Είδος: Φαντασίας, Δράσης
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
POWER RANGERS:
Η ΤΑΙΝΙΑ
Σκηνοθεσία:Bryan Spicer
Σενάριο:Arne Olsen
Παίζουν:Karan Ashley,
Johnny Yong Bosch,Steve Cardenas |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Οι Power Rangers, έξι έφηβοι με υπερφυσικές δυνάμεις που τους δόθηκαν από τον εξωγήινο Ζόρντον, πρέπει να αντιμετωπίσουν τον Άιβαν Ουζ, έναν παλιό εχθρό του Ζόρντον, ο οποίος βγήκε από τη φυλακή του και ζητά εκδίκηση.
ΑΠΟΨΗ: Οι Power Rangers έρχονται την Πέμπτη στους κινηματογράφους αλλά αυτή δεν είναι η πρώτη τους φορά στη μεγάλη οθόνη. Η παρθενική εμφάνιση των Rangers στο σινεμά έγινε το 1995, μετά από δύο χρόνια τεράστιας επιτυχίας της τηλεοπτικής σειράς Mighty Morphin Power Rangers, σειρά που μανιωδώς παρακολουθούσε η μικρή μου αδερφή και είναι ο μόνος λόγος που γνωρίζω την ύπαρξη της συγκεκριμένης ταινίας, καθώς έπρεπε να τη συνοδέψω στην προβολή. Τότε, γύρω στα 13, δεν είχα βρει κάτι ιδιαίτερο στην ταινία αλλά το χάζι μου το έκανα. Στα 35 μου πια, χωρίς να περιμένω τίποτα, έριξα μια ματιά σ' αυτό το ξεχασμένο φιλμ, με αφορμή την επιστροφή των Power Rangers στη μεγάλη οθόνη.
Τα πάντα στην τηλεοπτική σειρά των Rangers μου φαίνονταν αδιάφορα. Παρά τη συμπάθεια στα κόμικ και τις ταινίες με υπερήρωες, η όλη ιστορία των Rangers με άφηνε παγερά αδιάφορο. Το φιλμ ακολουθούσε τις περιπέτειες των τηλεοπτικών Rangers της εποχής (γιατί, σε περίπτωση που δε το ξέρετε, έχουμε μέχρι σήμερα Power Rangers) και δεν απομακρυνόταν από το κλίμα της σειράς. Προϊόν αποκλειστικά για μικρές ηλικίες και χωρίς κινηματογραφικές προδιαγραφές. Σαχλό χιούμορ, δήθεν πολεμικές τέχνες και τάχα μου μηνυματάκια για τη δύναμη που κρύβουμε μέσα μας και τη φιλία. Αν το δεις λοιπόν ως ένα προϊόν που απευθύνεται σε πιτσιρίκια δεν είναι απαραιτήτως κακό. Αχρείαστο και ανούσιο, ναι, χωρίς κινηματογραφική έμπνευση, ναι, αλλά αβλαβές παιδικό παιχνιδάκι. Στους σημερινούς πιτσιρικάδες δε θεωρώ ότι μπορεί να πει κάτι, καθώς όντας κενό από χαρακτήρες και ουσία, το μόνο που μένει είναι τα κατά πολύ ξεπερασμένα εφέ του και η ενέργεια που βγάζει χάρη στο γρήγορο ρυθμό του, με το δεύτερο να είναι το στοιχείο που σώζει την ταινία από το απόλυτο τίποτα, άντε αν θες να προσθέσουμε και μερικές σινεφιλικές αναφορές.
Κουβέντα για ερμηνείες ούτε να γίνεται. Μεγάλη πολυτέλεια για το φιλμ να έχει έναν κακό σαν τον Ουζ, που παίζει με κέφι ο έμπειρος Πολ Φρίμαν κάτω από αρκετό make up, αλλά πέρα από τον Φρίμαν τίποτα. Οι Rangers άχρωμοι και το ίδιο και οι υπόλοιποι χαρακτήρες.
Η ταινία των Power Rangers ήταν μια ευκαιρία για εύκολο χρήμα εκείνη την εποχή και εμπορικά μια χαρά τα πήγε. Σήμερα αποτελεί ίσως ένα κομμάτι νοσταλγίας για κάποιους που μεγάλωσαν με τους χαρακτήρες αλλά δεν είναι από αυτές τις παιδικές ταινίες που έχουν στοιχεία που δε μπορεί να αλλοιώσει ο χρόνος. Ξεπερασμένο και ήδη ξεχασμένο, αλλά χάρη της νέας ταινίας ξεθάφτηκε από αρκετούς, όπως ο γράφων, από περιέργεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου