Είδος : Περιπέτεια
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Η δράση σε αυτό το φιλμ είναι άψογα χαρογραφημένη, όταν πρόκειται για σώμα με σώμα μονομαχίες, δείχνοντας μας συνεχώς την ένταση του Μποντ, ζητώντας μας να ξεχάσουμε τους χαλαρούς τύπους των προηγούμενων δεκαετιών. Εδώ ο Μποντ είναι πιο ανθρώπινος και πιο σκληρός από ποτέ. Είναι ένας εκτελεστής, ένας δολοφόνος, που πονάει και που ματώνει. Δεν είναι ακόμα ο ατσαλάκωτος, κοσμοπολίτης μυστικός πράκτορας που γνωρίσαμε μέσα από τις προηγούμενες ταινίες. Αυτά τα λέμε παρακάτω όμως, γιατί η δράση εδώ υπάρχει σε όλες τις μορφές. Έχουμε κυνηγητά με αυτοκίνητα αλλά και το εντυπωσιακό κυνηγητό σε στιλ παρκούρ αμέσως μετά τους εναρκτήριους τίτλους, το οποίο παρακολουθείς με κομμένη την ανάσα. Η εντυπωσιακότερη στιγμή, όμως, του φιλμ είναι η μονομαχία στο καζίνο. Δεν περίμενα ότι από μια ταινία Μποντ, γνωστές για τα θεαματικά σταντς, αυτό που θα μου έμενε θα ήταν μια παρτίδα πόκερ! Ο Κάμπελ χρησιμοποιεί με μαεστρία τους παίχτες του, δημιουργεί αγωνία και παρεμβάλλει πολύ δυνατές σκηνές κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, τονίζοντας ακόμα περισσότερο τη σημασία του.
Σημαντική και η παρουσία της Εύα Γκριν, ως Βέσπερ, αντικείμενο του πόθου του Μποντ. Η Βέσπερ είναι η δεύτερη γυναίκα την οποία ο Μποντ ερωτεύεται μέσα σε όλη αυτή την κινηματογραφική του διαδρομή και η χημεία Κρεγκ και Γκριν αποδίδει εξαιρετικά στην οθόνη. Η άλλη σημαντική κυρία του Μποντ, είναι η Τζούντι Ντεντς, η οποία συνεχίζει το ρόλο της Μ, που είχε ήδη από τη θητεία του Μπρόσναν. Η Ντεντς αποτελεί τη δυναμική σταθερά του μοντέρνου Μποντ.
 |
Σκηνοθεσία:Martin Campbell
Σενάριο:Neal Purvis,Robert Wade,
Paul Haggis
Παίζουν:Daniel Craig,
Eva Green,Judi Dench |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο μυστικός πράκτορας Τζέιμς Μποντ έχει μόλις προαχθεί σε 007. Στην πρώτη του αποστολή καλείται να αντιμετωπίσει έναν επικίνδυνο λαθρέμπορο όπλων, τον οποίο φαίνεται να χρηματοδοτεί μια μυστική οργάνωση. Όλα θα παιχθούν σε ένα σκληρό αγώνα πόκερ στο Μαυροβούνιο, στο Καζίνο Ροαγιάλ.
ΑΠΟΨΗ: Στα μέσα της δεκαετίας του 2000 ο Μποντ άλλαξε πρόσωπο και από τον γοητευτικό Πιρς Μπρόσναν μεταμορφώθηκε στον πιο σκληρό και μπρουτάλ Μποντ, του Ντάνιελ Κρεγκ.
Ο Μάρτιν Κάμπελ αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία στο Casino Royale και καταφέρνει με επιτυχία να αλλάξει το ύφος των ταινιών του Μποντ. Ο Κάμπελ σκηνοθετεί το δεύτερο φιλμ του Τζέιμς Μποντ στην καριέρα του, καθώς και παλίότερα, στο πρώτο φιλμ του Μπρόσναν ως Μποντ (GoldenEye) ήταν αυτός υπεύθυνος για το πιο μοντέρνο τότε πρόσωπο του Μποντ. Η δουλειά, όμως, που έχει γίνει στο Casino Royale ξεπερνάει κάθε προηγούμενο. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα άριστα δεμένο σύνολο με δράση, σενάριο και πολύ καλές ερμηνείες, όλα σε πλήρη αρμονία χάρη στην καθοδήγηση του Κάμπελ αλλά και την ικανότητα των υπολοίπων.
Η δράση σε αυτό το φιλμ είναι άψογα χαρογραφημένη, όταν πρόκειται για σώμα με σώμα μονομαχίες, δείχνοντας μας συνεχώς την ένταση του Μποντ, ζητώντας μας να ξεχάσουμε τους χαλαρούς τύπους των προηγούμενων δεκαετιών. Εδώ ο Μποντ είναι πιο ανθρώπινος και πιο σκληρός από ποτέ. Είναι ένας εκτελεστής, ένας δολοφόνος, που πονάει και που ματώνει. Δεν είναι ακόμα ο ατσαλάκωτος, κοσμοπολίτης μυστικός πράκτορας που γνωρίσαμε μέσα από τις προηγούμενες ταινίες. Αυτά τα λέμε παρακάτω όμως, γιατί η δράση εδώ υπάρχει σε όλες τις μορφές. Έχουμε κυνηγητά με αυτοκίνητα αλλά και το εντυπωσιακό κυνηγητό σε στιλ παρκούρ αμέσως μετά τους εναρκτήριους τίτλους, το οποίο παρακολουθείς με κομμένη την ανάσα. Η εντυπωσιακότερη στιγμή, όμως, του φιλμ είναι η μονομαχία στο καζίνο. Δεν περίμενα ότι από μια ταινία Μποντ, γνωστές για τα θεαματικά σταντς, αυτό που θα μου έμενε θα ήταν μια παρτίδα πόκερ! Ο Κάμπελ χρησιμοποιεί με μαεστρία τους παίχτες του, δημιουργεί αγωνία και παρεμβάλλει πολύ δυνατές σκηνές κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, τονίζοντας ακόμα περισσότερο τη σημασία του.
Μεγάλος πρωταγωνιστής του Καζίνο Ροαγιάλ, με μοιρασμένο το ποσοστό με το σκηνοθέτη του φιλμ, είναι ο νέος Μποντ του Ντάνιελ Κρεγκ. Ο Κρεγκ παρουσιάζει τον Μποντ ιδιαίτερα σκληροτράχηλο, βίαιο και χωρίς την ιδιαίτερη κομψότητα των προκατόχων. Έχει τις ατάκες αλλά δεν είναι διατεθειμένος να τις "ρίχνει" συνεχώς, επιθυμώντας περισσότερο να κάνει τη δουλειά. Είναι ο Μποντ πριν γίνει ο Μποντ.
Ολόκληρο το φιλμ του Κάμπελ είναι στην ουσία ένα πρίκουελ όσων έχουν προηγηθεί όλα αυτά τα χρόνια. Ίσως γι αυτό να επιλέχτηκε η πρώτη περιπέτεια του Μποντ που έγραψε ο Φλέμινγκ, χάριν συμβολισμού. Μέσα στο φιλμ ο Μποντ ανακαλύπτει το πασίγνωστο ποτό του, ενώ η ατάκα που όλοι περιμένουν να ακούσουν, βγαίνει από τα χείλη του Κρεγκ μερικά δεύτερα πριν πέσουν οι τίτλοι τέλους.
Μποντ χωρίς άξιο αντίπαλο, όμως, είναι φαγητό χωρίς αλάτι. Εδώ ο Μαντς Μίκελσεν δίνει έναν από τους πιο αξιόλογους κακούς του Μποντ. Ο Λε Σιφρ που ερμηνεύει ο Δανός ηθοποιός, είναι ένας
εγκεφαλικός τύπος, ένας σαδιστής που δε γνωρίζει όρια. Δεν είναι παντοδύναμος, καθώς καθοδηγείται από κάποια μυστική οργάνωση (βλέπε SPECTRE), ούτε έχει σχέδιο να κατακτήσει τον κόσμο. Λεφτά θέλει και μόνο αυτά.
Σημαντική και η παρουσία της Εύα Γκριν, ως Βέσπερ, αντικείμενο του πόθου του Μποντ. Η Βέσπερ είναι η δεύτερη γυναίκα την οποία ο Μποντ ερωτεύεται μέσα σε όλη αυτή την κινηματογραφική του διαδρομή και η χημεία Κρεγκ και Γκριν αποδίδει εξαιρετικά στην οθόνη. Η άλλη σημαντική κυρία του Μποντ, είναι η Τζούντι Ντεντς, η οποία συνεχίζει το ρόλο της Μ, που είχε ήδη από τη θητεία του Μπρόσναν. Η Ντεντς αποτελεί τη δυναμική σταθερά του μοντέρνου Μποντ.
Το Καζίνο Ροαγιάλ αποτελεί κατά την προσωπική μου άποψη την πιο ολοκληρωμένη ταινία του Μποντ. Όχι την πιο θεαματική, όχι την πιο διασκεδαστική, αλλά την πιο ουσιαστική. Μια ταινία που έχει τα πάντα σε σωστές δόσεις, χωρίς να παραμερίζει τους χαρακτήρες της και χωρίς να ξεχνά ότι η πλοκή μπορεί να δώσει τεράστια ώθηση σε ένα φιλμ. Μακρυά από τον κορυφαίο, κλασικό Χρυσοδάκτυλο, μακρυά από το άκρως χορταστικό και διασκεδαστικό Η Κατάσκοπος Που με Αγάπησε, μακρυά ακόμα και από τα πιο κοντινά χρονολογικά φιλμ του Μποντ με πρωταγωνιστή τον Μπρόσναν, το Καζίνο Ρουαγιάλ αποτελεί μια νέα αρχή αλλά και μια ταινία σταθμό για τον Μποντ της νέας εποχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου