Είδος: Σάτιρα, Κωμωδία
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
 |
Σκηνοθεσία:Ricky Gervais
Σενάριο:Ricky Gervais
Παίζουν:Ricky Gervais,Eric Bana,
Vera Farmiga |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο δημοσιογράφος Φρανκ Μπόνεβιλ, ο σταρ του τοπικού ραδιοφωνικού σταθμού, και ο Ίαν Φιντς, τεχνικός του σταθμού, πρέπει να καλύψουν την επανάσταση στο Εκουαδόρ. Ο Φιντς κρατά το φάκελο με τα εισιτήριά τους στο ένα χέρι και τον φάκελο με το γράμμα που θέλει να αφήσει στην γυναίκα του που τον εγκατέλειψε το προηγούμενο βράδυ. Τα εισιτήρια χάνονται και οι δυο τους αποφασίζουν ότι θα μεταδώσουν τα νέα από το διαμέρισμα δυο φίλων του Φιντς, ακριβώς απέναντι από το ραδιοφωνικό σταθμό, βασιζόμενοι στις τεχνικές γνώσεις του Φιντς και στην ικανότητα του Μπόνεβιλ να φτιάχνει ιστορίες από το τίποτα.
ΑΠΟΨΗ: Δυο ταλαντούχοι και συμπαθητικοί τύποι όπως είναι ο Ρίκι Τζερβέις και ο Έρικ Μπάνα πρωταγωνιστούν σε ένα πολλά υποσχόμενο φιλμ, το οποίο, όμως, δεν εξελίσσεται ούτε όπως θα ήθελες αλλά ούτε όπως θα του άξιζε.
Ο Τζερβέις σκηνοθετεί και υπογράφει το σενάριο του φιλμ Special Correspodents, διασκευάζοντας μια έξυπνη ιδέα προερχόμενη από Γαλλικό φιλμ του 2011. Ένα σχόλιο πάνω στη λειτουργία του τύπου, στο πως οι ειδήσεις πωλούνται, πως πολλές φορές κατασκευάζονται και πως διαδίδονται χωρίς να περνούν από κανένα φίλτρο. Σημασία έχει η είδηση και όχι το κατά πόσο αυτή είναι αληθινή 100%, αρκεί να πουλήσει, να συγκινήσει το κοινό. Όσο κι αν το φιλμ ξεκινά με τις καλύτερες των προϋποθέσεων, όσο κι αν οι δύο πρωταγωνιστές έχουν χημεία μεταξύ τους και όσο κι αν κάπου λίγο πριν τη μέση φαίνεται η σάτιρα και η κωμωδία να παίρνουν για τα καλά μπροστά, η πορεία δεν είναι ανοδική αλλά παραμένει σε στάσιμα νερά και ταράζεται μόνο ανά διαστήματα, κυρίως από το κωμικό ταλέντο του Τζερβέις και τη χαλαρή διάθεση του Μπάνα.
 |
| Courtesy of Netflix |
Ο Τζερβέις παίζει αξιοπρεπώς ένα "ανθρωπάκι", τεχνικό ραδιοφωνικού σταθμού, που είναι παντρεμένο με μια άκαρδη σκύλα και που ζει μέσα σε ένα δυστυχισμένο γάμο, ενώ ο Μπάνα είναι ο γοητευτικός, τοπικός σταρ του ραδιοφώνου με τις αμέτρητες κατακτήσεις και το χάρισμα να φτιάχνει ιστορίες από το τίποτα. Χρησιμοποιώντας λίγο την τακτική των buddy movies ο Τζερβέις δημιουργεί μια σχέση μεταξύ των δύο που αποδίδει καρπούς, έστω κι αν είναι ολοφάνερο που θα καταλήξει. Το θετικό είναι ότι και οι δύο στηρίζουν με κέφι τους ρόλους τους, βγαίνοντας αλώβητοι από αυτό το κομμάτι του φιλμ.
Αυτό που δεν λειτουργεί καλά είναι η σκηνοθεσία του Βρετανού κωμικού και ο αφελής τρόπος που χειρίζεται την πλοκή του. Ενόσω οι δυο τους προσπαθούν να μεταδώσουν μια επανάσταση που λαμβάνει χώρα στο Εκουαδόρ, μέσα από ένα διαμέρισμα της πόλης τους, φαίνεται το φιλμ να βρίσκει ρυθμό αλλά από εκεί κι έπειτα η υπερβολή και οι απλοϊκές λύσεις στα πάντα έρχονται να χαλάσουν την καλή εικόνα της ταινίας. Σάτιρα χωρίς υπερβολή δε θα μπορούσε να υπάρξει, μπορεί να πει κάποιος. Συμφωνούμε αλλά όχι με τον τρόπο που επιλέγει να υπερβάλλει ο Τζερβέις. Ήθελα, με λίγα λόγια, πιο έξυπνες κινήσεις από έναν ευφυή και ιδιαίτερο κωμικό.
Τελικά το Special Correspodents δεν γίνεται τίποτα παραπάνω από μια ταινία για χάζι στην τηλεόραση, ένα μεσημεράκι που θέλεις να περάσεις δυο χαλαρές ωρίτσες. Το δυστύχημα είναι ότι περιμένεις να είναι κάτι παραπάνω και ίσως γι αυτό απογοητεύεσαι ελαφρώς προς το τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου