Είδος : Περιπέτεια, Δράση
 |
Η ΑΡΠΑΓΗ 3
Σκηνοθεσία:Olivier Megaton Σενάριο:Luc Besson, Robert Mark Kamen Παίζουν:Liam Neeson, Forest Whitaker,Maggie Grace |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο Μπράιαν Μιλς κατηγορείται για το φόνο της πρώην συζύγου του. Μια πλεκτάνη έχει στηθεί γύρω του και τώρα χρησιμοποιεί τις ιδιαίτερες ικανότητες του για να αποδείξει ότι οι κατηγορίες δεν ευσταθούν.
ΑΠΟΨΗ: Ο action hero της μέσης ηλικίας επιστρέφει! Εντάξει, πλάκα κάνω! Ο Νίσον μου είναι απόλυτα συμπαθής σαν ηθοποιός και όταν μερικά χρόνια πίσω αποφάσισε να πρωταγωνιστήσει στο Taken και να ακολουθήσει μια ελαφρώς διαφορετική πορεία και μάλιστα στην ηλικία των πενήντα φεύγα, με έπεισε ότι το μπορεί άνετα! Κάπως έτσι γεννήθηκε το franchise του Taken, στηριζόμενο στον χαρισματικό Λίαμ Νίσον μπροστά από τις κάμερες, αλλά και στη στιβαρή σκηνοθεσία του Πιέρ Μορέλ, ο οποίος παραδίδει μια από τις κορυφαίες ταινίες δράσης των τελευταίων ετών. Λίγα χρόνια μετά όμως ο Μορέλ δεν επιστρέφει για το δεύτερο μέρος του Taken και τη θέση του παίρνει ένας άλλος Γάλλος, ο Olivier Megaton. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν εξελίσσονται πολύ καλά στο δεύτερο μέρος, το οποίο εκτός από χαζό σενάριο είχε και κακές ερμηνείες αλλά και κουραστική, τραβηγμένη από τα μαλλιά δράση. Όλα καλά βέβαια στο box office, οπότε πάμε και για ένα τρίτο μέρος και βλέπουμε.
Όσο κι αν σας φανεί παράξενο, γιατί φαντάζομαι θα έχετε ακούσει και διαβάσει διάφορες κριτικές που κατακεραυνώνουν το Taken 3, εγώ το παρακολούθησα αρκετά χαλαρά και πέρασα πολύ καλύτερα σε σύγκριση με το δεύτερο μέρος. Σαφώς δεν έχουμε κάτι πρωτότυπο (η θύμηση του Φυγά πλανάται πάνω από το φιλμ, θες δε θες) αλλά το Taken 3 έχει ένα δύο θετικά στοιχεία. Θετικό πρώτο λοιπόν, ότι οι ερμηνείες διατηρούνται σε καλά επίπεδα, σημείο στο οποίο βοηθά και η προσθήκη του Φόρεστ Γουίτακερ αλλά και ο μεγαλύτερος ρόλος του Ντάγκρεϊ Σκοτ, ενώ φυσικά ο Νίσον δείχνει να μη χάνει το κέφι του καθόλου. Θετικό επίσης για το φιλμ είναι το γρήγορο τέμπο του.
Πάμε και στα αρνητικά τώρα; Το πιο κουραστικό για μένα δεν ήταν ούτε το απρόσεκτο σενάριο με τις δεκάδες τρύπες, ούτε η έλλειψη πρωτοτυπίας, ούτε το ότι η αληθοφάνεια πάει περίπατο σε πολλές σκηνές δράσης. Το χειρότερο σημείο του φιλμ βρίσκεται κατά την προσωπική μου άποψη στον τρόπο κινηματογράφησης της δράσης. Το μεγαλύτερο σε διάρκεια πλάνο του Megaton νομίζω ότι δεν ξεπερνά τα δύο δευτερόλεπτα και πολλές φορές στις σκηνές δράσης νιώθεις να σου προκαλείται εκνευρισμός από αυτή την άσκοπη εναλλαγή πλάνων.
Παρά τα ελαττώματα που βρήκα στο φιλμ, όπως έγραψα και πιο πάνω, το διασκέδασα. Δεν πήγα να το δω με υψηλές απαιτήσεις και ίσως αυτό να έπαιξε το ρόλο του. Το τοποθετώ πάντως με ευκολία στη δεύτερη θέση της τριλογίας, αρκετά πάνω από το Taken 2 αλλά και αρκετά πιο κάτω από το αρχικό φιλμ. Διασκεδαστικό παρά τα λάθη του.
ταινιαρα απλα οπως και οι προηγουμενες 2
ΑπάντησηΔιαγραφή