Είδος : Περιπέτεια
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Πέραν του αδιαμφισβήτητου πρωταγωνιστή αυτού του φιλμ, που δεν είναι απλώς ο Κρεγκ αλλά όλα όσα συμβολίζει ο Μποντ και μπορεί και αντιπροσωπεύει με άνεση ο Κρεγκ, υπάρχουν και δύο ακόμα ηθοποιοί που δίνουν εξαιρετικές ερμηνείες. Η Τζούντι Ντεντς εμφανίζεται για τελευταία φορά ως Μ και είναι η πιο ανθρώπινη στιγμή της. Η ψυχρή επαγγελματίας Μ, φανερώνει το πιο ευαίσθητο πρόσωπό της και δικαιολογεί την ψυχρότητα που διακρίνει έναν άνθρωπο σε μια θέση σαν τη δική της, μέσα από τα μελαγχολικά μάτια της Ντεντς. Ο Χαβιέ Μπαρδέμ δίνει στον Μποντ άλλον έναν αξιομνημόνευτο κακό, ίσως τον καλύτερο μέχρι σήμερα, κλέβοντας κάποιες στιγμές την παράσταση από τον Μποντ. Ο Σίλβα του Μπαρδέμ είναι ένας σαδιστής, πληγωμένος, μπερδεμένος, ευφυής μισάνθρωπος, που δε ζητά παγκόσμια κυριαρχία, όπως συνηθίζουν οι "κακοί" του Μποντ. Θέλει απλώς να πάρει εκδίκηση, με οποιοδήποτε κόστος.
 |
Σκηνοθεσία:Sam Mendes
Σενάριο:Neal Purvis,
Robert Wade,John Logan
Παίζουν:Daniel Craig,
Javier Bardem,Naomie Harris |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Η αποστολή του Μποντ στην Τουρκία καταλήγει με τον ίδιο να θεωρείται νεκρός και μια λίστα πρακτόρων του ΝΑΤΟ να πέφτει στα χέρια τρομοκρατών. Η ΜΙ 6 δέχεται ανοικτή επίθεση, η Μ βρίσκεται σε κίνδυνο και ο Μποντ επιστρέφει στην Αγγλία για να αναλάβει ξανά δράση και να έρθει αντιμέτωπος με το παρελθόν.
ΑΠΟΨΗ: Ο "πενηντάχρονος" Μποντ είναι ο πιο γοητευτικός οπτικά, ο πιο συμβολικός και ένα από τα πιο ιδιαίτερα κινηματογραφικά ψυχογραφήματα. Δεν είναι ίσως η καλύτερη ταινία της σειράς σαν ολοκληρωμένο δημιούργημα, είναι, όμως, η πιο ιδιαίτερη κινηματογραφική στιγμή του κινηματογραφικού κατασκόπου που αγαπήσαμε!
Το πατατράκ του Quantum Of Solace έκανε όλους αυτούς που διαφωνούσαν με την επιλογή του Κρεγκ στη θέση του Μποντ να τρίβουν τα χέρια τους, όμως τέσσερα χρόνια μετά, το Skyfall κλείνει τα στόματα και των τελευταίων επικριτών του Βρετανού ηθοποιού. Παίζει τον Μποντ με τον δικό του τρόπο αλλά προσθέτοντας σιγά σιγά στοιχεία από το κινηματογραφικό παρελθόν του ήρωα, όπως το ίδιο συμβαίνει και με το φιλμ. Εξάλλου, όταν το Skyfall τελειώσει, ο Μποντ μοιάζει να είναι πια ο Μποντ που γνωρίσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες.
Ο Σαμ Μέντες αποφασίζει να φτιάξει ένα σκοτεινό φιλμ χωρίς να ξεχνά το παρελθόν του Μποντ. Βουτά στα ομιχλώδη, γεμάτα υγρασία τοπία της Σκωτίας, για να μας δείξει ότι ο Μποντ είναι άνθρωπος και έχει πονεμένο παρελθόν, που προτιμά να μη θυμάται. Ίσως έτσι θέλει να δικαιολογήσει την σταδιακή μεταμόρφωσή του στον σκληρό αλλά και κοσμοπολίτη, σνομπ πολλές φορές, πράκτορα. Κι αν η σκηνοθεσία του Μέντες ανεβάζει ένα επίπεδο το φιλμ, η εξαιρετική φωτογραφία του Ρότζερ Ντίκινς είναι αυτή που κάνει το Skyfall κάτι εντελώς διαφορετικό από τα προηγούμενα φιλμ του Μποντ. Τα κάδρα, τα χρώματα, οι θέσεις των πρωταγωνιστών μπροστά στην κάμερα, όλα παίζουν το ρόλο του εδώ και μεταμορφώνουν το φιλμ σε μια πολύ ξεχωριστή εμπειρία.
Πέραν του αδιαμφισβήτητου πρωταγωνιστή αυτού του φιλμ, που δεν είναι απλώς ο Κρεγκ αλλά όλα όσα συμβολίζει ο Μποντ και μπορεί και αντιπροσωπεύει με άνεση ο Κρεγκ, υπάρχουν και δύο ακόμα ηθοποιοί που δίνουν εξαιρετικές ερμηνείες. Η Τζούντι Ντεντς εμφανίζεται για τελευταία φορά ως Μ και είναι η πιο ανθρώπινη στιγμή της. Η ψυχρή επαγγελματίας Μ, φανερώνει το πιο ευαίσθητο πρόσωπό της και δικαιολογεί την ψυχρότητα που διακρίνει έναν άνθρωπο σε μια θέση σαν τη δική της, μέσα από τα μελαγχολικά μάτια της Ντεντς. Ο Χαβιέ Μπαρδέμ δίνει στον Μποντ άλλον έναν αξιομνημόνευτο κακό, ίσως τον καλύτερο μέχρι σήμερα, κλέβοντας κάποιες στιγμές την παράσταση από τον Μποντ. Ο Σίλβα του Μπαρδέμ είναι ένας σαδιστής, πληγωμένος, μπερδεμένος, ευφυής μισάνθρωπος, που δε ζητά παγκόσμια κυριαρχία, όπως συνηθίζουν οι "κακοί" του Μποντ. Θέλει απλώς να πάρει εκδίκηση, με οποιοδήποτε κόστος.
Ο Μέντες και οι σεναριογράφοι του φτιάχνουν ένα φιλμ που θα οδηγήσει τον Μποντ πίσω στην πηγή της φήμης του. Ο Κιου επιστρέφει με τη μορφή νεαρού ιδιοφυή "κομπιουτερά", η μις Μανιπένι ...θα κάνει κι αυτή την εμφάνισή της, το κλασικό πιστόλι του Μποντκ, Walther PPK, και η Άστον Μάρτιν εμφανίζονται στο Skyfall τόσο σαν φόρος τιμής αλλά και σαν ενδεικτικά στοιχεία της επιστροφής του Μποντ στις ρίζες του.
Μπορεί το Casino Royale να είναι φαινομενικά μια πιο ολοκληρωμένη και δεμένη ταινία αλλά το Skyfall αποτελεί την πιο καλλιτεχνική δημιουργία ολόκληρης της φιλμογραφίας του Μποντ. Οι ερμηνείες είναι κατά πολύ ανώτερες των υπόλοιπων ταινιών της σειράς και αυτό είναι μεγάλο ατού. Η δράση και η πλοκή είναι λίγο πιο υπόγειες σε κάποιες στιγμές - η διαφορά με το Casino Royale- αλλά η ουσία στο Skyfall βρίσκεται βαθύτερα κι ας είναι μπροστά στα μάτια μας συνεχώς. Ανεπανάληπτη στιγμή για τον Μποντ!
Υ.Γ. Είναι δυνατόν να ξέχασα να πω έστω μια κουβέντα για το τραγούδι των τίτλων; Δικαιολογήστε με... Ένα από τα κορυφαία της σειράς νομίζω. Από αυτά που θα θυμόμαστε αρκετά χρόνια μετά την προβολή του Skyfall στους κινηματογράφους!
Υ.Γ. Είναι δυνατόν να ξέχασα να πω έστω μια κουβέντα για το τραγούδι των τίτλων; Δικαιολογήστε με... Ένα από τα κορυφαία της σειράς νομίζω. Από αυτά που θα θυμόμαστε αρκετά χρόνια μετά την προβολή του Skyfall στους κινηματογράφους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου