Είδος: Θρίλερ, Μυστηρίου
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Η ιστορία στήνεται γύρω από ένα ανερχόμενο επιχειρηματία, ο οποίος κατηγορείται για το φόνο της ερωμένης του. Κλεισμένος μέσα σε ένα δωμάτιο, συνομιλεί με μια δικηγόρο, η οποία πρέπει να δώσει λύση σε ένα έγκλημα που ο πελάτης της υποστηρίζει ότι δεν έκανε. Η συνάντηση με την ερωμένη έγινε σε ένα απομακρυσμένο από την πόλη ξενοδοχείο, στο δωμάτιο του οποίου δε μπορούσε ούτε να μπει ούτε να βγει κανείς παρά μόνο από την κεντρική πόρτα. Μπορεί λοιπόν να αποδειχτεί ο ισχυρισμός του κατηγορούμενου ότι κάποιος άλλος ήταν μέσα στο δωμάτιο, χτύπησε τον ίδιο, σκότωσε τη γυναίκα και έφυγε χωρίς να αφήσει κανένα στοιχείο; Σκοπός της δικηγόρου είναι να μάθει τα πάντα γύρω από τη ζωή του παράνομου ζευγαριού, γνωρίζοντας ότι κάθε λεπτομέρεια είναι πολύτιμη, όμως τα πράγματα περιπλέκονται καθώς ο επιχειρηματίας φαίνεται να έχει κρύψει γεγονότα που στοίχισαν τη ζωή ενός ακόμα ανθρώπου πριν λίγο καιρό. Το παιχνίδι ξεκινά κι εμείς καλούμαστε να συγκεντρώσουμε τα δικά μας στοιχεία, να κάνουμε της δικές μας παρατηρήσεις και να λύσουμε έναν καλά στημένο γρίφο, που έχει καλές βάσεις και λύνεται με σωστό τρόπο στο φινάλε, θυμίζοντας, ως προς το στήσιμο και τις λεπτομέρειες, ιστορίες που έδινε ο Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ στον περίφημο Σέρλοκ Χολμς. Αυτό βέβαια σημαίνει παράλληλα ότι αν έχεις διαβάσει ιστορίες μυστηρίου και περίπλοκων εγκληματικών υποθέσεων, μπορείς να λύσεις το γρίφο πριν την αποκάλυψη του φινάλε και να μην πιάσει τόπο η υπερβολική αυτοπεποίθηση του Πάουλο ως προς το σοκ που πιστεύει ότι προκαλεί στο θεατή.
Το Contratiempo είναι σαφώς ένα πολύ καλό δείγμα ταινίας μυστηρίου, που ανακατεύει συνεχώς τα υλικά και δίνει πληροφορίες στο θεατή που ανατρέπονται από σκηνή σε σκηνή. Χαρακτήρες μεταμορφώνονται από καλοί σε κακοί, από θύτες σε θύματα και τούμπαλιν, μη μπορώντας να είμαστε σίγουροι για κανέναν. Όλο αυτό λειτουργεί πολύ καλά και για τους ηθοποιούς, οι οποίοι πρέπει να ερμηνεύσουν τον ίδιο χαρακτήρα με διαφορετικό τρόπο και αποδίδουν όλοι πολύ καλά, βοηθώντας το δημιούργημα του Πάουλο.
"Το παιχνίδι ξεκινά κι εμείς καλούμαστε να συγκεντρώσουμε τα δικά μας στοιχεία, να κάνουμε της δικές μας παρατηρήσεις και να λύσουμε έναν καλά στημένο γρίφο, που έχει καλές βάσεις και λύνεται με σωστό τρόπο στο φινάλε, θυμίζοντας, ως προς το στήσιμο και τις λεπτομέρειες, ιστορίες που έδινε ο Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ στον περίφημο Σέρλοκ Χολμς."
 |
ΑΟΡΑΤΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ
Σκηνοθεσία:Oriol Paulo
Σενάριο:Oriol Paulo
Παίζουν:Mario Casas,
Ana Wagener,José Coronado |
Η παράδοση των προσεγμένων Ισπανικών παραγωγών στον τομέα των θρίλερ/ μυστηρίου συνεχίζεται με το Contratiempo, ένα φιλμ που θα δούμε το καλοκαίρι στις Ελληνικές αίθουσες. Δημιουργός του είναι ο Όριολ Πάουλο, ο υπεύθυνος για το εντυπωσιακό μεν εξυπνακίστικο δε, Il Cuerpo, που είδαμε το 2012. Εδώ φτιάχνει πολύ πιο προσεκτικά την ιστορία του και, παρότι επιμένει να έχει τάσεις επιδειξιομανίας, μας παρουσιάζει ένα εξίσου ενδιαφέρον αλλά πιο σωστά στημένο παιχνίδι μυστηρίου, που προκαλεί την παρατηρητικότητα του θεατή.
Η ιστορία στήνεται γύρω από ένα ανερχόμενο επιχειρηματία, ο οποίος κατηγορείται για το φόνο της ερωμένης του. Κλεισμένος μέσα σε ένα δωμάτιο, συνομιλεί με μια δικηγόρο, η οποία πρέπει να δώσει λύση σε ένα έγκλημα που ο πελάτης της υποστηρίζει ότι δεν έκανε. Η συνάντηση με την ερωμένη έγινε σε ένα απομακρυσμένο από την πόλη ξενοδοχείο, στο δωμάτιο του οποίου δε μπορούσε ούτε να μπει ούτε να βγει κανείς παρά μόνο από την κεντρική πόρτα. Μπορεί λοιπόν να αποδειχτεί ο ισχυρισμός του κατηγορούμενου ότι κάποιος άλλος ήταν μέσα στο δωμάτιο, χτύπησε τον ίδιο, σκότωσε τη γυναίκα και έφυγε χωρίς να αφήσει κανένα στοιχείο; Σκοπός της δικηγόρου είναι να μάθει τα πάντα γύρω από τη ζωή του παράνομου ζευγαριού, γνωρίζοντας ότι κάθε λεπτομέρεια είναι πολύτιμη, όμως τα πράγματα περιπλέκονται καθώς ο επιχειρηματίας φαίνεται να έχει κρύψει γεγονότα που στοίχισαν τη ζωή ενός ακόμα ανθρώπου πριν λίγο καιρό. Το παιχνίδι ξεκινά κι εμείς καλούμαστε να συγκεντρώσουμε τα δικά μας στοιχεία, να κάνουμε της δικές μας παρατηρήσεις και να λύσουμε έναν καλά στημένο γρίφο, που έχει καλές βάσεις και λύνεται με σωστό τρόπο στο φινάλε, θυμίζοντας, ως προς το στήσιμο και τις λεπτομέρειες, ιστορίες που έδινε ο Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ στον περίφημο Σέρλοκ Χολμς. Αυτό βέβαια σημαίνει παράλληλα ότι αν έχεις διαβάσει ιστορίες μυστηρίου και περίπλοκων εγκληματικών υποθέσεων, μπορείς να λύσεις το γρίφο πριν την αποκάλυψη του φινάλε και να μην πιάσει τόπο η υπερβολική αυτοπεποίθηση του Πάουλο ως προς το σοκ που πιστεύει ότι προκαλεί στο θεατή.
Το Contratiempo είναι σαφώς ένα πολύ καλό δείγμα ταινίας μυστηρίου, που ανακατεύει συνεχώς τα υλικά και δίνει πληροφορίες στο θεατή που ανατρέπονται από σκηνή σε σκηνή. Χαρακτήρες μεταμορφώνονται από καλοί σε κακοί, από θύτες σε θύματα και τούμπαλιν, μη μπορώντας να είμαστε σίγουροι για κανέναν. Όλο αυτό λειτουργεί πολύ καλά και για τους ηθοποιούς, οι οποίοι πρέπει να ερμηνεύσουν τον ίδιο χαρακτήρα με διαφορετικό τρόπο και αποδίδουν όλοι πολύ καλά, βοηθώντας το δημιούργημα του Πάουλο.
Η δημιουργία ατμόσφαιρας, η καθοδήγηση των ηθοποιών του, το σενάριο και το στόλισμα του με στοιχεία που θα ζήλευαν συγγραφείς αστυνομικών ιστοριών, η όμορφη φωτογραφία είναι τα θετικά που διακρίνουν την ταινία του Ισπανού σκηνοθέτη. Αν υπάρχει κάτι που διακρίνω και σε αυτό το φιλμ του Πάουλο και με ενοχλεί ελαφρώς αυτό είναι η μη διατήρηση χαμηλών τόνων και η ιδέα ότι το φιλμ του είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που στην ουσία είναι. Όλο αυτό φαίνεται έντονα στο τελευταίο δεκάλεπτο, εκεί που οι περισσότεροι θεωρώ ότι έχουν ήδη καταλάβει τι συμβαίνει, και κόβει πόντους από το φιλμ, τουλάχιστον για τα δικά μου κινηματογραφικά πιστεύω. Προφανώς αξιόλογη πρόταση με εξαιρετικά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αλλά θέλω πραγματικά στο επόμενο φιλμ του ο Ισπανός να μας δώσει ένα φιλμ που το φινάλε του δε θα έρχεται βροντοφωνάζοντας πόσο έξυπνο είναι. Θέλω ένα φιλμ που θα με πιάσει στον ύπνο και νομίζω ότι αυτός ο δημιουργός έχει τη δυνατότητα να παρουσιάσει κάτι τέτοιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου