Είδος : Περιπέτεια, Κατασκοπίας
Ο Ντε Πάλμα πάντως δε χάνει την ευκαιρία και δημιουργεί ένα κατασκοπικό θρίλερ με χαρακτηριστικά μπλόκμπαστερ. Έχουμε ένα αρκετά δουλεμένο αλλά και σε σημεία πολύπλοκο σενάριο, το οποίο δε σταματά να μπλέκει χαρακτήρες και καταστάσεις ούτε λεπτό. Οι Κεπ και Τάουν φτιάχνουν μια ενδιαφέρουσα πλοκή, που όμως υπάρχουν στιγμές που θέλεις να κάνεις παύση και να τρέξεις το φιλμ λίγο πίσω, για να ξεκαθαρίσεις αν έχεις καταλάβει καλά αυτό που συμβαίνει. Η αλήθεια είναι ότι αν κατά τη διάρκεια των διαλόγων αφαιρεθείς, τότε μπορεί πολύ εύκολα να παρανοήσεις μερικά σημεία. Εγώ ομολογώ ότι το έπαθα αυτό σε όλες τις προβολές του φιλμ! Το σενάριο ωστόσο δεν αποτρέπει τον Ντε Πάλμα από το να βάλει μέσα στο φιλμ μερικές θεαματικές αλλά και εμβληματικές σκηνές. Σημείο αναφοράς παραμένει η σκηνή που ο Κρουζ κρέμεται πάνω από τον υπολογιστή της Μυστικής Υπηρεσίας προσπαθώντας να κλέψει ένα mini disk, χωρίς να πρέπει να κάνει τον παραμικρό θόρυβο και χωρίς να πρέπει να αγγίξει στα τοιχώματα του δωματίου. Αφελής αλλά εξαιρετικά δοσμένη σκηνή από τον Ντε Πάλμα, ο οποίος απλόχερα θα δώσει άλλη μια υπερβολική αλλά θεαματική σκηνή στο φινάλε του φιλμ, δίνοντας στον Κρουζ το χρίσμα του action hero.
 |
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ
Σκηνοθεσία:Brian De Palma Σενάριο:David Koepp,Robert Towne Παίζουν:Tom Cruise, Jon Voight,Emmanuelle Béart |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Η μυστική Αμερικανική ομάδα IMF (Impossible Missions Force) καλείται να παγιδεύσει και να συλλάβει τον κατάσκοπο Αλεξέντερ Γκολίτσιν τη στιγμή που θα κλέβει από την πρεσβεία της Αμερικής στην Πράγα την ανεπίσημη λίστα με όλους τους μυστικούς πράκτορες της CIA στην Ανατολική Ευρώπη. Ο επικεφαλής της ομάδας, Τζιμ Φελπς, μαζί με τα επίλεκτα μέλη της ετοιμάζουν την αποστολή και προχωρούν έχοντας μελετήσει τα πάντα. Όμως τα πάντα είναι μια καλοστημένη παγίδα και τα μέλη της ομάδας βρίσκονται ο ένας μετά τον άλλο νεκροί. Ο μόνος που μένει ζωντανός είναι ο κορυφαίος πράκτορας, Ίθαν Χαντ, ο οποίος θεωρείται ως υπεύθυνος για την παγίδα που έχει στηθεί στα μέλη της IMF. Τώρα ο Χαντ πρέπει να βρει ποιος έχει στήσει αυτή την πλεκτάνη.
ΑΠΟΨΗ: Έχω παρακολουθήσει το Mission Impossible του Μπράιαν Ντε Πάλμα από το 1996 μέχρι σήμερα περίπου 4 ή 5 φορές και συμβαίνουν πάντα τα δύο τινά μετά το το τέλος της ταινίας. Πρώτον, δυσκολεύομαι να ξεκαθαρίσω τα της πλοκής μέσα στο κεφάλι μου και δεύτερον, ως αντίφαση, νιώθω αρκετά ικανοποιημένος από αυτό που παρακολούθησα!
Η δεξιοτεχνία του Ντε Πάλμα στα θρίλερ είναι σήμερα δεδομένη, όμως, κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 1990 φαίνεται να βρίσκεται σε ένα "ντεφορμάρισμα" και να χάνει λίγο από το κύρος του στο Χόλιγουντ. Τα The Bonfire of the Vanities (1990) και Raising Cain (1992) δεν έτυχαν ευρείας αποδοχής ενώ το 1993 έρχεται η Υπόθεση Καρλίτο, η οποία επαναφέρει τα υψηλά στάνταρ των ταινιών του Ντε Πάλμα, με τους κριτικούς να υποδέχονται το φιλμ πολύ θετικά, με το κοινό όμως να μην ανταποκρίνεται το ίδιο θερμά. Αυτό όμως αρκούσε στην Paramount αλλά και στον Τομ Κρουζ, παραγωγό και επίδοξο πρωταγωνιστή του φιλμ, για να δώσει στον Ντε Πάλμα τη σκηνοθεσία ενός μεγάλου σχεδίου, της μεταφοράς στον κινηματογράφο της κλασικής περιπετειώδους σειράς Επικίνδυνες Αποστολές. Τώρα το αν όλοι αυτοί φανταζόντουσαν ότι 20 χρόνια μετά θα είχαμε την τέταρτη συνέχεια του φιλμ και μάλιστα με τον Κρουζ να εξακολουθεί να κάνει τα ακροβατικά του ως Ίθαν Χαντ, άγνωστο.
Ο Ντε Πάλμα πάντως δε χάνει την ευκαιρία και δημιουργεί ένα κατασκοπικό θρίλερ με χαρακτηριστικά μπλόκμπαστερ. Έχουμε ένα αρκετά δουλεμένο αλλά και σε σημεία πολύπλοκο σενάριο, το οποίο δε σταματά να μπλέκει χαρακτήρες και καταστάσεις ούτε λεπτό. Οι Κεπ και Τάουν φτιάχνουν μια ενδιαφέρουσα πλοκή, που όμως υπάρχουν στιγμές που θέλεις να κάνεις παύση και να τρέξεις το φιλμ λίγο πίσω, για να ξεκαθαρίσεις αν έχεις καταλάβει καλά αυτό που συμβαίνει. Η αλήθεια είναι ότι αν κατά τη διάρκεια των διαλόγων αφαιρεθείς, τότε μπορεί πολύ εύκολα να παρανοήσεις μερικά σημεία. Εγώ ομολογώ ότι το έπαθα αυτό σε όλες τις προβολές του φιλμ! Το σενάριο ωστόσο δεν αποτρέπει τον Ντε Πάλμα από το να βάλει μέσα στο φιλμ μερικές θεαματικές αλλά και εμβληματικές σκηνές. Σημείο αναφοράς παραμένει η σκηνή που ο Κρουζ κρέμεται πάνω από τον υπολογιστή της Μυστικής Υπηρεσίας προσπαθώντας να κλέψει ένα mini disk, χωρίς να πρέπει να κάνει τον παραμικρό θόρυβο και χωρίς να πρέπει να αγγίξει στα τοιχώματα του δωματίου. Αφελής αλλά εξαιρετικά δοσμένη σκηνή από τον Ντε Πάλμα, ο οποίος απλόχερα θα δώσει άλλη μια υπερβολική αλλά θεαματική σκηνή στο φινάλε του φιλμ, δίνοντας στον Κρουζ το χρίσμα του action hero.
Ο Κρουζ εδώ είναι σαφώς πολύ καλός. Πειστικός τόσο ερμηνευτικά όσο και σε ότι έχει να κάνει με τις σκηνές δράσης, προσθέτει στο φιλμ πολλούς πόντους. Πλαισιώνεται από μια πλειάδα γνωστών ηθοποιών όπως τον Γιον Βόιτ, την Εμανουέλ Μπεάρ, τον Ζαν Ρενό, τον Βινγκ Ρέιμς και τον Χένρι Τσίρνι. Αυτή που θεωρώ ότι ξεχωρίζει ελαφρώς όμως από τους υπόλοιπους νομίζω ότι είναι η Βανέσα Ρέντγκρεηβ στο ρόλο της Μαξ, βγάζοντας μια εκκεντρικότητα από το χαρακτήρα της αρκετά ενδιαφέρουσα, έστω και στη μικρή συμμετοχή που έχει.
Ο Μπράιαν Ντε Πάλμα μπορεί μετά το Mission: Impossible να μην κατάφερε να φανερώσει ξανά τον καλό του εαυτό, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, όμως, το φιλμ του αποτέλεσε την αρχή μιας αρκετά επιτυχημένης κινηματογραφικής σειράς. Κλασική κινηματογράφηση σε συνδυασμό με θεαματικές σκηνές, που περιμένεις από ένα μπλόκμπαστερ, δεμένα όλα αρμονικά από τον Αμερικανό σκηνοθέτη. Αν υπήρχε κι ένα σενάριο λίγο πιο ξεκάθαρο και πιο εύκολο να το παρακολουθήσεις, νομίζω ότι το φιλμ του Ντε Πάλμα θα έπαιρνε άνετα την πρώτη θέση στο franchise των Επικίνδυνων Αποστολών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου