Είδος: Περιπέτεια, Θρίλερ, Δράσης
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
"Η σκηνοθεσία του Πατρίς Λαλιμπερτέ αφήνει το τοπίο, τα βλέμματα και πολλές φορές τις σιωπές να μιλήσουν, πριν ξεσπάσει η καταιγίδα. Όταν ξεσπά το κακό, το φιλμ μετατρέπεται σε μια ταινία δράσης που φροντίζει να σε αιφνιδιάσει σε μερικές στιγμές με κάποια βίαια ξεσπάσματα, μέσα πάντα στο πλαίσιο της ιστορίας που διηγείται."
 |
ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΙΚΗΣ ΠΤΩΣΗΣ
Σκηνοθεσία:Patrice Laliberté
Σενάριο:Charles Dionne,
Nicolas Krief,Patrice Laliberté
Παίζουν:Marc Beaupré,
Réal Bossé,Marilyn Castonguay |
Εκτός από εκείνες τις μεγάλες παραγωγές που όλοι συζητάνε και καταφέρνουν και διαφημίζονται εύκολα κάνοντας γνωστή την ύπαρξή τους στην πλειοψηφία των κινηματογραφόφιλων, υπάρχουν και κάποιες μικρότερες παραγωγές, αξιολογότατες, που μπορεί να μην ανήκουν στο Χολιγουντιανό χώρο, ή ακόμα κι αν ανήκουν να μην έχουν διαφημιστεί κατάλληλα, με αποτέλεσμα να μην γίνονται ευρύτερα γνωστές. Πολλές τέτοιες ταινίες ξεφεύγουν κάθε χρόνο στον καθένα μας. Κάποιες από αυτές μπορεί να αντέξουν στο χρόνο και να βρουν τη θέση που τους αξίζει, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, άλλες πάλι μπορεί απλώς να ξεχαστούν. Μια ταινία που μάλλον ανήκει στη δεύτερη κατηγορία είναι η Καναδικής παραγωγής περιπέτεια "επιβίωσης", Jusqu'au Déclin ή The Decline.
Μια ομάδα ανθρώπων παθιασμένων με την επιβίωση σε περίπτωση παγκόσμιας κρίσης θα βρεθεί σε μια κατασκήνωση στη μέση του χιονισμένου "πουθενά", για να εκπαιδευτεί. Ο Αλέν είναι ο διοργανωτής όλου αυτού του έργου και έχει φτιάξει ένα οικοδόμημα έτοιμο να του προσφέρει όσα χρειάζεται σε περίπτωση που η κρίση ξεσπάσει. Η εκπαίδευση ξεκινά αλλά εκτός από τρόπους κυνηγιού, αποθήκευσης φαγητού, καλλιέργειας και εξοικονόμησης ενέργειας, περιλαμβάνει και τρόπους άμυνας με αληθινά πυρά. Ένα μέλος της κατασκήνωσης τραυματίζεται θανάσιμα κι εκεί η κατάσταση περιπλέκεται καθώς προφανώς η κατασκήνωση είναι μυστική και οποιαδήποτε ανάμιξη της αστυνομίας ή εξωτερικών παραγόντων θα προκαλούσε τεράστια προβλήματα σε όλους.
Το Μέχρι Τελικής Πτώσης είναι ο Ελληνικός τίτλος της ταινίας να και θα προτιμούσα απλώς την μετάφραση του Αγγλικού, The Decline, που είναι η "παρακμή". Αυτό που παρακολουθούμε είναι η απόλυτη παρακμή του κοινωνικού συνόλου, όταν ο φόβος εισβάλει. Ο φόβος προκαλείται συνήθως από έναν εξωτερικό παράγοντα κι εδώ δε χρειάζεται πολύ ο, ούτως ή άλλως έτοιμος να αντιμετωπίσει μετανάστες που θα εισβάλουν στη χώρα του, Αλέν. Το δυστύχημα που συμβαίνει στο χώρο του ξεγυμνώνει τον αληθινό χαρακτήρα τόσο του ίδιου όσο και των υπολοίπων μελών της κατασκήνωσης.
Η σκηνοθεσία του Πατρίς Λαλιμπερτέ αφήνει το τοπίο, τα βλέμματα και πολλές φορές τις σιωπές να μιλήσουν, πριν ξεσπάσει η καταιγίδα. Όταν ξεσπά το κακό, το φιλμ μετατρέπεται σε μια ταινία δράσης που φροντίζει να σε αιφνιδιάσει σε μερικές στιγμές με κάποια βίαια ξεσπάσματα, μέσα πάντα στο πλαίσιο της ιστορίας που διηγείται. Αυτό που εννοώ είναι ότι δεν χρησιμοποιεί τη βία για να σοκάρει αλλά για να υποστηρίξει ακόμα περισσότερο αυτό που θέλει να πει. Εξετάζει το σύνολο και την αντίδρασή του σε περιπτώσεις ακραίες, περιπτώσεις που παρεκκλίνουν από το καθορισμένο, δοκιμάζοντας τα όρια του καθενός. Κάποιοι επιλέγουν το σύνολο, κάποιοι προτιμούν να προφυλάξουν εαυτούς, έχοντας διαφορετικές αντιλήψεις περί καλού- κακού, δικαίου και αδίκου.
Οι καλές ερμηνείες και η πολύ καλή σκηνοθεσία κάνουν το Μέχρι Τελικής Πτώσης μια πάρα πολύ καλή ταινία, ιδανική επιλογή για τους φίλους των πιο προσγειωμένων στη γη ταινιών δράσης. Χιονισμένα τοπία, εξαιρετικές λήψεις, σταθερός ρυθμός και προβληματισμοί για το μέλλον αυτής της κοινωνίας, που φαίνεται ότι ζει μια μεγάλη περίοδο παρακμής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου