Είδος: Κωμωδία
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Το κλασικό μοτίβο της Αμερικανικής κωμωδίας των τελευταίων χρόνων δεν αλλάζει στο φιλμ των Τζος Γκόρντον και Γουίλ Σπεκ. Ασταμάτητη βωμολοχία, αναφορές στην ποπ κουλτούρα, σεξιστικά αστεία και γνώριμος τρόπος εξέλιξης της πλοκής. Αυτά δεν είναι απαραίτητα αποτρεπτικά για κάποιον που τα έχει καλά με το Αμερικανικό χιούμορ και που θα πάει συνειδητοποιημένος στην προβολή της ταινίας. Αυτός σχετικά καλά θα περάσει καθώς αυτά που περιμένει θα τα πάρει, σε μια μέτρια έστω ποσότητα. Ο γράφων, για παράδειγμα, δεν έχει κανένα πρόβλημα με το χιούμορ των κατοίκων της κάποτε άγριας Δύσης, οπότε η ώρα στο Office Christmas Party πέρασε ανώδυνα, χωρίς ωστόσο να νιώσω ποτέ ότι το επίπεδο της κωμωδίας φτάνει εκεί που θα έπρεπε, με βάση το ταλέντο των ηθοποιών που έχουμε στην οθόνη.
 |
Σκηνοθεσία:Josh Gordon,Will Speck
Σενάριο:Justin Malen,
Laura Solon ,Dan Mazer
Παίζουν:Jason Bateman,
Olivia Munn,T.J. Miller |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα, ο Κλέι Βανστόουν, πρέπει να κάνει τα πάντα για να καταφέρει να κλείσει μια μεγάλη συμφωνία για την εταιρεία του, τη στιγμή που η αδερφή του, επικεφαλής της εταιρείας, απειλεί να κλείσει το τμήμα που είναι υπεύθυνος ο Κλέι και να μείνουν στο δρόμο 200 άνθρωποι. Η λύση που σκαρφίζεται ο Κλέι είναι η διοργάνωση ενός μεγάλου Χριστουγεννιάτικου πάρτι στο γραφείο, που θα πείσει τον πελάτη του ότι αξίζει να επενδύσει στην εταιρεία, όμως, σύντομα η κατάσταση ξεφεύγει και οι πάντες μπλέκονται σε μια απίστευτη περιπέτεια.
ΑΠΟΨΗ: Χριστούγεννα! Οι δρόμοι γεμίζουν γιορτινά φώτα, από τα παράθυρα των σπιτιών φεγγοβολούν τα στολισμένα δέντρα, τα τζάκια ανάβουν, οι κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα παίρνουν τη θέση τους στους φούρνους και τα ζαχαροπλαστεία και οι πάντες ετοιμάζονται να περάσουν όμορφες στιγμές με τους δικούς τους ανθρώπους. Εκτός από αυτά, άλλη μια γνήσια Ελληνική παράδοση κατά αυτή την περίοδο, είναι να βλέπουμε Χολιγουντιανές Χριστουγεννιάτικες ταινίες, που μιλάνε για την αγάπη στον συνάνθρωπο, τα όνειρα που πραγματοποιούνται, την αξία της οικογένειας και λοιπά όμορφα πράγματα, που προσφέρονται για "οικογενειακό γιορτινό κινηματογράφο". Το Office Christmas Party, παρότι στην ουσία μιλάει για όλα αυτά, δεν είναι η ταινία που θέλεις να δεις τα Χριστούγεννα με την οικογένεια σου.
Το κλασικό μοτίβο της Αμερικανικής κωμωδίας των τελευταίων χρόνων δεν αλλάζει στο φιλμ των Τζος Γκόρντον και Γουίλ Σπεκ. Ασταμάτητη βωμολοχία, αναφορές στην ποπ κουλτούρα, σεξιστικά αστεία και γνώριμος τρόπος εξέλιξης της πλοκής. Αυτά δεν είναι απαραίτητα αποτρεπτικά για κάποιον που τα έχει καλά με το Αμερικανικό χιούμορ και που θα πάει συνειδητοποιημένος στην προβολή της ταινίας. Αυτός σχετικά καλά θα περάσει καθώς αυτά που περιμένει θα τα πάρει, σε μια μέτρια έστω ποσότητα. Ο γράφων, για παράδειγμα, δεν έχει κανένα πρόβλημα με το χιούμορ των κατοίκων της κάποτε άγριας Δύσης, οπότε η ώρα στο Office Christmas Party πέρασε ανώδυνα, χωρίς ωστόσο να νιώσω ποτέ ότι το επίπεδο της κωμωδίας φτάνει εκεί που θα έπρεπε, με βάση το ταλέντο των ηθοποιών που έχουμε στην οθόνη.
Ο Τζέισον Μπέιτμαν, ο Τ. Τζέι Μίλερ, η Τζένιφερ Άνιστον, η Κέιτ ΜακΚίνον αλλά και άλλες γνωστές φάτσες της σύγχρονης Αμερικανικής κωμωδίας έχουν μαζευτεί στο φιλμ των Γκόρντον και Σπεκ. Όλοι προσθέτουν από κάτι και όλοι έχουν καλές στιγμές και ουσιαστικά αυτή η πλειάδα καλών κωμικών είναι που κάνει το φιλμ ανώδυνη υπόθεση.
Θάρρος και θράσος λείπει από το φιλμ. Θα προτιμούσα να φτάσει τελείως στα άκρα και να είναι όσο πιο πρόστυχο, κανιβαλιστικό και προκλητικό μπορεί να είναι ένα φιλμ που θίγει μια άκρως θρησκευτική και οικογενειακή γιορτή, παρά όλα αυτά να δίνονται σε "σφηνάκια". Το αποτέλεσμα είναι ένα φιλμ που θα ήθελε να είναι ανατρεπτικό αλλά δεν το τολμά. Εκεί που μπορεί να το πάει παραπέρα, σταματά κι επανέρχεται στο ίσιο δρόμο, για να μας θυμίσει ότι τα Χριστούγεννα έχουν τη δική τους κλισέ αντιμετώπιση από το Χόλιγουντ. Κανένα πρόβλημα με αυτό. Απλώς το φιλμ έπρεπε να διαλέξει αν θέλει να είναι κλισέ ή ανατρεπτικό, γιατί και τα δύο δύσκολα συνδυάζονται. Τελικά καταλήγει να κάνει απλώς λίγο "αντροπαρεΐστικο" χαβαλέ και τίποτα παραπάνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου