Είδος: Κωμωδία
|
Σκηνοθεσία:Peter Segal
Σενάριο:Bonnie Turner,Terry Turner Παίζουν:Chris Farley,David Spade, Brian Dennehy |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο Τόμι τελειώνει με δυσκολία το κολέγιο καθώς δεν αποτελεί αυτό που λες υπόδειγμα ώριμου και μελετηρού νέου. Τώρα ο Τόμι πρέπει να βοηθήσει τον πατέρα του στην επιχείρηση για τακάκια αυτοκινήτων, την οποία διαχειρίζεται με επιτυχία πολλά χρόνια. Ο πατέρας, όμως, πεθαίνει και ο Τόμι πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να σώσει την οικογενειακή επιχείρηση από τη χρεοκοπία και τους τριακόσιους εργαζόμενους από την ανεργία. Για να γίνει αυτό πρέπει να γυρίσει την Αμερική και να προωθήσει τα νέα τακάκια που δημιούργησε η εταιρεία. Το δεξί χέρι του πατέρα του και παλιός συμμαθητής του Τόμι, Ρίτσαρντ, είναι αυτός που θα ταξιδέψει μαζί του προσπαθώντας να τον βοηθήσει. Ο ανώριμος και γκαφατζής Τόμι θα μετατρέψει το ταξίδι τους σε μια τρελή περιπέτεια.
ΑΠΟΨΗ: Ο πρόωρα χαμένος Κρις Φάρλεϊ αποτέλεσε μια από τις ιδιαίτερες περιπτώσεις κωμικών, που πέρασαν από το Saturday Night Live. Τα παραπανίσια κιλά του έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με την ενέργεια και την υπερκινητικότητά του, δημιουργώντας έτσι ένα πολύ έντονο οπτικό θέαμα, ιδανικό για σλάπστικ κωμωδίες. Αρκετά σκετς του SNL με πρωταγωνιστή τον Φάρλεϊ θεωρούνται ακόμα και σήμερα από τα καλύτερα του σόου και με αφορμή αυτά, ο Φάρλεϊ έκανε το πέρασμα του στη μεγάλη οθόνη, το οποίο ήταν όμως σύντομο και με μόλις τέσσερις πρωταγωνιστικούς ρόλους από το 1995 έως το 1998, καθώς ένα χρόνο πριν ο Φάρλεϊ βρέθηκε νεκρός από υπερβολική δόση κοκαΐνης και ηρωίνης.
Το Tommy Boy αποτέλεσε την πρώτη πρωταγωνιστική δουλειά του Φάρλεϊ και παρότι εισπρακτικά τα είχε πάει περίφημα, οι κριτικοί της εποχής δεν είπαν και τα καλύτερα λόγια. Ο Ρότζερ Έμπερτ μάλιστα το συμπεριέλαβε στη λίστα με τις χειρότερες ταινίες, που έχει παρακολουθήσει, εξαντλώντας την αυστηρότητά του, θα μου επιτρέψετε να πω. Συγκεκριμένα, γράφει στην κριτική του, ότι "τίποτα στο Tommy Boy δεν είναι αστείο"! Παρότι το φιλμ έχει ελαττώματα, που τα εντοπίζεις κυρίως στο συμβατικό και όχι πολύ προσεγμένο σενάριό του και στον κλασικό τρόπο εξέλιξης της δράσης, που χαρακτηρίζει την Αμερικανική κωμωδία, δε μπορείς να το πεις "κακό φιλμ", κυρίως γιατί έχει δύο προτερήματα: α. γρήγορο ρυθμό και β. τον Φάρλεϊ.
Όλο το φιλμ στηρίζεται στην ενέργεια του Φάρλεϊ και ο Φάρλεϊ το παίρνει πάνω του με αρκετή άνεση, γεμίζοντας τα κενά του σεναρίου με οπτικά gags που δε μπορούν να μη σε κάνουν γελάσεις. Δεν είναι πρωτότυπα, δεν είναι όλα έξυπνα αλλά ο Φάρλεϊ έχει στόφα μεγάλου κωμικού και μπορεί να μεταδώσει γέλιο στο θεατή (όχι στους κριτικούς απ' ό,τι φάνηκε). Μπορεί ο Φάρλεϊ να μοιάζει να απευθύνεται περισσότερο στο εφηβικό κοινό αλλά και πάλι δε μπορείς να αγνοήσεις το ταλέντο του, ακόμα και στα πιο τραβηγμένα αστεία του φιλμ.
Διασκέδασα με το Tommy Boy! Γέλασα! Αρκετά σε κάποιες στιγμές. Δεν ανήκει στις καλύτερες κωμωδίες που έχω δει αλλά είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, αυτού που λέω "ταινία του πρωταγωνιστή της". Το κωμικό ταλέντο του Φάρλεϊ είναι αυτό που κάνει το Tommy Boy ευχάριστο. Αν υπήρχε κάποιος άλλος στη θέση του, ίσως σήμερα, είκοσι χρόνια μετά την πρώτη προβολή του, να μην ανέφερα το Tommy Boy καθόλου, προσπερνώντας το σαν μια κωμωδία "της σειράς". Αν το Tommy Boy γίνεται κάτι παραπάνω από αυτό, το χρωστάει στον πρωταγωνιστή της.
Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου