Είδος: Περιπέτεια, Φαντασίας
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Η ΜΟΥΜΙΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ
Σκηνοθεσία:Stephen Sommers
Σενάριο:Stephen Sommers
Παίζουν:Brendan Fraser,
Rachel Weisz,John Hannah |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο Ρικ Ο'Κόνελ και η Έβελιν Κάρναχαν ζουν πια παντρεμένοι στο Λονδίνο κι έχουν αποκτήσει ένα γιο, τον Άλεξ, ο οποίος είναι πλέον οκτώ χρονών. Η μούμια του αρχαίου ιερέα του Φαραώ, Ιμούθη, θα ξυπνήσει ξανά και ο Ρικ με την Έβελιν πρέπει να σταματήσουν τα καταστροφικά σχέδιά του.
ΑΠΟΨΗ: Αν πούμε ότι το Η Μούμια Επιστρέφει είναι μια αξιόλογη περιπέτεια με προσεγμένο σενάριο, καλές ερμηνείες και ενδιαφέρουσα πλοκή, θα πούμε ψέμματα. Αν σας πω, όμως, ότι παρά την αδιαφορία της ταινίας του Σόμμερς για ιστορικά γεγονότα και νόμους της φυσικής και του σύμπαντος, εγώ μια χαρά διασκέδασα και με τη συνέχεια της Μούμιας, θα είναι αλήθεια.
Την επόμενη μέρα της πρεμιέρας της πρώτης ταινίας, πίσω στο 1999, οι ιθύνοντες της Universal ειδοποίησαν τον Σόμμερς ότι θέλουν ακόμα μια ταινία με τη Μούμια. Ο φίλτατος Στίβεν δεν λέει όχι κι έτσι δύο χρόνια μετά κάνει πρεμιέρα και η συνέχεια της περιπέτειας του Ρικ Ο'Κόνελ και της συζύγου του πλέον, Έβελιν Κάρναχαν. Οι χαρακτήρες παραμένουν ίδιοι και προσθέτονται τρεις ακόμα. Ο μελλοντικός action hero, Ντουέιν Τζόνσον, γνωστός ως The Rock, κάνει μια εμφάνιση ως Βασιλιάς Σκορπιός (ένα χρόνο μετά θα έχει και τη δική του ταινία), για λίγα λεπτά στην αρχή και στο φινάλε σε μια ψηφιακή εκδοχή του, μισός άνθρωπος, μίσος σκορπιός. Η Πατρίσια Βελάσκεζ έχει μεγαλύτερο ρόλο εδώ ως η ερωμένη του Ιμούθη, Ανκ Σου Ναμούν, που τον ξυπνά από τον ύπνο του ενώ έχουμε και τον μικρό Φρέντι Μπόουθ, στο ρόλο του Άλεξ, γιου των Ρικ κι Έβελιν.
Ο Σόμμερς δε χάνει χρόνο εδώ και μας δείχνει ότι περισσότερο θα ασχοληθεί με τη δράση και τα εφέ παρά με την αφήγηση και τους χαρακτήρες. Το θετικό είναι ότι το φιλμ είναι αρκετά γρήγορο με μερικές ενδιαφέρουσες στιγμές δράσης, οι οποίες είναι, όπως και στο πρώτο φιλμ, υπερβολικές και πάντα με κόμικ διάθεση, με το χιούμορ να είναι κι εδώ σε πρώτο πλάνο. Μερικά θεαματικά εφέ για την εποχή βρίσκουμε κι εδώ, όπως τα νερά που κυνηγούν ένα αερόστατο, η επίθεση των μουμιοποιημένων Πυγμαίων αλλά και η τελευταία σεκάνς, ωστόσο εξακολουθεί το CGI να μην κρατά το ίδιο καλά μέχρι σήμερα.
Το πρωταγωνιστικό δίδυμο δε χάνει τη χημεία του, πράγμα που βοηθά το φιλμ, ο Τζον Χάνα εξακολουθεί να είναι αυτός που έχει τις πιο κωμικές ατακές, ενώ ο Βόσλοου παίζει ξανά τον Ιμούθη, τον οποίο στο φινάλε σχεδόν συμπονάμε. Το ντουέτο που βγάζει περισσότερο γέλιο απαρτίζεται από το μικρό Φρέντι Μπόουθ κι έναν από τους θηριώδεις απαγωγείς του, ανάμεσα στους οποίους αναπτύσσεται μια σχέση μίσους, με το μικρό να φροντίζει να του κάνει συνεχώς τη ζωή δύσκολη.
Αρκετή ενέργεια και σε αυτό το φιλμ, γρήγορες σκηνές, μπόλικη ανεγκέφαλη δράση, χιούμορ λεκτικό και σωματικό και να σου ένα ακόμα φιλμ που δεν περίμενα να το διασκεδάσω τόσο. Μπορεί να βρίσκεται ίσως ένα κλικ κάτω από το πρώτο φιλμ από πλευράς αφήγησης ιστορίας και χαρακτήρων αλλά και πάλι δε μπορώ να κρύψω ότι διόλου δε με ενόχλησε και πέρασα δύο χαλαρές ώρες, χωρίς να βαρεθώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου