ΓΚΑΡΦΙΛΝΤ:
ΓΑΤΟΣ ΜΕ ΠΕΤΑΛΑ
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Ο Γκάρφιλντ, ο κυνικός, ευτραφής, πορτοκαλί γάτος με την ιδιαίτερη αδυναμία στα λαζάνια και στον ύπνο, δημιουργήθηκε το 1978 από την πένα του σκιτσογράφου, Τζιμ Ντέιβις. Άπο κόμικ στριπάκι στις εφημερίδες, ο Γκάρφιλντ έφτασε να έχει τη δική του τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων, μια ντουζίνα από τηλεοπτικές ταινίες (με αρκετά κερδισμένα ΕΜΜΥ), κι άλλες σειρές κινουμένων σχεδίων, ένα σωρό προϊόντα με τη φάτσα του, ενώ πριν από περίπου είκοσι χρόνια πέρασε και στον κινηματογράφο με δύο ταινίες που συνδύαζαν ηθοποιούς και ψηφιακά σχεδιασμένα ζώα, με τον Μπιλ Μάρεϊ να δανείζει τη φωνή του στον πρωταγωνιστή. Φέτος ο Γκάρφιλντ μας απασχολεί ξανά κινηματογραφικά αλλά αυτή τη φορά με μια animation ταινία, που στοχεύει περισσότερο στις νεαρές ηλικίες.
Η ταινία μας δείχνει πως έγινε η συνάντηση του Γκάρφλιντ με τον Τζον, το αφεντικό του, μέσα από μια λίγο μελαγχολική ιστορία, που δεν ταιριάζει ιδιαίτερα με το πνεύμα των ιστοριών που μας έχει συνηθίσει ο πορτοκαλί γάτος. Μικρό γατάκι ακόμα, χάνει το μπαμπά του μια βροχερή νύχτα (η μαμά δεν αναφέρεται...) και πέφτει πάνω στον μοναχικό Τζον, ο οποίος από τότε τον παίρνει κοντά του. Χρόνια μετά, ο μπαμπάς του Γκάρφιλντ επιστρέφει για να ζητήσει τη βοήθειά του και θα μπλεχτούν σε μια περιπέτεια που θα αποκαλύψει πράγματα για το παρελθόν του μπαμπά, που ο ήρωάς μας αγνοούσε.
Μερικά χαρακτηριστικά γνώριμα του Γκάρφιλντ θα τα βρούμε και σε αυτή την animation εκδοχή αλλά σε πολύ μικρό βαθμό. Στόχος εδώ είναι να φτιαχτεί μια οικογενειακή ταινία, με χιούμορ εύκολο για τα πιτσιρίκια και ως τέτοια δουλεύει αρκετά καλά αλλά χωρίς να βγάζει ποτέ κάτι ιδιαίτερο. Θα διασκεδάσουν οι μικροί θεατές, θα χαμογελάσουν ανά διαστήματα και οι μεγαλύτεροι, θα πάρουμε και μερικά θετικά μηνύματα γύρω από τη φιλία, την οικογένεια και την αξία της συγχώρεσης αλλά δεν υπάρχει αυτό το "κάτι" που θα πάει ένα σκαλί παραπάνω την εμπειρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου