Είδος : Τρόμου
Η γενικότερη εικόνα του φιλμ είναι πολύ μακριά από αυτή του πρώτου. Ατμόσφαιρα δεν υπάρχει εκτός από ορισμένες σκηνές ονείρων αλλά και πάλι δεν σώζεται το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο μοιάζει περισσότερο σαν συρραφή σκηνών φόνων και ονείρων παρά σαν μια ενιαία ιστορία. Είναι γενικά αισθητή η ασέβεια των συντελεστών ως προς το πρώτο φιλμ κι εδώ ευθύνεται και ο σκηνοθέτης Τζακ Σόλντερ και όχι μόνο ο σεναριογράφος του φιλμ. Η διαφορά είναι ότι ο πρώτος θα σώσει κάπως την καριέρα του λίγα χρόνια μετά δίνοντας το The Hidden και θα μπορεί τουλάχιστον να βρίσκει δουλειά έστω και σε μικρές παραγωγές ενώ ο Τσάσκιν μετά από πέντε χρόνια θα εξαφανιστεί από το Χόλιγουντ.
 |
ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ Νο 2Σκηνοθεσία:Jack Sholder Σενάριο:David Chaskin Παίζουν:Robert Englund,Mark Patton, Kim Myers |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Πέντε χρόνια μετά τους περίεργους φόνους στην οδό Ελμ, ο Φρέντι Κρούγκερ ξαναχτυπά. Ο έφηβος γιος των νέων ενοίκων του σπιτιού στο νούμερο 1428 μπαίνει στο στόχαστρο του Φρέντι καθώς θέλει να τον χρησιμοποιήσει ως το μέσον για να συνεχίσει να διαπράττει φόνους στον πραγματικό κόσμο.
ΑΠΟΨΗ: Τα γεγονότα του πρώτου σίκουελ της πρωτότυπης ταινίας του Γουές Κρέιβεν μπορεί να υποτίθεται ότι λαμβάνουν χώρα πέντε χρονιά μετά αλλά στην ουσία το δεύτερο αυτό φιλμ του franchise κυκλοφόρησε μόλις ένα χρόνο μετά το 1984. Ο ίδιος ο Κρέιβεν καμία σχέση δεν έχει με την παραγωγή του σίκουελ και μάλλον του βγήκε σε καλό καθώς εδώ πάνε περίπατο τα θετικά στοιχεία που είχε το πρώτο φιλμ.
Καμία λογική δεν έχουν πλέον οι φόνοι του Κρούγκερ αλλά ούτε και ο τρόπος που θέλει να δολοφονεί. Ο Κρούγκερ για όσους δεν γνωρίζετε ήταν ένας παιδεραστής, τον οποίο οι κάτοικοι της οδού Ελμ έκαψαν ζωντανό, παίρνοντας το νόμο στα χέρια τους. Σκοπός του Κρούγκερ, όπως μάθαμε στην πρώτη ταινία, ήταν να δολοφονήσει τα παιδιά των ανθρώπων αυτών, μπαίνοντας στα όνειρά τους και βασανίζοντάς τα μέχρι θανάτου. Εδώ, ο σεναριογράφος Ντέιβιντ Τσάσκιν αλλάζει τα δεδομένα χωρίς να καταλάβουμε ποτέ το γιατί! Γιατί αλλάζεις την κεντρική ιδέα του σίκουελ μιας επιτυχημένης ταινίας τρόμου; Το ζήτημα είναι αν μπορείς να εμπλουτίσεις την κεντρική ιδέα και όχι αν μπορείς να την αλλοιώσεις. Σύμφωνα με τον Τσάσκιν λοιπόν, ο Φρέντι καταλαμβάνει το σώμα του νεαρού Τζέσι και έτσι συνεχίζει να δολοφονεί αβέρτα όποιον θέλει. Και κάπως έτσι "τελειώνει" και το δεύτερο κομμάτι της κεντρικής ιδέας ο Τσάσκιν! Και οι φόνοι δεν γίνονται στα όνειρα των θυμάτων αλλά και τα θύματα δεν έχουν καμία σχέση πια με όσα συνέβησαν στην οδό Ελμ. Το μόνο πράγμα που φροντίζει ο Τσάσκιν να εμπλουτίσει το σενάριό του είναι με ένα μάτσο ομοφοβικά σχόλια και αστεία. Πολύ καλή δουλειά!
Η γενικότερη εικόνα του φιλμ είναι πολύ μακριά από αυτή του πρώτου. Ατμόσφαιρα δεν υπάρχει εκτός από ορισμένες σκηνές ονείρων αλλά και πάλι δεν σώζεται το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο μοιάζει περισσότερο σαν συρραφή σκηνών φόνων και ονείρων παρά σαν μια ενιαία ιστορία. Είναι γενικά αισθητή η ασέβεια των συντελεστών ως προς το πρώτο φιλμ κι εδώ ευθύνεται και ο σκηνοθέτης Τζακ Σόλντερ και όχι μόνο ο σεναριογράφος του φιλμ. Η διαφορά είναι ότι ο πρώτος θα σώσει κάπως την καριέρα του λίγα χρόνια μετά δίνοντας το The Hidden και θα μπορεί τουλάχιστον να βρίσκει δουλειά έστω και σε μικρές παραγωγές ενώ ο Τσάσκιν μετά από πέντε χρόνια θα εξαφανιστεί από το Χόλιγουντ.
Οι ερμηνείες εδώ είναι κι αυτές σε μέτρια επίπεδα. Ούτε ο πρωταγωνιστής Μαρκ Πέιτον ούτε και το υπόλοιπο καστ μπορούν να "γράψουν" ιδιαίτερα στην οθόνη αλλά δε μπορείς να ρίξεις το φταίξιμο σε αυτούς καθώς έχουν να υποστηρίξουν ένα πολύ κακό σενάριο.
Το franchise του Εφιάλτη στο Δρόμο με Τις Λεύκες πάντως συνεχίστηκε και το κακό που του έκανε το Freddy's Revenge ήταν τελικά πολύ μικρό. Ο Φρέντι Κρούγκερ θα μας απασχολούσε κινηματογραφικά για μια δεκαπενταετία ακόμα. Αυτή τη δεύτερη ταινία του franchise μπορείτε πάντως να την παραλείψετε χωρίς να χάσετε κάτι καθώς στην ουσία η φυσιολογική συνέχεια του πρώτου φιλμ έρχεται το 1987 με μια αρκετά καλή προσθήκη στη σειρά ταινιών του Εφιάλτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου