Είδος : Περιπέτεια
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
 |
Σκηνοθεσία:Jalmari Helander
Σενάριο:Jalmari Helander Παίζουν:Samuel L. Jackson, Onni Tommila,Ray Stevenson |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Το αεροσκάφος του Προέδρου της Αμερικής καταρρίπτεται από τρομοκράτες πάνω από τα βουνά της Φινλανδίας. Ο Πρόεδρος αφού έχει χρησιμοποιήσει την κάψουλα διαφυγής του αεροσκάφους, βρίσκεται τώρα κυνηγημένος από τρομοκράτες μέσα στο δάσος. Η μόνη ελπίδα που έχει να σωθεί είναι ένας ανήλικος κυνηγός που βρίσκεται τυχαία στην περιοχή.
ΑΠΟΨΗ: Ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από τη δημιουργία του Big Game είναι ο ίδιος άνθρωπος που σκηνοθέτησε το νοσηρό παραμύθι Rare Exports; Κι όμως, είναι! Θα δυσκολευτείτε να το πιστέψετε βλέποντας την ταινία αλλά είναι αλήθεια.
Ο Jalmari Helander προσπαθεί μάλλον να μεταπηδήσει στο Χόλιγουντ αλλά αν περίμενε το εισιτήριό του να ήταν το Big Game τότε τα πράγματα μοιάζουν πολύ δύσκολα γι αυτόν. Το Big Game είναι ίσως η μεγαλύτερη "αμερικανιά" που έχει γραφτεί ποτέ από μη Αμερικανό. Οι ατάκες για το ποια είναι η μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο δίνουν και παίρνουν με καταιγιστικό ρυθμό λες και παρακολουθείς ταινία δράσης βγαλμένη από άλλες εποχές, που θα μπορούσε να έχει γυριστεί κατευθείαν για το DVD. Ίσως ο Helander να είδε ότι το φιλμ του δεν έχει πολλές πιθανότητες να λειτουργήσει και να προσπαθεί με αυτόν τον τρόπο να καλοπιάσει τους Αμερικανούς.
Ο Σάμιουελ Τζάκσον μπαίνει μπροστάρης σε όλο αυτό το εγχείρημα, παίζοντας τον Αμερικανό Πρόεδρο, με μια ξενέρωτη και αδιάφορη ερμηνεία, όπως συμβαίνει και με όλους τους υπόλοιπους. Ούτως ή άλλως το γράψιμο του Helander δεν έδωσε κανένα ενδιαφέρον σε κανένα από τους χαρακτήρες της ταινίας. Τόσο από την πλευρά των καλών όσο από την πλευρά των κακών, οι χαρακτήρες είναι απίστευτα μονοδιάστατοι. Ο Helander βάζει τους πάντες να εκστομίζουν εξυπνακίστικες ατάκες, μερικές φορές θέλοντας να κάνει πλάκα, άλλες πάλι θέλοντας ίσως να αποτίσει φόρο τιμής στις ταινίες δράσης του '80 και του '90. Και στις δύο περιπτώσεις πάντως δεν φαίνεται να πετυχαίνει το στόχο του.
"Τουλάχιστον υπάρχει δράση;", θα αναρωτηθείτε. Υπάρχουν μία δύο σκηνές που πάει να γίνει κάτι πιο θεαματικό αλλά νομίζω ότι δεν αρκούν. Στη μεγαλύτερη διάρκεια του το φιλμ έχει τη μορφή κακογραμμένη τηλεοπτικής περιπέτειας, με μερικά εμβόλιμα όμορφα πλάνα των Φινλανδικών βουνών. Κατά τα άλλα, τίποτα ιδιαίτερο δεν έχει να πει. Η γενικότερη αίσθηση που μου άφησε στο τέλος ήταν ότι παρακολούθησα μια λίγο πιο βίαιη παιδική περιπέτεια. Ίσως αν στόχευε καθαρά στο νεανικό κοινό ο Helander, να είχε περισσότερες πιθανότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου