Torn (2013)

Είδος: Δραματική

Σκηνοθεσία: Jeremiah Birnbaum

Σενάριο:Michael Richter,Marc Posner

Jeremiah Birnbaum

Παίζουν:Mahnoor Baloch, Faran Tahir,

 Dendrie Taylor

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

ΥΠΟΘΕΣΗ: Μια έκρηξη σε ένα εμπορικό κέντρο μιας πόλης της Αμερικής, έχει ως αποτέλεσμα δέκα νεκρούς. Μέσα στα θύματα βρίσκονταν και δύο έφηβοι, άγνωστοι μεταξύ τους, των οποίων οι μανάδες θα έρθουν κοντά, βρίσκοντας παρηγοριά στις μεταξύ τους συζητήσεις. Τα πράγματα θα αλλάξουν όμως όταν τα δύο παιδιά θα θεωρηθούν κύριοι ύποπτοι της βομβιστικής επίθεσης. Ο ένας γιατί είναι μουσουλμάνος και ο άλλος γιατί έρχονταν συχνά αντιμέτωπος με τα πειράγματα των συμμαθητών του, απειλώντας τους λίγες μέρες πριν την επίθεση, ότι θα τους σκοτώσει όλους. Οι σχέσεις των μανάδων ταράζονται καθώς μπορεί ο γιος της μιας, να είναι υπεύθυνος για το χαμό του γιου της άλλης.

ΑΠΟΨΗ: Μετά την επίθεση που δέχτηκε η Αμερική στους Δίδυμους Πύργους το 2001, η στάση των Αμερικανών απέναντι στους Μουσουλμάνους έγινε ακόμα πιο επιφυλακτική. Αν κάπου γίνει μια τρομοκρατική ενέργεια και στο σημείο αυτό βρίσκεται ένας μουσουλμάνος, γίνεται αυτομάτως ο κύριος ύποπτος. Ακόμα όμως κι αν δε βρίσκεται κανείς μουσουλμάνος εκεί, πάλι η πρώτη σκέψη των Αμερικανών τρέχει σε αυτούς, δυσκολεύοντας έτσι πολύ τη ζωή χιλιάδων Μουσουλμάνων που κατοικούν στην Αμερική. Το Torn ασχολείται με αυτό το θέμα στο ένα σκέλος του, δείχνοντας μας τον τρόπο ζωής μιας σχετικά εύπορης και σεβαστής στην τοπική κοινωνία οικογένειας από το Πακιστάν. Μετά από βομβιστική επίθεση στο τοπικό εμπορικό είναι πλέον ανεπιθύμητοι εκεί και εκτός από τον πόνο για το χαμό του γιου τους έχουν να αντιμετωπίσουν τη σκληρότητα της κοινωνίας αλλά και τις δικές τους αμφιβολίες, για το ποιος ήταν ο γιος τους τελικά.

  Στην άλλη πλευρά έχουμε μια Αμερικανίδα, χωρισμένη μητέρα, η οποία τα βγάζει δύσκολα πέρα, δουλεύοντας ως καθαρίστρια στα γραφεία μιας εταιρείας. Όταν μαθαίνει από την αστυνομία ότι ο γιος της είναι ένας από τους κύριους ύποπτους μαζί με το γιο της μουσουλμάνας, με την οποία περνάει αρκετό χρόνο μαζί της βρίσκοντας στήριγμα η μία στην παρέα της άλλης, θα χάσει τη γη κάτω από τα πόδια της. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα άλλο τεράστιο πρόβλημα των τελευταίων κυρίως ετών, με την κακομεταχείριση παιδιών από τους συμμαθητές τους στο σχολείο. Δεν είναι λίγες οι φορές που στην Αμερική, παιδιά που πέφτουν θύματα άσχημης μεταχείρισης από τους συμμαθητές τους, δεν το αντέχουν και φτάνουν στα άκρα. Έτσι λοιπόν έχουμε και το δεύτερο εύκολο θύμα.

  Αυτό που χρησιμοποιεί ο σκηνοθέτης εδώ για να δώσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην ιστορία είναι η αντιστροφή των ρόλων. Οι μουσουλμάνοι είναι οι εύποροι και σεβαστοί ενώ η Αμερικανίδα είναι χαμηλότερου κοινωνικού αλλά και μορφωτικού επιπέδου. Η κατάσταση όμως τους εξισώνει. Είναι τα εύκολα θύματα. Τα εύκολα θύματα μιας κοινωνίας, που αντί να ψάχνει το βαθύτερο "γιατί", αρκείται στο να καταδείξει τον δράστη. Ο δράστης είναι ο μουσουλμάνος, γιατί είναι μουσουλμάνος και μισεί τους Αμερικανούς. Τέλος. Ο δράστης είναι ένα παρείσακτο παιδί, αδύναμο να αντισταθεί στους νταήδες του σχολείου που το εξευτελίζουν συνεχώς, το οποίο τους μισεί και θέλει να τους σκοτώσει. Τέλος. Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι και η ευκολία που καταλήγει πολλές φορές σε συμπεράσματα η αστυνομία αλλά και η ευκολία που τα αναπαράγουν τα ΜΜΕ χωρίς ίχνος ανθρωπιάς. Αρκεί να υποδειχθεί κάποιος δράστης. Κάποιος να του φορτωθεί η ευθύνη, για να συνεχίσουν όλοι οι υπόλοιποι τις ζωές τους ήσυχα.

  Το Torn δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτό που μπορείς να πεις μεγάλη ταινία. Είναι αρκετά γήινο δράμα με σχετικά μέτριες ερμηνείες, εξαιρώντας τις δύο μητέρες και κυρίως την Dendrie Taylor στο ρόλο της Αμερικανίδας, η οποία φαίνεται να εμβαθύνει περισσότερο στο χαρακτήρα που της δόθηκε. Το δυνατό χαρτί της ταινίας είναι η σχέση των δύο μανάδων, ωστόσο δεν το χρησιμοποιεί αρκετά, έχω την αίσθηση. Ο χρόνος που εμφανίζονται οι δυο τους στην οθόνη είναι λίγος, με αποτέλεσμα όταν έρχεται η ώρα της σύγκρουσης, να μη φτάνουν απόλυτα τα συναισθήματα που θα έπρεπε να φτάσουν στο θεατή. Αξίζει, όμως, το Torn μιας θέασης, κυρίως γιατί βάζει και εμάς στο τριπάκι της αναζήτησης του υπεύθυνου, για να μας δείξει ότι η ουσία δεν είναι τελικά εκεί.

Με λίγα λόγια : Χαμηλών τόνων κοινωνικό δράμα, που εμβαθύνει στο θέμα του ρατσισμού, φυλετικού και κοινωνικού, κρατώντας και μια πιο επικριτική στάση απέναντι στα ΜΜΕ αλλά και στις Αστυνομικές Αρχές.  

Βαθμολογία άλλων ιστοσελίδων