να κάνει τη διαφορά και να μας δώσει μια ιδιαίτερη σπουδή χαρακτήρων και να εξετάσει ακόμα πιο βαθιά τα ζητήματα του φυλετικού μίσους, της ταξικής πάλης, της οικογένειας, της εκδίκησης.
Ο Ρούπερτ Γουάιατ φεύγει, ο Ματ Ριβς παίρνει τη θέση του και δίνει έναν σκοτεινό τόνο στο φιλμ. Δίνει κι αυτός περισσότερο βάση στους πιθήκους αλλά φροντίζει να βάλει και μερικούς μελετημένους ανθρώπινους χαρακτήρες στην αντίπερα όχθη. Ο Ριβς καθοδηγεί τους ηθοποιούς του ιδανικά και αποσπά άλλη μια εκπληκτική ερμηνεία από τον Άντι Σέρκις ως Σίζαρ, ο ηγέτης της φυλής του, που το μόνο που ζητά είναι να ζήσουν οι δικοί του ελεύθεροι και ειρηνικά αφού πλέον τους έχει οδηγήσει μακριά από τη σκλαβιά των ανθρώπων.
Το φιλμ του Ριβς ξεκινά δέκα περίπου χρόνια μετά τα γεγονότα της προηγούμενης ταινίας και το ξέσπασμα του ιού που σκοτώνει τους σιγά σιγά τους ανθρώπους. Οι πίθηκοι έχουν χτίσει μια ολόκληρη κοινωνία και αναπτύσσουν συνεχώς την ευφυΐα τους. Κυνηγούν για να ζήσουν, μαθαίνουν τη νοηματική σε όλα τα μέλη της φυλής, δίνουν εκπαίδευση στους νεαρούς και χτίζουν τα πρώτα σημάδια πολιτισμού, απομακρυσμένοι από τους ανθρώπους. Πίσω στο Σαν Φρανσίσκο, απέναντι από το δάσος που ζουν οι πίθηκοι, οι άνθρωποι ζουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και τις ανέσεις του παρελθόντος. Μια ομάδα από αυτούς προσπαθεί να φτάσει στο δάσος, να επικοινωνήσει με τους πιθήκους και να περάσει από την περιοχή τους για να φτάσει σε ένα παλιό υδροηλεκτρικό φράγμα και να μπορέσει να τροφοδοτήσει την πόλη ξανά. Μετά από μια σύντομη διαμάχη και τη βοήθεια των ανθρώπων στην άρρωστη σύζυγο του Σίζαρ, που μόλις έφερε στον κόσμο το δεύτερο γιο τους, οι πίθηκοι βοηθούν τους ανθρώπους να επιδιορθώσουν το φράγμα. Ο έχθρος όμως έρχεται μέσα από την ίδια του τη φυλή για τον Σίζαρ. Ο Κόμπα, πιστός υπαρχηγός του, στήνει μια απόπειρα δολοφονίας με στόχο τον Σίζαρ και με τέτοιο τρόπο ώστε να κατηγορηθούν γι αυτό οι άνθρωποι. Ο Σίζαρ θεωρείται νεκρός και ο Κόμπα ηγείται της επίθεσης ενάντια στην πόλη των ανθρώπων.
Αρκετά πράγματα απασχολούν το φιλμ, όπως συνέβαινε και με τα παλαιότερα φιλμ της σειράς. Ο Ριβς και οι σεναριογράφοι του σκαλίζουν θέματα κοινωνικά, πολιτικά, ηθικά και πολιτισμικά και φτιάχνουν ένα από τα καλύτερα φιλμ των τελευταίων ετών. Η κάμερα του Αμερικανού σκηνοθέτη έχει εκπληκτική δυναμική και φροντίζει να μιλά μέσα από αυτή στήνοντας τα πλάνα του μοναδικά. Συμβολισμοί σε πολλά σημεία, αναδρομές στο ιστορικό παρελθόν των ανθρώπων και στο κέντρο όλων ένας υπέροχος χαρακτήρας. Ο Σίζαρ προσπαθεί να κατανοήσει των τρόπο σκέψης των ανθρώπων μόνο και μόνο για να δει ότι και η δική του φυλή δεν αργεί να ακολουθήσει τα μονοπάτια ίντριγκας και διαφθοράς που ακολούθησαν πολλές φορές στο παρελθόν οι άνθρωποι. Άνθρωπος εναντίον ανθρώπου, πίθηκος εναντίον ανθρώπου αλλά και πίθηκος εναντίον πιθήκου και ο Ριβς διευθύνει όλες αυτές τις διαμάχες δημιουργώντας μια έντονη κορύφωση στην ταινία του, η οποία μπορεί να έχει εξαιρετικά ειδικά εφέ αλλά όλα όσα συμβαίνουν δημιουργούνται χάρη στην προσοχή που δίνει ο Ριβς στο σενάριο και τους χαρακτήρες του.
Ο Άντι Σέρκις δίνει ακόμα μια φοβερή ερμηνεία, μια από τις καλύτερες τις καριέρας του. Ο Σίζαρ του Σέρκις είναι επιβλητικός. Είναι βαθιά προβληματισμένος για τα δεινά που πέρασε η φυλή του αλλά και για τα δείνα που φαίνεται ότι θα έρθουν, όπως φαίνεται από το τρομαγμένο, προβληματισμένο βλέμμα του στο τελευταίο πλάνο της ταινίας. Άνθρωποι ή πίθηκοι, η εξέλιξη του είδους φαίνεται να είναι παρόμοια και ο Σίζαρ ίσως το έχει ήδη διακρίνει αυτό. Η ευφυΐα δε βοήθησε το ανθρώπινο είδος να σωθεί από την καταστροφή που το ίδιο έφερε και ο Σίζαρ πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να αποτρέψει τους δικούς του από μια παρόμοια κατάληξη. "Πίθηκος δε θα σκοτώσει πίθηκο" και "πίθηκοι ενωμένοι, δυνατοί" διαμηνύει και φροντίζει να περάσει το μήνυμα στους νεότερους της φυλής αλλά όπως σε κάθε κοινωνία που εξελίσσεται και έχει αρχηγό, υπαρχηγό και κοινωνικά στρώματα έστω και σε υποτυπώδη μορφή όπως αυτή των πιθήκων, έρχεται η στιγμή που η διαφθορά εισχωρεί και τα θεμέλια τρίζουν.
Αντίπαλο δέος του Σίζαρ είναι ο Κόμπα, ερμηνευμένος κι αυτός εξαιρετικά από τον Τόμπι Κίμπελ. Ο Αντίπαλο δέος όχι μόνο για χάρη της πλοκής της ταινίας αλλά και στο ερμηνευτικό επίπεδο καθώς ο Κίμπελ δίνει μια ερμηνεία αρκετά κοντά σε αυτή του Σέρκις και ο Κόμπα γίνεται ένας από τους πιο μισητούς αλλά και αρκετές στιγμές συμπαθείς κακούς που έχουμε δει, κατανοώντας τα τραύματα που κουβαλά από την εποχή που ζούσε ως πειραματόζωο στα ανθρώπινα εργαστήρια.
Από την πλευρά των ανθρώπων έχουμε τον Τζέισον Κλαρκ που κι αυτός στέκεται καλά ερμηνευτικά υποδυόμενος κάτι αντίστοιχο του Σίζαρ από την πλευρά των ανθρώπων. Δεν είναι αρχηγός φυλής αλλά θέλει να κάνει το καλύτερο για τους δικούς του και υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση με τον Σίζαρ. Η Κέρι Ράσελ και ο Γκάρι Όλντμαν στέκονται κι αυτοί πολύ καλά, με τον τελευταίο να χάνεται ίσως λίγο άδοξα από τις οθόνες μας.
Αν κρίνω από τις κριτικές που έχει δεχτεί το τρίτο φιλμ αυτής της νέας σειράς ταινιών τότε μιλάμε πλέον για μια από τις καλύτερες κινηματογραφικές τριλογίες αλλά και για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα franchise συνολικά, από την κλασική ταινία του 1968 μέχρι σήμερα. Μια σειρά ταινιών με πιθήκους πρωταγωνιστές, που όμως οι προβληματισμοί που την απασχολούν είναι βαθιά ανθρώπινοι. Το Dawn of The Planet of The Apes μπαίνει ίσως στην κορυφή αυτής της σειράς, τουλάχιστον μέχρι να δούμε τι έχει να πει και η τελευταία προσθήκη, που έρχεται στους κινηματογράφους μας αύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου