Είδος : Φαντασίας
Γράφει ο Νίκος Ρέντζος
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ
Σκηνοθεσία:George Lucas
Σενάριο:George Lucas
Παίζουν:Mark Hamill,
Harrison Ford,Carrie Fisher |
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο νεαρός Λιούκ Σκάιγουοκερ θα βοηθήσει τον Όμπι Ουάν Κενόμπι, έναν παροπλισμένο τζεντάι, να σώσει την πριγκίπισσα Λέια από τα χέρια του μοχθηρού Αυτοκράτορα που έχει κατακτήσει το γαλαξία. Η πριγκίπισσα προσπάθησε να στείλει στους επαναστάτες τα σχέδια του "Άστρου του Θανάτου", ενός τεράστιου όπλου, το οποίο έχει στην κατοχή του ο Αυτοκράτορας και που μπορεί να εξαφανίσει ολόκληρους πλανήτες. Μόνη ελπίδα της Πριγκίπισσας αλλά και του Γαλαξία είναι ο Όμπι Ουάν Κενόμπι, ο Σκάιγουόκερ, ο Χαν Σόλο, οδηγός ενός διαστημικού φορτηγού σκάφους, και ο βοηθός και φίλος του, Τσιουμπάκα, της εξωγήινης φυλής των Γούκι.
ΑΠΟΨΗ: Αν υπάρχει μια ταινία, στην οποία χρωστάει πολλά το σύγχρονο Χόλιγουντ, αυτή είναι ο Πόλεμος των Άστρων. Το διαστημικό παραμύθι του Τζορτζ Λούκας, που μετέτρεψε τις b-movies σε a-movies, με αρκετό θάρρος και θράσος.
Μέχρι το 1977 η επιστημονική φαντασία δεν τολμούσε να κάνει μεγάλα κινηματογραφικά βήματα. Αν εξαιρέσεις την Οδύσσεια του Διαστήματος, του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, η οποία όμως ήταν περισσότερο ένα προϊόν στοχασμού, ένα φιλοσοφικό σχόλιο του σκηνοθέτη της, που χρησιμοποίησε ως περιτύλιγμα το είδος της επιστημονικής φαντασίας, οι περισσότερες ταινίες του είδους έφεραν τη στάμπα των b-movies και τα μεγάλα στούντιο δεν διέθεταν ποτέ πολλά χρήματα στην παραγωγή τους. Ακριβώς το ίδιο συνέβη και με την ταινία του Τζορτζ Λούκας. Μικρό μπάτζετ και μικρές απαιτήσεις. Όμως, η φαντασία του Λούκας και το εξαιρετικό επιτελείο συνεργατών του, κατάφερε να φτιάξει μια ταινία που έφερε τα πάνω κάτω στο Χόλιγουντ αλλά και σε ολόκληρο των πλανήτη.
Το Star Wars γίνεται η δεύτερη πιο επιτυχημένη ταινία στην ιστορία του Χόλιγουντ, με το θρυλικό Όσα Παίρνει ο Άνεμος, να κρατά την πρωτιά. Εν αναμονή μιας μεγάλης αποτυχίας, όπως οι περισσότεροι πίστευαν για το φιλμ του Λούκας, το Star Wars σπάει κάθε ρεκόρ και κάνει το κοινό της εποχής να παραμιλά. Τα φωτόσπαθα, οι τζεντάι και τα ανδροειδή γίνονται θέματα προς συζήτηση στους κινηματογραφόφιλους ενώ νέοι ήρωες και κακοί μπαίνουν στο Χολιγουντιανό πάνθεον: Λιούκ Σκάιγουόκερ, Χαν Σόλο και Νταρθ Βέιντερ είναι μερικά από τα ονόματα που
γράφτηκαν για πάντα στη μνήμη του κινηματογραφικού κόσμου.
Τα πρωτοποριακά για την εποχή εφέ δεν αφήνουν περιθώρια στους δύσπιστους με το είδος να μην παραδεχτούν ότι αυτό που είδαν στην οθόνη του κινηματογράφου ήταν κάτι μαγικό. Οι ήχοι των λέιζερ, τα εξωγήινα πλάσματα και τα διαστημόπλοια προσφέρουν διαφορετικού επιπέδου διασκέδαση στο κοινό.
Πίσω από όλα αυτά, όμως, κρύβεται ένα απλό, πανάρχαιο αλλά όμορφα δοσμένο παραμύθι, που αγγίζει τις καρδιές μεγάλων και μικρών. Η μάχη του καλού με το κακό, οι ήρωες, οι αντιήρωες, οι κακοί, η φιλία, η αγάπη, η πίστη. Όλα αυτά περνούν στο θεατή μέσα από τους ενδιαφέροντες χαρακτήρες που δημιούργησε ο Λούκας. Μπορεί το σενάριο του Λούκας να έχει τρύπες, οι οποίες στο δεύτερο φιλμ καλύφθηκαν από την πένα του Λόρενς Κάσνταν, αλλά δεν παύει στο σύνολό του να είναι αυτό που καθιστά μέχρι σήμερα την ταινία εύκολα παρακολουθήσιμη, παρά τα σαράντα χρόνια της. Όσο κι αν τεχνολογικά το φιλμ ήταν μπροστά από την εποχή του, αν δεν υπήρχαν οι χαρακτήρες και η οικεία βασική ιστορία, θα γερνούσε πολύ πιο εύκολα και πολύ πιο σύντομα.
Ο Μαρκ Χάμιλ, ο Χάρισον Φορντ και η Κάρι Φίσερ γίνονται αστέρες πρώτου μεγέθους, παίζοντας χαρακτήρες που θα τους σημαδέψουν για μια ζωή. Ο Λιουκ Σκάιγουοκερ του Χάμιλ, κάνει αυτό που θα ονειρευόταν κάθε αγόρι έτοιμο να ενηλικιωθεί: ζει την περιπέτεια της ζωής του. Ο Χαν Σόλο είναι ο χαρακτήρας που κλέβει την παράσταση από τη στιγμή που εμφανίζεται. Ο Φορντ φανερώνει τη στόφα του μεγάλου σταρ και δίνει μαθήματα κυνισμού ως Χαν Σόλο. Η Κάρι Φίσερ, όπως κι ο Μαρκ Χάμιλ, δε θα καταφέρει ποτέ να ξεπεράσει την εικόνα που της έδωσε ο Λούκας. Η όμορφη αλλά και τσαμπουκάς πριγκίπισσα με την παράξενη κόμμωση, μένει για πάντα στη μνήμη μας ως το alter ego της Φίσερ.
Οι χαρακτήρες βέβαια δεν τελειώνουν εδώ. Η λίστα συνεχίζει με τα δύο αξιαγάπητα ρόμποτ, τον συμπαθή και άφωνο Τσουμπάκα, τον Όμπι Ουάν Κενόμπι με τη μορφή του αξεπέραστου Άλεκ Γκίνες, τον Μοφ Τάρκιν, τον οποίο ερμηνεύει ο θρυλικός Πίτερ Κάσινγκ. Τέλος, την εμφάνισή του
κάνει εδώ ένας από τους μεγαλύτερους κακούς όλων των εποχών. Ο Νταρθ Βέιντερ, ο σκοτεινός αυτός άρχοντας, εμφανίζεται εδώ για πρώτη φορά και από την πρώτη σκηνή που θα τον δούμε, δεν τον ξεχνάμε ποτέ. Η μαύρη στολή του και η χαρακτηριστική κάσκα του σε συνδυασμό με την επιβλητική φωνή του Τζέιμς Ερλ Τζόουνς, κάνουν το Νταρθ Βέιντερ αυτόματα αγαπητό ή μισητό, αν προτιμάτε, σε όποιον δει μια φορά τη μορφή του, έστω κι αν ο χαρακτήρας του σε αυτό το πρώτο φιλμ δεν είναι απόλυτα δουλεμένος.
Εδώ συναντάμε και το πιο αδύναμο σημείο του φιλμ. Ναι μεν η ιστορία είναι δυνατή, οι χαρακτήρες ενδιαφέροντες αλλά οι ατάκες που τους προμηθεύει ο Λούκας δεν είναι πάντα ιδανικές. Δεν είναι λίγες οι στιγμές που νιώθεις ότι το φιλμ γίνεται παραπάνω απλοϊκό από όσο θα έπρεπε, για έναν ενήλικο θεατή, ωστόσο, μπορείς να το δικαιολογήσεις ως παιδική αθωότητα ενός νεαρού σκηνοθέτη που έβλεπε το παραμύθι που σκαρφίστηκε να παίρνει σάρκα και οστά, με μοναδικό τρόπο.
Σαράντα χρόνια μετά, το Star Wars, μπορεί να έχει γεράσει ελαφρώς, μπορεί η αθωότητά του να μοιάζει ξένη στα μάτια των σημερινών θεατών αλλά δεν παύει να είναι ένα εύκολο, στην ανάγνωσή του, όμορφο παραμύθι, με πριγκίπισσες, καλούς και κακούς μάγους, ιππότες και ιπτάμενα άρματα, που μπορεί να παρασύρει στον κόσμο του μικρούς και μεγάλους θεατές, οι οποίοι τελικά δε θα μετανιώσουν τη βόλτα που τους προσέφερε ο Τζορτζ Λούκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου