Είδος: Φαντασίας, Τρόμου
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Στο ερμηνευτικό κομμάτι δεν τα πάμε άσχημα, με τον Τόμας Τζέην να είναι, όμως, φανερά πιο πίσω από τον μικρό Τζέικομπ Τρέμπλεϊ, που μας κέρδισε με την ερμηνεία του στο Room πριν λίγο καιρό, και την πάρα πολύ καλή για αυτή την την ταινία Κέιτ Μπόσγουορθ. Η τριαντατριάχρονη Αμερικανίδα δίνει μια πολύ ώριμη ερμηνεία, βγάζοντας στην οθόνη όλα εκείνα τα συναισθήματα που περιμένεις να ταλαιπωρούν μια μάνα που έχει χάσει το ανήλικο παιδί της.
 |
SOMNIA
Σκηνοθεσία:Mike Flanagan
Σενάριο:Mike Flanagan,Jeff Howard
Παίζουν:Jacob Tremblay,
Thomas Jane,Kate Bosworth |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Η Τζέσι και ο Μαρκ υιοθετούν ένα μικρό αγόρι, τον Κόντι. Ο μικρός Κόντι έχει ένα απίστευτο χάρισμα. Ό,τι ονειρεύεται παίρνει μορφή. Τα όνειρα του Κόντι, όμως, δεν είναι μόνο όμορφα αλλά πολλές φορές εφιαλτικά, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο τις ζωές όσων είναι γύρω του.
ΑΠΟΨΗ: Μετά την προβολή της νέας ταινίας του Μάικ Φλάναγκαν, του ανθρώπου που μας έδωσε το συμπαθητικό φιλμ τρόμου Oculus πριν τρία χρόνια, αναθεώρησα τις καλές προθέσεις όσων σε κάθε γιορτή σου εύχονται "να πραγματοποιηθούν τα όνειρά σου".
Και τώρα διαβάστε μια κλισέ φράση:" Η ενδιαφέρουσα κεντρική ιδέα του φιλμ δεν οδηγεί σε ένα εξίσου ενδιαφέρον τελικό αποτέλεσμα". Φράση κλειδί για την σεναριακή ιδέα των Φλάναγκαν και Τζεφ Χάουαρντ. Αρχικά μοιάζουν καλά τα πράγματα αλλά όσο η ώρα περνάει το ενδιαφέρον μας εξασθενίζει. Μετά το πρώτο εικοσάλεπτο τα πάντα πλέουν σε στάσιμα νερά με ελάχιστες αναταράξεις και αυτές προέρχονται συνήθως από τα γνωστά, αγαπημένα jump scares. Ενώ θα μπορούσαμε να έχουμε ένα φιλμ που θα επιχειρούσε να εμβαθύνει στον κόσμο των ονείρων και ιδιαίτερα των παιδικών ονειρόκοσμων, η ευκαιρία πάει χαμένη. Ο Φλάναγκαν δημιουργεί καλή ατμόσφαιρα, παίζει με το ψυχολογικό υπόβαθρο του ζευγαριού και ιδιαίτερα της γυναίκας, που δε μπορεί να χειριστεί ακόμα την απώλεια του γιου της και βλέπει στον Κόντι μια ευκαιρία να ζει μερικές ακόμα στιγμές μαζί του, αλλά όλα αυτά σταματούν να εξελίσονται από ένα σημείο και μετά.
Στο ερμηνευτικό κομμάτι δεν τα πάμε άσχημα, με τον Τόμας Τζέην να είναι, όμως, φανερά πιο πίσω από τον μικρό Τζέικομπ Τρέμπλεϊ, που μας κέρδισε με την ερμηνεία του στο Room πριν λίγο καιρό, και την πάρα πολύ καλή για αυτή την την ταινία Κέιτ Μπόσγουορθ. Η τριαντατριάχρονη Αμερικανίδα δίνει μια πολύ ώριμη ερμηνεία, βγάζοντας στην οθόνη όλα εκείνα τα συναισθήματα που περιμένεις να ταλαιπωρούν μια μάνα που έχει χάσει το ανήλικο παιδί της.
Μακάρι με το Before I Wake να είχαμε ένα ακόμα συμπαθητικό φιλμ από τον Φλάναγκαν, δυστυχώς, όμως, δεν έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η αργή εξέλιξη, οι αδικαιολόγητες αντιδράσεις του ζευγαριού απέναντι σε όλα αυτά τα μεταφυσικά γεγονότα που συμβαίνουν μέσα στο σπίτι τους, δεν καλύπτονται από την έξυπνη και συγκινητική τελική εξήγηση που μας δίνει το σενάριο. Προτιμότερο από τα τυποποιημένα προϊόντα τρόμου των τελευταίων χρόνων, με τους έφηβους που πέφτουν θύματα ψυχοπαθών και τερατόμορφων πλασμάτων, αλλά και πάλι κάτω του μετρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου