Bleeders [aka Hemoglobin] (1997) Review

 

ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ

Τρόμου, Φαντασίας

Διάρκεια: 127'

Γράφει ο Νίκος Ρέντζος

   Ένα ζευγάρι Γαλλο-Καναδών ταξιδεύει σε μικρό νησάκι του Καναδά αναζητώντας συγγενείς του ανδρός. Ο σύζυγος πάσχει από μια σπάνια κληρονομική πάθηση του αίματος κι ελπίζει να βρει απαντήσεις σχετικά με την καταγωγή του, καθώς γνωρίζει ότι είναι υιοθετημένος από παλιά αρχοντική οικογένεια του νησιού. Στο νησί θα βρει όντως κάποιους συγγενείς του όμως δεν είναι ακριβώς αυτό που είχε φανταστεί αλλά εδώ που τα λέμε τους συγγενείς δεν τους διαλέγουμε. Απλώς δεν έχουμε όλοι την τύχη οι συγγενείς μας να είναι πλάσματα που ζουν στο υπέδαφος και τρέφονται με νεκρές σάρκες.

 Πίσω στο 1997, ο Πίτερ Σβάτεκ αναλαμβάνει τη μεταφορά στην οθόνη, του σεναρίου που φέρει τις υπογραφές των Νταν Ο'Μπάνον, Ρόλαντ Σάσετ και Τσαρλς Αντέρ. Οι Ο'Μπάνον και Σάσετ είναι ήδη επιτυχημένοι σεναριογράφοι με σήμα κατατεθέν τη συνεργασία τους στο Alien και το Total Recall, ενώ ο Ο'Μπάνον υπογράφει κι άλλα χαρακτηριστικά φιλμ της δεκαετίας του 1980 όπως τα Dead and Buried, The Return Of The Living Dead (και σκηνοθεσία εδώ), Lifeforce και το Blue Thunder ενώ το 1992 γράφει και σκηνοθετεί το The Resurrected, μια από τις πιο επιτυχημένες μεταφορές έργου του Χ. Φ. Λάβκραφτ στον κινηματογράφο. Το σενάριο του Bleeders υπήρχε στο συρτάρι του Ο'Μπάνον αρκετό καιρό και πρόκειται για μια ελεύθερη διασκευή του διηγήματος του Χ. Φ. Λάβκραφτ, The Lurking fear (O Φόβος Ενεδρεύει).

 Αν κάτι καταφέρνει πολύ καλά η ταινία του Σβάτεκ αυτό είναι η μεταφορά της ατμόσφαιρας των ιστοριών του Λάβκραφτ. Όταν παρακολουθούσα την ταινία δεν είχα ψάξει πληροφορίες και ο Λάβκραφτ ήρθε πολύ γρήγορα στη σκέψη μου. Το γεμάτο υγρασία μέρος, η καταχνιά, η αναφορά στην αιμομιξία και τα πλάσματα που ζουν στο έδαφος δεν αφήνουν περιθώρια ώστε να μην συνδέσεις αυτό που βλέπεις με έργα του διάσημου συγγραφέα.

 Ο πιο αναγνωρίσιμος ηθοποιός εδώ είναι φυσικά ο Ρούντγκερ Χάουερ και ο καλύτερος ερμηνευτικά σε μια ταινία που δεν μπορεί να παινευτεί για τις ερμηνείες της ενώ και ο Ρόι Ντιπουί που υποδύεται τον άνδρα που αναζητά θεραπεία δεν είναι κακός. Γενικά όμως στις ερμηνείες πάσχει το φιλμ αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα βρίσκεται στο κακό μοντάζ και στο ψαλίδι που φαίνεται να έχει πέσει άτσαλα ώστε να μαζευτεί η διάρκεια της ταινίας. Έτσι λοιπόν χάνεται η συνοχή στο έργο του Σβάτεκ.

 Στους φίλους του Λάβκραφτ προτείνεται πάντως το Bleeders γιατί πραγματικά η ατμόσφαιρα είναι αρκετά επιτυχημένη. Δυστυχώς όμως δεν αρκεί μόνο η "Λαβκραφτιανή" ατμόσφαιρα για να έχουμε μια συνολικά καλή ταινία.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

IMDB