Είδος: Τρόμου, Δραματική, Ψυχολογική
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Πολλά χρωστά ο Ανβαρί στην πρωταγωνίστριά του Νάρτζες Ράσιντι. Η ερμηνεία της Ράσιντι βρίσκεται στο εκπληκτικό βλέμμα της. Όλα καταφέρνει να τα αποτυπώσει εκεί και όλα περνάνε στο θεατή, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο συναίσθημά της, ακόμα και σε στιγμές σιωπής, γιατί το φιλμ έχει στιγμές σιωπής πριν ξεσπάσει η θύελλα και εκεί κρύβεται ένα από τα δυνατά του σημεία.
 |
ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ
Σκηνοθεσία:Babak Anvari
Σενάριο:Babak Anvari
Παίζουν:Narges Rashidi,
Avin Manshadi,Bobby Naderi |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Βρισκόμαστε στην Τεχεράνη του 1988 με το Ιράν να βρίσκεται σε πόλεμο με το Ιράκ. Εκεί ζει η Σιντέχ, με τον σύζυγο, Ιράζ, και τη μικρή κόρη τους, Ντόρσα. Το καθεστώς απαγορεύει στη Σιντέχ να συνεχίσει τις σπουδές της στην Ιατρική, λόγω του ακτιβιστικού παρελθόντος της, ενώ παράλληλα ο Ιράζ στέλνεται στο μέτωπο από την κυβέρνηση. Η Σιντέχ πρέπει να παλέψει μόνη της απέναντι στη φοβία της Ντόρσα απέναντι στους δαίμονες που υποστηρίζει ότι έρχονται, στον βομβαρδισμό της Τεχεράνης, αλλά και σε έντονα φαινόμενα που την οδηγούν να πιστέψει ότι συμβαίνει πραγματικά κάτι μεταφυσικό στο σπίτι της και ότι η Ντόρσα λέει την αλήθεια.
ΑΠΟΨΗ: Η επίσημη πρόταση της Μεγάλης Βρετανίας για το όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, είναι το Under The Shadow, του μεγαλωμένου στην Αγγλία, Ιρανού σκηνοθέτη, Μπάμπακ Ανβαρί. Γιατί όχι;
Ο Ανβαρί φτιάχνει μια ταινία πολιτικών, κοινωνικών, ταξικών, θρησκευτικών αναφορών, τοποθετώντας τη στην Τεχεράνη του πολέμου το 1988. Ο νεαρός σκηνοθέτης δεν φτιάχνει, όμως, μόνο ένα ψυχολογικό/ κοινωνικό δράμα αλλά επιχειρεί να δώσει μια ταινία "είδους" και τα καταφέρνει περίφημα. Μας δίνει μια από τις πιο ιδιαίτερες ταινίες τρόμου των τελευταίων ετών, με πρωταγωνίστρια μια γυναίκα, σε μια χώρα και σε μια εποχή που τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για τις γυναίκες. Αυτό που αρχίζει ως μια διαμαρτυρία για τις φυλετικές διαφορές στο Ιράν, για το θρησκευτικό φανατισμό και την άνιση αντιμετώπιση της γυναίκας, καταλήγει σε ένα φιλμ τρόμου, χωρίς, όμως να ξεφεύγει από αυτό που ήταν από την αρχή. Ο τρόμος έρχεται αρχικά με τον πόλεμο και στη συνέχεια περνά σε μεταφυσικό επίπεδο, χρησιμοποιώντας μέσα που παραπέμπουν σε όλα όσα σχολιάζει το φιλμ. Το πλάσμα που εμφανίζεται να κυνηγά τη Σιντέχ με την κόρη της έρχεται συνήθως με τη μορφή του "τσαντόρ", της γνωστής μας μπούρκας, ενώ ακόμα και το πετρέλαιο επιχειρεί να πνίξει την πρωταγωνίστρια, με τις παραβολές να είναι εμφανείς.
Πολλά χρωστά ο Ανβαρί στην πρωταγωνίστριά του Νάρτζες Ράσιντι. Η ερμηνεία της Ράσιντι βρίσκεται στο εκπληκτικό βλέμμα της. Όλα καταφέρνει να τα αποτυπώσει εκεί και όλα περνάνε στο θεατή, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο συναίσθημά της, ακόμα και σε στιγμές σιωπής, γιατί το φιλμ έχει στιγμές σιωπής πριν ξεσπάσει η θύελλα και εκεί κρύβεται ένα από τα δυνατά του σημεία.
Ο Μπάμπακ Ανβαρί κατάφερε με το Under The Shadow να κάνει ένα πολύ δυνατό ντεμπούτο στις μεγάλου μήκους ταινίες. Μελετημένο από την αρχή μέχρι το τέλος του, λειτουργεί σαν μια μεγάλη αλληγορία, πετυχαίνοντας, όμως, να δώσει μερικές αρκετά καλές στιγμές τρόμου, τοποθετώντας ακόμα και δύο "ξαφνικά τρομάγματα" (jump scares), φανερώνοντας τη δυτική ανατροφή του Ιρανού σκηνοθέτη, σε ένα κατά τα άλλα ευρωπαϊκού ύφους φιλμ, στην Περσική διάλεκτο. Μη σας τρομάζει η γλώσσα καθόλου. Από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου