 |
Κωμωδία Σκηνοθεσία:Kitao Sakurai Σενάριο:Paulo Cursino Πρωταγωνιστούν:Dan Curry,Eric André,Kitao Sakurai Διάρκεια: 84' |
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Τελικά περνάς καλύτερα στις προβολές στις οποίες "μπαίνεις" εντελώς ανυποψίαστος και χωρίς καμία προσδοκία. Συνήθως οι ταινίες τις οποίες παρακολουθείς με αυτή την προδιάθεση είναι τυχερές, γιατί πρέπει να είναι πολύ κακές για να μην καταφέρουν τίποτα. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε το Bad Trip, το οποίο "ανέβηκε" μόλις χθες στο Netflix και για το οποίο δεν γνώριζα κάτι ιδιαίτερο πέρα από το ότι ήταν να κυκλοφορήσει πέρσι το Μάρτιο αλλά όπως θα γνωρίζετε τον περασμένο Μάρτιο κυκλοφόρησε και κάτι άλλο παγκοσμίως και κατατρόπωσε τα πάντα. Επίσης, από τρέιλερ που είχα παρακολουθήσει υπέθεσα ότι είχαμε να κάνουμε με μια "περίπτωση" Μπόρατ. Έχουμε δηλαδή ένα σενάριο και κάποιους ηθοποιούς αλλά οι κομπάρσοι/ υποψήφια θύματα είναι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ότι μπροστά τους εκτυλίσσεται μια κινηματογραφική σκηνή. Με λίγα λόγια, μια μίξη φάρσας με κρυμμένες κάμερες και κωμικό road movie με κανονική πλοκή!
Ο Έρικ Αντρέ υποδύεται εδώ έναν τυπάκο που δουλεύει όπου βρει και μπορεί για να βγάλει τα προς το ζην. Ξαφνικά μια μέρα συναντά τον παιδικό του έρωτα, τη Μαρία, η οποία έχει πλέον τη δική της γκαλερί τέχνης στη Νέα Υόρκη. Ο πρωταγωνιστής μας λοιπόν αποφασίζει να κυνηγήσει τον έρωτα της ζωής του και φεύγει από τη Νότια Καρολίνα με τον καλό του φίλο, Μπαντ, οδηγώντας μέχρι τη Νέα Υόρκη. Όλα καλά μέχρι εκεί αλλά ξεχάσαμε το σημαντικότερο. Το ταξίδι τους το κάνουν με το αυτοκίνητο της αδερφής του Μπαντ, η οποία μόλις απέδρασε από τη φυλακή και βρίσκεται στο κατόπι τους.
Η Τίφανι Χάντις αρκετά μακιγιαρισμένη υποδύεται την δραπέτη και ο Έρικ Αντρέ με τον Λιλ Ρελ Χάουερι είναι οι δύο φίλοι που αποφασίζουν να κάνουν αυτό το τρελό οδοιπορικό. Και οι τρεις σε αυτό που απαιτεί η ταινία να κάνουν είναι πάρα πολύ καλοί καθώς μιλάμε για stand up κωμικούς με εμπειρία στον αυτοσχεδιασμό.
Η ευχάριστη έκπληξη είναι ότι η ταινία λειτούργησε μια χαρά! Τα περισσότερα αστεία βρίσκουν το στόχο τους και είτε λόγω των κωμικών είτε λόγω των αντιδράσεων του κόσμου σε όσα συμβαίνουν μπροστά στα μάτια τους, γελάς αρκετά εύκολα. Κάποια αστεία μπορεί να τα βρείτε λίγο πιο χοντροκομμένα και χυδαία (όντως είναι...) αλλά ομολογώ ότι ακόμα και σε μια δύο τέτοιες περιπτώσεις έπιασα τον εαυτό μου να γελάει.
Η σύγκριση με το Μπόρατ και την πρωτότυπη ιδέα που είχε εκείνη την εποχή ο Σάσα Μπάρον Κόεν είναι αναπόφευκτη κι εκεί θα χάσει σίγουρα το Bad Trip. Ούτε κανένα ιδιαίτερο πολιτικό σχόλιο θέλει να κάνει, ούτε επιχειρεί να αναδείξει τα θέματα της Αμερικανικής κοινωνίας και κουλτούρας. Είναι πολύ πιο ρηχό και σαχλό αλλά δεν παύει να είναι αρκετά αστείο στη μεγαλύτερη διάρκειά του και αυτό υπό προϋποθέσεις είναι αρκετό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου